பழைய ஏற்பாடு மற்றும் கானான்: தொல்லியல் அடிப்படையில் ஒரு விமர்சன ஆய்வு

அறிமுகம்

பழைய ஏற்பாடு (Old Testament), அல்லது எபிரேய விவிலியம் (Hebrew Bible), யூத மற்றும் கிறிஸ்தவ மதங்களின் அடிப்படை நூலாக உள்ளது. இது கிமு 500 முதல் கிமு 150 வரை எபிரேய மொழியில் தொகுக்கப்பட்டது, முக்கியமாக பாபிலோனிய புலம்பெயர்வு (Babylonian Exile, கிமு 587-539) மற்றும் பாரசீக ஆட்சி காலத்தில்.<grok:render type="render_inline_citation"> 0</grok:render> இதில் விவரிக்கப்பட்ட ஆபிரகாமின் கானான் ஆக்கிரமிப்பு, மோசஸின் எக்ஸோடஸ், மற்றும் ஜோசுவாவின் கானானியர் அழிப்பு (கிமு 13ஆம் நூற்றாண்டு) ஆகியவை "தெய்வீகக் கட்டளை" (divine mandate) என்று கூறப்படுகின்றன. ஆனால், தொல்லியல் ஆய்வுகள், இந்தக் கதைகள் வரலாற்று உண்மைகளை விட மனிதக் கற்பனைகளாக (mythic narratives) இருக்கலாம் என்று காட்டுகின்றன. மேலும், கானான் ஒரு பெரிய மக்கள் தொகை கொண்ட "நாடு" அல்ல, மாறாக சிறிய, பரவலான குடியிருப்புகளின் தொகுப்பாக இருந்தது. இந்தக் கட்டுரை, தொல்லியல் ஆதாரங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு, பழைய ஏற்பாட்டின் கதைகள் மற்றும் கானானின் மக்கள் தொகை பற்றிய கூற்றுகளை விமர்சன ரீதியாக ஆராய்கிறது.

1. பழைய ஏற்பாடு: கற்பனையா அல்லது வரலாறா?

பழைய ஏற்பாடு மூன்று முக்கிய பிரிவுகளை உள்ளடக்கியது: தோரா (Torah), நெவிம் (Nevi'im), மற்றும் கெதுவிம் (Ketuvim). இவை கிமு 500 முதல் கிமு 150 வரை, பாபிலோனிய புலம்பெயர்வுக்குப் பின், யூத அடையாளத்தை வலுப்படுத்துவதற்காக தொகுக்கப்பட்டன.<grok:render type="render_inline_citation"> 0</grok:render><grok:render type="render_inline_citation"> 1</grok:render>

• ஆபிரகாமின் கதை (ஜெனெசிஸ்): ஆபிரகாம், உர் நகரிலிருந்து (தற்போதைய ஈராக்) கானானுக்கு (தற்போதைய இஸ்ரேல், பாலஸ்தீன், லெபனான்) இடம்பெயர்ந்து, கடவுளின் "வாக்கப்பட்ட நிலம்" (Promised Land) உடன்படிக்கையைப் பெற்றார் (ஜெனெசிஸ் 12:1-7).<grok:render type="render_inline_citation"> 2</grok:render>

• எக்ஸோடஸ் மற்றும் கானான் ஆக்கிரமிப்பு: மோசஸ் இஸ்ரேலியர்களை எகிப்தில் இருந்து விடுவித்து, ஜோசுவா கானானியர்களை அழித்து நிலத்தை ஆக்கிரமித்தார் (எக்ஸோடஸ், ஜோசுவா). இவை கிமு 13ஆம் நூற்றாண்டில் நடந்ததாகக் கூறப்படுகிறது.<grok:render type="render_inline_citation"> 3</grok:render>

ஆனால், இந்தக் கதைகள் மனிதக் கற்பனைகளாக இருக்கலாம் என்று தொல்லியல் ஆய்வுகள் வாதிடுகின்றன, ஏனெனில் இவற்றுக்கு நேரடி ஆதாரங்கள் இல்லை.<grok:render type="render_inline_citation"> 4</grok:render>

2. தொல்லியல் ஆதாரங்கள்: கானானின் உண்மைநிலை

தொல்லியல் ஆய்வுகள், கானானை பழைய ஏற்பாட்டில் விவரிக்கப்பட்ட பெரிய "நாடு" அல்ல, மாறாக சிறிய, பரவலான குடியிருப்புகளின் தொகுப்பாகக் காட்டுகின்றன.<grok:render type="render_inline_citation"> 5</grok:render>

• மக்கள் தொகை: கிமு 13ஆம் நூற்றாண்டில், கானானின் மக்கள் தொகை 50,000 முதல் 100,000 வரை மட்டுமே இருந்ததாக மதிப்பிடப்படுகிறது. இது ஒரு பெரிய, ஒருங்கிணைந்த நாட்டைக் காட்டவில்லை, மாறாக சிறிய கிராமங்கள் மற்றும் நகர-மாநிலங்களைக் (city-states) குறிக்கிறது (எ.கா., ஹசோர், மெகிடோ).<grok:render type="render_inline_citation"> 6</grok:render>

• ஆக்கிரமிப்பு ஆதாரமின்மை: Israel Finkelstein மற்றும் Neil Asher Silberman ஆகியோரின் The Bible Unearthed (2001) புத்தகம், ஜோசுவா நூலில் விவரிக்கப்பட்ட கானானியர்களின் இனப்படுகொலை (genocide) அல்லது பெரிய அளவிலான ஆக்கிரமிப்புக்கு தொல்லியல் ஆதாரங்கள் இல்லை என்று வாதிடுகிறது. கானானில் அழிவு அடையாளங்கள் (burn layers) குறைவாகவே உள்ளன.<grok:render type="render_inline_citation"> 4</grok:render><grok:render type="render_inline_citation"> 7</grok:render>

• இஸ்ரேலியர்களின் தோற்றம்: Finkelstein மற்றும் William G. Dever ஆகியோர், இஸ்ரேலியர்கள் வெளியில் இருந்து வந்தவர்கள் அல்ல, மாறாக கானானின் உள்ளூர் மக்களில் இருந்து (Canaanite pastoralists) உருவானவர்கள் என்று வாதிடுகின்றனர். கிமு 1200-1000 காலத்தில், மலைப்பகுதிகளில் புதிய குடியிருப்புகள் (hill-country settlements) தோன்றின, இவை இஸ்ரேலின் ஆரம்பமாக இருக்கலாம்.<grok:render type="render_inline_citation"> 8</grok:render><grok:render type="render_inline_citation"> 9</grok:render>

• எக்ஸோடஸ் மற்றும் ஆபிரகாம்: எக்ஸோடஸ் கதைக்கு (எகிப்தில் இருந்து புலம்பெயர்வு) எந்த தொல்லியல் அல்லது எகிப்திய ஆவண ஆதாரமும் இல்லை. ஆபிரகாமின் கதை, கிமு 2000ஆம் ஆண்டு உர் நகருடன் தொடர்புடையதாகக் கூறப்பட்டாலும், இதற்கு சமகால ஆதாரங்கள் இல்லை.<grok:render type="render_inline_citation"> 10</grok:render>

3. கற்பனையாக பழைய ஏற்பாடு: தொல்லியல் விமர்சனங்கள்

பழைய ஏற்பாடு, வரலாற்று ஆவணமாக விட, மத மற்றும் கலாச்சார கற்பனையாக (mythic narrative) கருதப்பட வேண்டும் என்று தொல்லியல் ஆய்வாளர்கள் வாதிடுகின்றனர்:

• பாபிலோனிய புலம்பெயர்வு: பழைய ஏற்பாடு, பாபிலோனிய புலம்பெயர்வு காலத்தில் (கிமு 587-539) தொகுக்கப்பட்டது. இது யூதர்களின் அடையாளத்தை வலுப்படுத்துவதற்காக, ஆபிரகாம், மோசஸ், ஜோசுவா ஆகியோரின் கதைகளை உருவாக்கியது.<grok:render type="render_inline_citation"> 1</grok:render><grok:render type="render_inline_citation"> 4</grok:render>

• மத நோக்கம்: Amihai Mazar போன்ற ஆய்வாளர்கள், பழைய ஏற்பாட்டின் கதைகள் வரலாற்று உண்மைகளை விட, "தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மக்கள்" (Chosen People) என்ற கருத்தை வலியுறுத்துவதற்காக எழுதப்பட்டவை என்று கூறுகின்றனர்.<grok:render type="render_inline_citation"> 11</grok:render>

• கானானின் அமைப்பு: கானான், ஒரு ஒருங்கிணைந்த "நாடு" அல்ல, மாறாக பல சிறிய நகர-மாநிலங்களின் (city-states) தொகுப்பாக இருந்தது. இவை எகிப்து, ஹித்தியர்கள், மற்றும் அசிரியர்களின் செல்வாக்கின் கீழ் இருந்தன. பெரிய மக்கள் தொகை அல்லது ஒருங்கிணைந்த அரசு இருந்ததற்கு ஆதாரம் இல்லை.<grok:render type="render_inline_citation"> 6</grok:render><grok:render type="render_inline_citation"> 12</grok:render>

4. நவீன தாக்கங்கள்: பழைய ஏற்பாடு மற்றும் இஸ்ரேல்-பாலஸ்தீன் மோதல்

பழைய ஏற்பாட்டின் "வாக்கப்பட்ட நிலம்" மற்றும் "தெய்வீகக் கட்டளை" கருத்துகள், நவீன அரசியல் சூழலில் முக்கிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன:

• சியோனிசம் மற்றும் இஸ்ரேல்: 19ஆம் நூற்றாண்டில், சியோனிச இயக்கம் பழைய ஏற்பாட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டு, யூதர்களின் கானான் (இஸ்ரேல்) திரும்புதலை நியாயப்படுத்தியது. 1948இல் இஸ்ரேல் உருவாக்கப்பட்டபோது, 700,000 பாலஸ்தீனியர்கள் இடம்பெயர்ந்தனர் (நக்பா - Nakba), இது இன்றைய மோதலுக்கு வித்திட்டது.<grok:render type="render_inline_citation"> 13</grok:render>

• விமர்சனங்கள்: பழைய ஏற்பாட்டின் கற்பனைகளை வரலாற்று உண்மைகளாகப் பயன்படுத்துவது, உள்ளூர் மக்களின் உரிமைகளை புறக்கணிக்கிறது என்று விமர்சிக்கப்படுகிறது. இது மத அடிப்படைவாதத்தை (religious fundamentalism) ஊக்குவிக்கிறது.<grok:render type="render_inline_citation"> 14</grok:render>

5. எதிர் வாதங்கள்: மத மற்றும் கலாச்சார முக்கியத்துவம்

சில ஆய்வாளர்கள், பழைய ஏற்பாட்டை வரலாற்று ஆவணமாக விட, மத மற்றும் கலாச்சார நூலாக பார்க்க வேண்டும் என்று வாதிடுகின்றனர்:

• ஆன்மீக அடையாளம்: பழைய ஏற்பாடு, யூதர்களுக்கு பாபிலோனிய புலம்பெயர்வு காலத்தில் ஒரு ஒற்றுமை அடையாளத்தை வழங்கியது.<grok:render type="render_inline_citation"> 1</grok:render>

• வரலாற்று உத்வேகம்: ஆபிரகாமின் கதை, யூதர்களுக்கு நம்பிக்கையையும், அந்நிய ஆட்சிகளில் (பாபிலோனிய, ரோம) உயிர்ப்பையும் வழங்கியது.<grok:render type="render_inline_citation"> 2</grok:render>

• குறைந்தபட்ச ஆதாரங்கள்: William G. Dever போன்ற ஆய்வாளர்கள், கிமு 10ஆம் நூற்றாண்டில் இஸ்ரேல் மற்றும் ஜூடாவின் இராச்சியங்களுக்கு சில தொல்லியல் ஆதாரங்கள் (எ.கா., Tel Dan Stele) உள்ளன என்று வாதிடுகின்றனர், ஆனால் ஆபிரகாம் மற்றும் எக்ஸோடஸ் கதைகளுக்கு ஆதாரம் இல்லை.<grok:render type="render_inline_citation"> 9</grok:render>

முடிவு

தொல்லியல் ஆதாரங்களின் அடிப்படையில், பழைய ஏற்பாட்டின் ஆபிரகாமின் கானான் ஆக்கிரமிப்பு, எக்ஸோடஸ், மற்றும் கானானியர் அழிப்பு ஆகியவை வரலாற்று உண்மைகளை விட மனிதக் கற்பனைகளாக உள்ளன. கானான், ஒரு பெரிய மக்கள் தொகை கொண்ட "நாடு" அல்ல, மாறாக சிறிய நகர-மாநிலங்களின் தொகுப்பாக இருந்தது. இந்தக் கதைகள், யூத அடையாளத்தை வலுப்படுத்துவதற்காக பாபிலோனிய புலம்பெயர்வு காலத்தில் உருவாக்கப்பட்டவை. நவீன சூழலில், இந்தக் கற்பனைகளை வரலாற்று உண்மைகளாகப் பயன்படுத்துவது (எ.கா., இஸ்ரேல்-பாலஸ்தீன் மோதல்) அரசியல் மற்றும் இன மோதல்களை தூண்டுகிறது. பழைய ஏற்பாட்டை மத மற்றும் கலாச்சார நூலாகப் புரிந்து, அதன் வரலாற்று உண்மைத்தன்மையை விமர்சன ரீதியாக அணுக வேண்டும்.<grok:render type="render_inline_citation"> 4</grok:render><grok:render type="render_inline_citation"> 13</grok:render>

மூலங்கள்:

• Finkelstein, Israel, and Silberman, Neil Asher. The Bible Unearthed: Archaeology's New Vision of Ancient Israel. Free Press, 2001.

• Dever, William G. What Did the Biblical Writers Know and When Did They Know It? Eerdmans, 2001.

• Mazar, Amihai. Archaeology of the Land of the Bible. Yale University Press, 1990.

• JSTOR - Biblical Archaeology

• Cambridge University Press - Ancient Near East