New Indian-Chennai News + more

Members Login
Username 
 
Password 
    Remember Me  
Post Info TOPIC: The question of the St. Thomas origin of Indian Christianity – C.I. Issac


Guru

Status: Offline
Posts: 24709
Date:
The question of the St. Thomas origin of Indian Christianity – C.I. Issac
Permalink  
 


The question of the St. Thomas origin of Indian Christianity – C.I. Issac


“The Thomas origin of Christianity in the Dravidian South was the outcome of the missionary schema against Hindu religion and culture.” – Prof. C.I. Issac


St. Thomas, Vasco da Gama & Marco Polo


Speech by Prof. C. I. Issac, Former Head of Department of History, Mahatma Gandhi University, Kottayam, Kerala, on the occasion of the release of the bookBreaking India by Rajiv Malhotra and Aravindan Neelakandan, in Chennai on 03 Feb 2011.

First of all I would like to congratulate Mr. Rajiv Malhotra and Mr. Aravindan Neelakandan for their painstaking endeavour of the book “Breaking India”. Most of our intellectual community conveniently bypasses the contemporary realities that are chasing the Hindu society in their mother land.

The respected authors of “Breaking India” have shown enough courage to unwrap the vanity of the pseudo-secularist and democrats of contemporary India. The book gives us a thumbnail picture of how far the missionaries misused the word “dravida” and “arya” in order to balkanize and Christianize India since the days of British Raj.

The fabrication of South Indian history is being carried out on an immense scale with the explicit goal of constructing a Dravidian identity that is distinct from that of the rest of India. It is factual that term dravida is derived from the Greek tongue. They used Dhamir and Dhamarike respectively for Tamil and Tamizakaom. Similarly they introduced our arasi and inchi in the West as rice and ginger.


Anglican Bishop Robert Caldwell: He invented the Dravidian race!


But Bishop Caldwell, with his missionary zeal, misused the Greek derivative of Tamil and Tamizakaom and had given an anthropological representation. It was started in the 19th century with specific designs.

Suniti Kumar Chatterji, (1890-1977), a renowned linguist, was of the opinion that:  Friedrich Max Muller, by the middle of 19th century, introduced Aryan-Dravidian dichotomy. Subsequently Bishop Robert Caldwell (1814-1891) followed the same foot-steps and in 1856 published the book “A Comparative Grammar of The Dravidian or South Indian Family of Languages”.

This book epitomized distinctive anthropological status to the South and pictured as linguistically separate from the rest of India with an un-Indian culture. There is no definite philological and linguistic basis for asserting unilaterally that the term Dravida. His work was influenced with the defunct Aryan-Dravidian race theories proposed by Max Muller the German linguist. Thereupon the term Dravida became the name of the family of a language.

During the early days of Common Era (CE) Greeks usedDhamir/Damarike for Tamil/Tamizakaom. Ancient Sri Lankans used Dhamizha for Tamil. Sanskrit also used Dramida/Dravida for Tamil long before the birth of Common Era. (Probably between 1500 to 1000 BCE).

Brahmins of India broadly divided themselves into two groups Pancha Gauda (Gaudam/Bengal, Saraswatam, Kanyakubjam, Utkalam, Kashmeeram) & Pancha Dravida (Gurjara, Maharashtra, Karnataka, Andhra, Dravida includes Kerala and Tamilnadu). Thus it has no anthropological base.
(Suniti Kumar Chatterji, Dravidam, Annamalai Nagar, 1965, passim).

In the light of the said Aryan-Dravidian dichotomy it is better to make an enquiry into the contemporary attempts to transform Tamil identity into the Dravidian Christianity. The advocates of this venture are striving to baptize Saint Thiruvalluvar through re-writing history.  For instance Chennai Arch Bishop Arulappa once hired Ganesh Iyer alias Acharya Paul for re-writing the history with the said end. Such vicious endeavours targets to transform even Saint Thiruvalluvar, the pride of Mother India, as the disciple of Saint Thomas. (Anyhow their rationality failed to depict Saint Thiruvalluvar as the disciple of Jesus).

They are reducing Saint Thiruvalluvar’s greatness by making him as the disciple of Thomas who never visited India. Thomas’s mission to India is rejected even by Vatican also.  Thus, I think, it is genuine to peep into the futility of apostolic origin of the Indian Christianity.


Lord Parshuram with Brahmin settlers commanding Lord Varuna to make the seas recede to make the Konkan.


First question to be discussed here is the question of the arrival of Saint Thomas and subsequent conversion of Hindu aristocracy (particularly the Namboothiris/Brahmins) to Christianity.

Second one is the date of the question of the origin of Christianity in Kerala, the gateway of Christianity to India.

Third is the European interest behind popularization of generating aristocratic (savarna) feeling among the native Christians.

Before the arrival of Europeans in India, a nominal Christian presence was seen only in the Travancore and Cochin regions of Kerala. According to Ward and Conner, even after two centuries of the birth of Christianity, the number of Christians on the Malabar Coast shrank to eight families. (Ward and Conner, The Survey of Travancore and Cochin States, Trivandrum, 1863, p 146).

The antagonism that was generated amongst the Christians and Muslims due to the Crusades of 11th, 12th and 13th centuries prevented Christians from planting their roots in the Malabar region where Muslims got roots quite earlier.

The Christian population altogether in Travancore and Cochin during the early decades of the 19th century CE was 35,000 with 55 churches. (Ward and Connor, The Survey of Travancore and Cochin States,Trivandrum, 1863, pp 146 & 147).

C. M. Augur says that from the arrival of Portuguese till the early decades of the nineteenth century here in Kerala there were only less than 300 Christian churches for of all the denominations . (C. M. Augur, Church History of Travancore, Kottayam, 1902, pp 7, 8, 9).

G. T. Mackenzie observes, Christians prior to the arrival of Portuguese, did not form the part of Travancore aristocracy.  (G. T. Mackenzie, Christianity in Travancore, Govt. Press, Trivandrum, 1901, p 8).

Pope Nicolas IV sent John of Montecorvino, a missionary to convert India and China into Christianity and thus he wrote to pope in 1306 that “There are very few Christians and Jews (in India) and they are of little weight”. (See G. T. Mackenzie, Christianity in Travancore, Govt. Press Trivandrum, 1901, p 8. & Cosmos Indicopleustus comments that Christians are not masters but slaves. Quoted from N. K. Jose, Aadima Kerala Christavar, (Mal.) Vechoor-Vaikom, 1972, p 127).

The center of the present savrna feeling of Syrian Christians of Kerala is the upshot of the wealth, which they had acquired through enhanced spice trade of the European period and the Portuguese pre-eminence in the Church. Above all the Christian Muslim antagonism of West Asia was the real cause of the birth of Christianity of Kerala as seen today. To escape from the Muslim persecution several Persian, Syrian, etc regions Christians secured refuge in India and thus it resulted in the birth of Christianity here. It is evident from the above mentioned pre-European period Christian Muslim settlement pattern of Kerala.

In 1816 C.E there were, in the Travancore State (now the part of Kerala), 19,524 temples and 301 churches for all denominations. But in 1891, that is after 76 years, the number of temples had shrunk in to 9,364 and the number of churches had burgeoned to 1,116. (C. M. Augur, Church History of Travancore, Kottayam, 1902, pp 7, 8, 9).


Colonel John Munro


Under the recommendation of Diwan (Col. Munroe, a British subject) in 1812 Queen of Travancore nationalized 378 wealthy temples. The villain Diwan tactically awarded a natural death to the temple with insufficient resources. Considering the geographical area, the number of the temples set ablaze or knocked down or tactically buried down in Travancore (a princely state of modern Kerala) was proportionately much higher than that of temples demolished by the Muslim rulers of Northern India or Mysore Sultans.

In the year 1952 CE, the native Catholic Church approached the Papacy in Rome for Pontifical approval to celebrate 1900th year of proselytism of Thomas. The Papacy declined the request of the Kerala Catholics on the ground that the claim has no historicity. Pope Benedict XVI had also declined the Thomas’s arrival and mission in the peninsular India. Only after the Portuguese Christianity in the South became a notable religious sect.


Tharisappalli Copper Plates (849 CE): Oldest documents to attest the presence of Christians in India.


Terisapalli (St. Theresa Church) Copper Plate Grant (Terisapalli Cheppedu) executed in 849 CE by Ayyan Atikal Tiruvatikal of Venaduduring the reign of Emperor Sthanu Ravi (844-855) is the available oldest historical document linking to Christianity of Kerala. [That] the grant holders were not native Christians is a notable fact.

Kottayam is the Rome of India. First church of Kottayam (Valiyapalli – Big Church) was built by a Hindu raja (Thekkumkur dynasty) in 1550 CE for the Persian Christian merchants (Knanaya Christians)who settled here. (A. Sreedharamenon, A Survey of Kerala History, Kottayam, 1970, p 43).

The quality of missionaries to India until early British period was also remarkably very low. Missionary urge for Christianization of India was fermented in England long before the 1813 Charter Act. In 1793 William Carey reached in Bengal, at Serampore, with missionary spirit without proper permission from the Company. Originally he was a cobbler by profession and turned out to be a Baptist missionary and became instrumental to the general missionary spirit that prevailed over England during this period. (R. C. Majumdar & others, An Advanced History of India, Madras, rpt. 1970, pp 810, 811).

It is the fact that several of the much applauded missionary families of the colonial period were failed business men or opportunity seekers.

Christian population became decisive power only after the European intervention in the socio-economic structure of Kerala. Robert De Nobili, an early 17th century Catholic Missionary of India, who lived in the attire of a Hindu hermit and established a monastery in Madurai to convert Brahmins. His attempt was to present Christianity in India as an aristocratic and Vedic offshoot. Thus the Thomas origin of Christianity in the Dravidian South was the outcome of the missionary schema against Hindu religion and culture.


St. Thomas Icon


The construction of Dravidian identity and induction of Saint Thomas myth is a calculated affair by the European Church which is now facing the extinction syndrome. The fragility of Christian base in the West is a well attested factor. In this changing scenario the Church cast its eyes in the third millennium over a highly spiritualistic society, the Hindu, for its survival. To a certain extent missionaries of the South succeeded to construct and politicize the Dravidian illusion. The need of the hour is to prepare the society to counter all such disguised and overt anti-Hindu accomplishments.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24709
Date:
Permalink  
 

 

இந்திய கிறிஸ்தவத்தின் புனித தாமஸ் தோற்றம் பற்றிய கேள்வி - சி.ஐ. ஐசக்

"திராவிட தெற்கில் கிறித்துவத்தின் தாமஸ் தோற்றம் இந்து மதம் மற்றும் கலாச்சாரத்திற்கு எதிரான மிஷனரி திட்டத்தின் விளைவாகும்." - பேராசிரியர் சி.ஐ. ஐசக்

St. Thomas, Vasco da Gama & Marco Polo

ராஜீவ் மல்ஹோத்ரா மற்றும் அரவிந்தன் நீலகண்டன் ஆகியோரால் ப்ரீக்கிங் இந்தியா என்ற புத்தகத்தை சென்னையில் 03 பிப்ரவரி 2011 அன்று வெளியிட்ட நிகழ்வில் கேரளாவின் கோட்டயம், மகாத்மா காந்தி பல்கலைக்கழகத்தின் வரலாற்றுத் துறை முன்னாள் தலைவர் பேராசிரியர் சி. ஐசாக் ஆற்றிய உரை.

"பிரேக்கிங் இந்தியா" புத்தகத்தின் கடினமான முயற்சியை திரு. ராஜீவ் மல்ஹோத்ரா மற்றும் திரு. அரவிந்தன் நீலகண்டன் ஆகியோருக்கு முதலில் நான் வாழ்த்துகிறேன். நமது அறிவுசார் சமூகத்தின் பெரும்பகுதி இந்து சமுதாயத்தை தங்கள் தாய் நிலத்தில் துரத்துகின்ற சமகால யதார்த்தங்களை வசதியாக புறக்கணிக்கிறது.

"இந்தியாவை உடைத்தல்" என்ற மரியாதைக்குரிய ஆசிரியர்கள் சமகால இந்தியாவின் போலி-மதச்சார்பற்ற மற்றும் ஜனநாயகவாதிகளின் வீணான தன்மையை அவிழ்க்க போதுமான தைரியத்தைக் காட்டியுள்ளனர். பிரிட்டிஷ் ராஜ் காலத்திலிருந்து இந்தியாவை பால்கனீஸாக்கவும் கிறிஸ்தவமயமாக்கவும் மிஷனரிகள் “திராவிட” மற்றும் “ஆர்யா” என்ற வார்த்தையை எவ்வளவு தூரம் தவறாகப் பயன்படுத்தினார்கள் என்பதற்கான சிறு படம் நமக்கு புத்தகம் தருகிறது.

தென்னிந்திய வரலாற்றின் புனைகதை இந்தியாவின் பிற பகுதிகளிலிருந்து வேறுபட்ட ஒரு திராவிட அடையாளத்தை உருவாக்குவதற்கான வெளிப்படையான குறிக்கோளுடன் மகத்தான அளவில் மேற்கொள்ளப்படுகிறது. திராவிட என்ற சொல் கிரேக்க மொழியில் இருந்து உருவானது என்பது உண்மை. அவர்கள் முறையே தமிழ் மற்றும் தமிசாகோமுக்கு தமீர் மற்றும் தாமரிக்கைப் பயன்படுத்தினர். இதேபோல் அவர்கள் மேற்கில் எங்கள் அராசி மற்றும் அங்குலத்தை அரிசி மற்றும் இஞ்சி என்று அறிமுகப்படுத்தினர்.

 

 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24709
Date:
Permalink  
 

ஆனால் பிஷப் கால்டுவெல், தனது மிஷனரி ஆர்வத்துடன், தமிழ் மற்றும் தமிசாகோமின் கிரேக்க வழித்தோன்றலை தவறாகப் பயன்படுத்தினார் மற்றும் ஒரு மானுடவியல் பிரதிநிதித்துவத்தை அளித்தார். இது 19 ஆம் நூற்றாண்டில் குறிப்பிட்ட வடிவமைப்புகளுடன் தொடங்கப்பட்டது.

 

 

புகழ்பெற்ற மொழியியலாளரான சுனிதி குமார் சாட்டர்ஜி, (1890-1977) கருத்து: ஃப்ரீட்ரிக் மேக்ஸ் முல்லர், 19 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில், ஆரிய-திராவிட இருவகையை அறிமுகப்படுத்தினார். பின்னர் பிஷப் ராபர்ட் கால்டுவெல் (1814-1891) அதே அடி நடவடிக்கைகளைப் பின்பற்றினார், 1856 ஆம் ஆண்டில் “திராவிட அல்லது தென்னிந்திய குடும்பங்களின் ஒரு ஒப்பீட்டு இலக்கணம்” என்ற புத்தகத்தை வெளியிட்டார்.

 

இந்த புத்தகம் தெற்கே தனித்துவமான மானுடவியல் நிலையை எடுத்துக்காட்டுகிறது மற்றும் இந்திய-அல்லாத கலாச்சாரத்துடன் இந்தியாவின் பிற பகுதிகளிலிருந்து மொழியியல் ரீதியாக தனித்தனியாக சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. திராவிட என்ற சொல் ஒருதலைப்பட்சமாக வலியுறுத்துவதற்கு திட்டவட்டமான மொழியியல் மற்றும் மொழியியல் அடிப்படை இல்லை. ஜேர்மன் மொழியியலாளர் மேக்ஸ் முல்லர் முன்மொழியப்பட்ட செயலற்ற ஆரிய-திராவிட இனக் கோட்பாடுகளால் அவரது பணி பாதிக்கப்பட்டது. அதன் பின்னர் திராவிட என்ற சொல் ஒரு மொழியின் குடும்பத்தின் பெயராக மாறியது.

                                                                                  Anglican Bishop Robert Caldwell: He invented the Dravidian race!

பொதுவான சகாப்தத்தின் (CE) ஆரம்ப நாட்களில் கிரேக்கர்கள் தமிழ் / தமிசாகாமுக்கு தாமீர் / டமரைக்கைப் பயன்படுத்தினர். பண்டைய இலங்கையர்கள் தமிழருக்கு தமிழாவைப் பயன்படுத்தினர். பொதுவான சகாப்தத்தின் பிறப்புக்கு முன்பே சமஸ்கிருதம் தமிழுக்கு டிராமிடா / திராவிடத்தைப் பயன்படுத்தியது. (அநேகமாக கிமு 1500 முதல் 1000 வரை).

 

இந்தியாவின் பிராமணர்கள் தங்களை பஞ்ச க uda டா (க ud தம் / வங்காளம், சரஸ்வதம், கன்னியாகுப்ஜாம், உத்கலம், காஷ்மீரம்) மற்றும் பஞ்ச திராவிட (குர்ஜாரா, மகாராஷ்டிரா, கர்நாடகா, ஆந்திரா, திராவிடத்தில் கேரளா மற்றும் தமிழ்நாடு அடங்கும்) என இரு குழுக்களாகப் பிரித்துக்கொண்டனர். இதனால் அதற்கு மானுடவியல் அடிப்படை இல்லை.

(சுனிதி குமார் சாட்டர்ஜி, திராவிடம், அண்ணாமலை நகர், 1965, பாஸிம்).

 

கூறப்பட்ட ஆரிய-திராவிட இருதரப்பின் வெளிச்சத்தில், தமிழ் அடையாளத்தை திராவிட கிறிஸ்தவமாக மாற்றுவதற்கான சமகால முயற்சிகள் குறித்து விசாரணை நடத்துவது நல்லது. இந்த முயற்சியை ஆதரிப்பவர்கள் புனித திருவள்ளுவரை மீண்டும் எழுதும் வரலாற்றின் மூலம் முழுக்காட்டுதல் பெற முயற்சிக்கின்றனர். உதாரணமாக, சென்னை பேராயர் அருலப்பா ஒரு முறை கணேஷ் ஐயர் அல்லது ஆச்சார்யா பால் என்பவரை வரலாற்றை மீண்டும் எழுதியதற்காக பணியமர்த்தினார். இத்தகைய தீய முயற்சிகள், தாய் இந்தியாவின் பெருமையான புனித திருவள்ளுவரைக் கூட புனித தோமஸின் சீடராக மாற்றுவதை இலக்காகக் கொண்டுள்ளன. (எப்படியிருந்தாலும் புனித திருவள்ளுவரை இயேசுவின் சீடராக சித்தரிக்க அவர்களின் பகுத்தறிவு தவறிவிட்டது).

 

இந்தியாவுக்கு ஒருபோதும் விஜயம் செய்யாத தாமஸின் சீடராக அவரை உருவாக்குவதன் மூலம் புனித திருவள்ளுவரின் மகத்துவத்தை அவர்கள் குறைத்து வருகின்றனர். இந்தியாவுக்கான தாமஸின் பணி வத்திக்கானாலும் நிராகரிக்கப்படுகிறது. ஆகவே, இந்திய கிறிஸ்தவத்தின் அப்போஸ்தலிக்க தோற்றத்தின் பயனற்ற தன்மையைப் பார்ப்பது உண்மையானது என்று நான் நினைக்கிறேன்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24709
Date:
Permalink  
 

                                                                       Lord Parshuram with Brahmin settlers commanding Lord Varuna to make the seas recede to make the Konkan.

இங்கு விவாதிக்கப்பட வேண்டிய முதல் கேள்வி, செயிண்ட் தாமஸின் வருகை மற்றும் அடுத்தடுத்த இந்து பிரபுத்துவத்தை (குறிப்பாக நம்பூதிரிகள் / பிராமணர்கள்) கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாற்றுவது பற்றிய கேள்வி.

 

இரண்டாவதாக, கேரளாவில் கிறித்துவத்தின் தோற்றம் பற்றிய கேள்வியின் தேதி, இந்தியாவுக்கு கிறிஸ்தவத்தின் நுழைவாயில்.

 

மூன்றாவது பூர்வீக கிறிஸ்தவர்களிடையே பிரபுத்துவ (சவர்ணா) உணர்வை பிரபலப்படுத்துவதற்குப் பின்னால் உள்ள ஐரோப்பிய ஆர்வம்.

 

இந்தியாவில் ஐரோப்பியர்கள் வருவதற்கு முன்பு, கேரளாவின் திருவிதாங்கூர் மற்றும் கொச்சின் பகுதிகளில் மட்டுமே பெயரளவு கிறிஸ்தவ இருப்பு காணப்பட்டது. வார்டு மற்றும் கோனரின் கூற்றுப்படி, கிறிஸ்தவம் பிறந்து இரண்டு நூற்றாண்டுகளுக்குப் பிறகும், மலபார் கடற்கரையில் உள்ள கிறிஸ்தவர்களின் எண்ணிக்கை எட்டு குடும்பங்களாக சுருங்கியது. (வார்டு மற்றும் கோனர், திருவிதாங்கூர் மற்றும் கொச்சின் மாநிலங்களின் ஆய்வு, திருவனந்தபுரம், 1863, ப 146).

 

11, 12 மற்றும் 13 ஆம் நூற்றாண்டுகளின் சிலுவைப் போரின் காரணமாக கிறிஸ்தவர்களிடமும் முஸ்லிம்களிடையேயும் ஏற்பட்ட விரோதப் போக்கு, முஸ்லிம்களுக்கு வேர்கள் கிடைத்த மலபார் பிராந்தியத்தில் கிறிஸ்தவர்கள் வேர்களை நடவு செய்வதைத் தடுத்தது.

 

19 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்ப தசாப்தங்களில் திருவிதாங்கூர் மற்றும் கொச்சினில் கிறிஸ்தவ மக்கள் தொகை 55 தேவாலயங்களுடன் 35,000 ஆக இருந்தது. (வார்டு மற்றும் கானர், திருவிதாங்கூர் மற்றும் கொச்சின் மாநிலங்களின் ஆய்வு, திருவனந்தபுரம், 1863, பக் 146 & 147).

 

சி.எம். அகூர் கூறுகையில், போர்த்துகீசியர்களின் வருகையிலிருந்து பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்ப தசாப்தங்கள் வரை இங்கு கேரளாவில் 300 க்கும் குறைவான கிறிஸ்தவ தேவாலயங்கள் மட்டுமே இருந்தன. (சி. எம். அகூர், திருவிதாங்கூர் சர்ச் வரலாறு, கோட்டயம், 1902, பக் 7, 8, 9).

 

ஜி. டி. மெக்கன்சி கவனிக்கிறார், போர்த்துகீசியர்களின் வருகைக்கு முன்னர் கிறிஸ்தவர்கள், திருவிதாங்கூர் பிரபுத்துவத்தின் ஒரு பகுதியை உருவாக்கவில்லை. (ஜி. டி. மெக்கன்சி, திருவிதாங்கூரில் கிறிஸ்தவம், அரசு. பிரஸ், திருவனந்தபுரம், 1901, ப 8).

போப் நிக்கோலாஸ் IV, இந்தியாவையும் சீனாவையும் கிறிஸ்தவ மதமாக மாற்றுவதற்கான ஒரு மிஷனரியான மான்டெகோர்வினோவைச் சேர்ந்த ஜானை அனுப்பினார், இதனால் அவர் 1306 இல் போப்பிற்கு எழுதினார், "இந்தியாவில் மிகக் குறைவான கிறிஸ்தவர்களும் யூதர்களும் உள்ளனர், அவர்கள் எடை குறைவாக உள்ளனர்". (ஜி.டி. மெக்கன்சி, திருவிதாங்கூரில் உள்ள கிறித்துவம், அரசு. பத்திரிகை திருவனந்தபுரம், 1901, ப 8. ப 127).

 

கேரளாவின் சிரிய கிறிஸ்தவர்களின் தற்போதைய சவ்னா உணர்வின் மையம், ஐரோப்பிய காலத்தின் மேம்பட்ட மசாலா வர்த்தகம் மற்றும் சர்ச்சில் போர்த்துகீசியம் முன்னுரிமை ஆகியவற்றின் மூலம் அவர்கள் பெற்ற செல்வத்தின் முன்னேற்றமாகும். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக மேற்கு ஆசியாவின் கிறிஸ்தவ முஸ்லீம் விரோதம் இன்று காணப்படுவது போல் கேரள கிறிஸ்தவத்தின் பிறப்புக்கு உண்மையான காரணம். முஸ்லீம் துன்புறுத்தலிலிருந்து தப்பிக்க பல பாரசீக, சிரிய, போன்ற பிராந்தியங்கள் கிறிஸ்தவர்கள் இந்தியாவில் தஞ்சம் அடைந்தனர், இதனால் இங்கு கிறிஸ்தவம் பிறந்தது. மேற்கூறிய ஐரோப்பிய காலத்திற்கு முந்தைய கேரள கிறிஸ்தவ முஸ்லீம் குடியேற்ற முறையிலிருந்து இது தெளிவாகிறது.

 

1816 சி.இ., திருவிதாங்கூர் மாநிலத்தில் (இப்போது கேரளாவின் பகுதி), அனைத்து பிரிவுகளுக்கும் 19,524 கோயில்கள் மற்றும் 301 தேவாலயங்கள் இருந்தன. ஆனால் 1891 ஆம் ஆண்டில், அதாவது 76 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, கோயில்களின் எண்ணிக்கை 9,364 ஆக சுருங்கிவிட்டது, தேவாலயங்களின் எண்ணிக்கை 1,116 ஆக உயர்ந்துள்ளது. (சி. எம். அகூர், திருவிதாங்கூர் சர்ச் வரலாறு, கோட்டயம், 1902, பக் 7, 8, 9).



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24709
Date:
Permalink  
 

 

1812 ஆம் ஆண்டில் திவானின் (கர்னல் மன்ரோ, ஒரு பிரிட்டிஷ் பொருள்) பரிந்துரையின் கீழ் திருவிதாங்கூர் ராணி 378 பணக்கார கோயில்களை தேசியமயமாக்கியது. வில்லன் திவான் தந்திரோபாயமாக போதிய ஆதாரங்களுடன் கோயிலுக்கு ஒரு இயற்கை மரணத்தை வழங்கினார். புவியியல் பகுதியைக் கருத்தில் கொண்டு, திருவாங்கூரில் (நவீன கேரளாவின் ஒரு சுதேச மாநிலம்) தீக்கிரையாக்கப்பட்ட அல்லது தட்டப்பட்ட அல்லது தந்திரோபாயமாக புதைக்கப்பட்ட கோயில்களின் எண்ணிக்கை வட இந்தியாவின் முஸ்லீம் ஆட்சியாளர்கள் அல்லது மைசூர் சுல்தான்களால் இடிக்கப்பட்ட கோயில்களை விட விகிதாசார அளவில் அதிகமாக இருந்தது.

                                                                                            Colonel John Munro

பொ.ச. 1952 ஆம் ஆண்டில், பூர்வீக கத்தோலிக்க திருச்சபை, தாமஸின் மதமாற்றத்தின் 1900 ஆவது ஆண்டைக் கொண்டாடுவதற்காக போன்டிஃபிகல் ஒப்புதலுக்காக ரோமில் உள்ள போப்பாண்டவரை அணுகியது. கேரள கத்தோலிக்கர்களின் கோரிக்கையை போப்பாண்டவர் மறுத்துவிட்டார், இந்த கூற்றுக்கு வரலாற்றுத்தன்மை இல்லை. போப் பெனடிக்ட் பதினாறாம் தீபகற்ப இந்தியாவில் தாமஸின் வருகையையும் பணியையும் மறுத்துவிட்டார். தெற்கில் போர்த்துகீசிய கிறிஸ்தவம் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க மத பிரிவாக மாறிய பின்னரே.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24709
Date:
Permalink  
 

Tharisappalli Copper Plates (849 CE): Oldest documents to attest the presence of Christians in India.

தெரிசபள்ளி (செயின்ட் தெரசா சர்ச்) காப்பர் பிளேட் கிராண்ட் (டெரிசபள்ளி செப்புடு) கி.பி 849 இல் வெனடுடின் அய்யன் அட்டிகல் திருவாடிகல் என்பவரால் தூக்கிலிடப்பட்டார். [மானியம் வைத்திருப்பவர்கள் பூர்வீக கிறிஸ்தவர்கள் அல்ல என்பது குறிப்பிடத்தக்க உண்மை.

கோட்டயம் இந்தியாவின் ரோம். கோட்டையத்தின் முதல் தேவாலயம் (வலியப்பள்ளி - பெரிய தேவாலயம்) இங்கு குடியேறிய பாரசீக கிறிஸ்தவ வணிகர்களுக்காக (நன்னய கிறிஸ்தவர்கள்) பொ.ச. 1550 இல் ஒரு இந்து ராஜாவால் (தெக்கும்கூர் வம்சம்) கட்டப்பட்டது. (ஏ. ஸ்ரீதரமெனன், கேரள வரலாற்றின் ஒரு ஆய்வு, கோட்டயம், 1970, ப 43).

பிரிட்டிஷ் காலம் ஆரம்பம் வரை இந்தியாவுக்கு மிஷனரிகளின் தரமும் குறிப்பிடத்தக்க வகையில் மிகக் குறைவாகவே இருந்தது. இந்தியாவின் கிறிஸ்தவமயமாக்கலுக்கான மிஷனரி வேண்டுகோள் 1813 பட்டயச் சட்டத்திற்கு நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே இங்கிலாந்தில் புளிக்கவைக்கப்பட்டது. 1793 ஆம் ஆண்டில் வில்லியம் கேரி வங்காளத்தில், செராம்பூரில், நிறுவனத்தின் சரியான அனுமதியின்றி மிஷனரி மனப்பான்மையுடன் அடைந்தார். முதலில் அவர் தொழிலில் ஒரு கபிலராக இருந்தார் மற்றும் ஒரு பாப்டிஸ்ட் மிஷனரியாக மாறினார், மேலும் இந்த காலகட்டத்தில் இங்கிலாந்தில் நிலவிய பொது மிஷனரி ஆவிக்கு கருவியாக ஆனார். (ஆர். சி. மஜும்தார் & பிறர், ஒரு மேம்பட்ட வரலாறு, மெட்ராஸ், rpt. 1970, பக் 810, 811).

காலனித்துவ காலத்தின் மிகவும் பாராட்டப்பட்ட மிஷனரி குடும்பங்களில் பல தோல்வியுற்ற வணிகர்கள் அல்லது வாய்ப்பு தேடுபவர்கள் என்பது உண்மை.

கேரளாவின் சமூக-பொருளாதார கட்டமைப்பில் ஐரோப்பிய தலையீட்டிற்குப் பிறகுதான் கிறிஸ்தவ மக்கள் தீர்க்கமான சக்தியாக மாறினர். 17 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் இந்தியாவின் கத்தோலிக்க மிஷனரியான ராபர்ட் டி நோபிலி, இந்து துறவியின் உடையில் வாழ்ந்து பிராமணர்களை மாற்றுவதற்காக மதுரையில் ஒரு மடத்தை நிறுவினார். இந்தியாவில் கிறித்துவத்தை ஒரு பிரபுத்துவ மற்றும் வேதக் குழுவாக முன்வைப்பதே அவரது முயற்சி. இவ்வாறு திராவிட தெற்கில் கிறித்துவத்தின் தாமஸ் தோற்றம் இந்து மதம் மற்றும் கலாச்சாரத்திற்கு எதிரான மிஷனரி திட்டத்தின் விளைவாகும்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24709
Date:
Permalink  
 

St. Thomas Icon

திராவிட அடையாளத்தை நிர்மாணித்தல் மற்றும் செயிண்ட் தாமஸ் புராணத்தின் தூண்டுதல் ஆகியவை ஐரோப்பிய திருச்சபையின் கணக்கிடப்பட்ட விவகாரம், இது இப்போது அழிவு நோய்க்குறியை எதிர்கொள்கிறது. மேற்கில் கிறிஸ்தவ தளத்தின் பலவீனம் நன்கு சான்றளிக்கப்பட்ட காரணியாகும். இந்த மாறிவரும் சூழ்நிலையில், சர்ச் மூன்றாம் மில்லினியத்தில் மிகவும் ஆன்மீக சமுதாயமான இந்து மீது அதன் உயிர்வாழ்விற்காக தனது கண்களைக் காட்டியது. ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிற்கு தெற்கின் மிஷனரிகள் திராவிட மாயையை கட்டமைத்து அரசியலாக்குவதில் வெற்றி பெற்றனர். இதுபோன்ற மாறுவேடமிட்டு வெளிப்படையான இந்து விரோத சாதனைகளை எதிர்கொள்ள சமுதாயத்தை தயார்படுத்துவதே காலத்தின் தேவை.



__________________
Page 1 of 1  sorted by
 
Quick Reply

Please log in to post quick replies.

Tweet this page Post to Digg Post to Del.icio.us


Create your own FREE Forum
Report Abuse
Powered by ActiveBoard