New Indian-Chennai News + more

Members Login
Username 
 
Password 
    Remember Me  
Post Info TOPIC: Pope denies St. Thomas evangelised South India – Ishwar Sharan


Guru

Status: Offline
Posts: 24778
Date:
Pope denies St. Thomas evangelised South India – Ishwar Sharan
Permalink  
 


Pope denies St. Thomas evangelised South India – Ishwar Sharan


Pope Benedict XVI’s statement on September 27, 2006 during a public audience, that the apostle St. Thomas only reached as far as North-West India — today’s Pakistan — was factually correct and reflected the statements of the Early Church Fathers and the geography of the Acts of Thomas. That the Pope’s minders changed his statement the next day on the Vatican website, to include South India in Thomas’s travels, is no surprise to us. Telling lies for Jesus and his Vicar in Rome are also very much part of Catholic Church tradition and history. – Ishwar Sharan


Pope Benedict overlooking St. Peter's Square.


On 27 September 2006, Pope Benedict XVI made a speech in St. Peter’s Square at Vatican City in which he recalled an ancient St. Thomas tradition. He said that “Thomas first evangelised Syria and Persia and then penetrated as far as western India, from where Christianity also reached South India”.[1] This statement greatly upset the Indian bishops in Kerala, and as it was perceived to be a direct violation of the beliefs of many Indian Christians, it was brought to the attention of the Pope’s editors and amended the next day on the Vatican’s website to read that St. Thomas himself had reached South India. G. Ananthakrishnan’s article “Thomas’s visit under doubt” in the Times of India, 26 December 2006, reads:

His reluctance to believe what fellow disciples said about Jesus Christ’s resurrection earned him the name Doubting Thomas. Centuries later, St Thomas — believed to be the man who brought Christianity to India — finds himself in the shadow of ‘doubt’ with none other than the Pope contradicting his evangelical trek in the country, only to modify it a few days later. But far from dousing the fire, the Pope has rekindled a debate and given critics an issue on the platter.

Pope Benedict XVI made the statement at the Vatican on September 27, 2006. Addressing the faithful during the Wednesday catechises, he recalled that St. Thomas first evangelised Syria and Persia, and went on to western India from where Christianity reached Southern India. The import of the statement was that St. Thomas never travelled to south India, but rather evangelised the western front, mostly comprising today’s Pakistan.

Knowingly or unknowingly, he had in one stroke challenged the basis of Christianity in India and demolished long-held views of the Church here that St Thomas landed in Kerala, where he spread the gospel among Hindus. The comments were especially a letdown for the Syrian Christians of Kerala, who proudly trace their ancestry to upper-caste Hindus said to have been evangelized by St Thomas upon his arrival in 52 AD.

The comments went unnoticed until Sathya-Deepam, the official mouthpiece of the Syro-Malabar church, picked it up. Writing in it, George Nedungat, a member of the Oriental Pontifical Institute of Rome, conveyed the community’s anguish and claimed that previous popes had recognised St. Thomas’s work in south India.

The Pope’s original statement given out at St. Peter’s, before it was amended on the Vatican website, was factually correct and reflected the geography of the Acts of Thomas, i.e. Syria, Parthia (Persia/Iran) and Gandhara (North-West Pakistan). There is no historical evidence to support the tradition that St. Thomas came to South India, and on 13 November 1952 Vatican officials sent a message to Kerala Christians stating that the landing of St. Thomas at Muziris (Cranganore now Kodungallur) on 21 November 52 AD was “unverified”. When this writer sought confirmation of the 1952 Vatican statement in 1996, the Vatican’s reply was disingenuous and non-committal. The Prefect of the Congregation for the Causes of Saints said that he needed more information and that the life of St. Thomas was the object of historical research and not within his Congregation’s competence.[2]

Earlier, in 1729, the Bishop of Madras-Mylapore had doubted whether the tomb in San Thome Cathedral was that of St. Thomas and wrote to the Sacred Congregation of Rites in Rome for clarification. Rome’s reply was never published and we may assume it was a negative reply. Again, in 1871 the Roman Catholic authorities at Madras were “strong in disparagement of the special sanctity of the localities [viz. San Thome, Little Mount, and Big Mount identified by the Portuguese after 1517] and the whole story connecting St. Thomas with Mailapur.” However, in 1886 Pope Leo XIII stated in an apostolic letter that St. Thomas “travelled to Ethiopia, Persia, Hyrcania and finally to the Peninsula beyond the Indus”, and in 1923 Pope Pius XI quoted Pope Leo’s letter and identified St. Thomas with “India”. These papal statements also reflect the geography of the Acts of Thomas, as does Pope Benedict’s statement, and make no reference to South India. In fact, the India they refer to is now Pakistan.


Parthian Empire


Pope John Paul II visited India twice in 1986 and 1999 and prayed at the alleged tomb of St. Thomas in San Thome Cathedral, but, like St. Francis Xavier before him, he had nothing to say about St. Thomas’s visit to South India or Mylapore in the first century. This is a curious omission on the Pope’s part in that he was an ardent missionary who openly promoted the evangelising of India and Asia, and a statement from him confirming a visit by St. Thomas to South India would have certainly supported his agenda and that of his Indian bishops.


JP-II & Arulappa


NOTES

  1. As quoted in Deccan Chronicle, Chennai, of 23 November 2006, under the title “Pope angers Christians in Kerala”.
  2. Our letter to the Prefect, Sacred Congregation of Rites, Vatican City, dated 26 August 1996, read: “I am doing research on St. Thomas in India and have learned that your office issued a letter on November 13, 1952 which stated that the landing of St. Thomas at Cranganore in 53 AD is unverified. I would like to know if in fact the said letter was issued and, if that is not the case, whether you can confirm that St. Thomas was martyred and buried in Madras. I would be most grateful if you could direct me to any authentic evidence supporting the story of St. Thomas in India.” The reply from the Prefect, Sacred Congregation for the Causes of Saints, Rome, dated 11 September 1996, read: “This Congregation for the Causes of Saints has received your letter of 26th August last in which you have asked for information regarding Saint Thomas’ presence in India. We have not found in our Archives the letter supposedly written by this Congregation on 13th November 1952, of which you speak, because of a lack of more precise data (Diocese, destination, etc.). Nor do we have other data regarding Saint Thomas since this Archive was begun in 1588. His life is the object of the research of historians which is not the particular competence of this Congregation.” This reply was a brush off. The Prefect knew what we were asking for and could have located the 1952 Vatican letter in a few minutes if he wished to.


__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24778
Date:
Permalink  
 

Is not Archbishop Chinnappa obliged to accept the Pope’s stand on St. Thomas in India? – V. Sundaram


“Every cleric must obey the Pope, even if he commands what is evil; for no one may judge the Pope.” – Pope Innocent III (1198-1216)


Former Archbishop of Madras-Mylapore A.M. Chinnappa:
Madras-Mylapore Archdiocese


A rupees 50 crore plus mega production in silver screen on St. Thomas, one of the twelve apostles of Jesus Christ, who is believed to have spread the Christian faith in Tamil Nadu and Kerala, is under way. This film is going to be launched as a major project by the Catholic Archdiocese of Madras-Mylapore on 3 July 2008. This proposed film will deal with the story relating to the journey of St. Thomas to Edessa, a town in Syria in 29 AD. His travel through Persia to Taxila in modern Pakistan and return to Jerusalem will also be covered. It has been reported that the legend relating to his reaching Kerala in 52 AD and his subsequent 20 years of preaching the Christian faith in India will constitute the major part of the proposed film. St. Thomas’s meeting with Tiruvalluvar is going to be yet another interesting part of the story.

The unlimited capacity of the Catholic Archdiocese in Madras to manufacture fraudulent fables was brought to full public view in open court on 6  February 1986 when P. Aruvudayappan, II Metropolitan Magistrate, Madras delivered his judgment in criminal case No.100087/82. I am quoting below the operative portion of this judgment: “Taking advantage of the soft attitudes of public witnesses 2 and 3 (Father Mariadoss and Father Arulappa), the Defendant Ganesh Iyer had taken from them about Rs.13.5 lakhs between 1975 and 1980. This has been clearly established.”

How and why did Archbishop Arulappa hand over a whopping amount of Rs.13,49,250/- to Ganesh Iyer for a spurious research project on St. Thomas? Why had the Archbishop not bothered to verify the authenticity of the criminally fake ”documents” produced by Ganesh Iyer in support of his research thesis (which was originally proposed to him by Archbishop Arulappa himself!) Why did Archbishop Arulappa not deem it necessary to accompany Ganesh Iyer to the various sites of his ”research” in India when he had found adequate time to accompany him to Rome, the Vatican, Germany, France, Spain and the United States.

The story of the intimate intellectual relationship between Archbishop Arulappa and Ganesh Iyer (given the title of Acharya Paul by Archbishop Arulappa himself!) indeed constitutes a glorious landmark in the intellectual history of Christianity in India! Archbishop Arulappa had directed Acharya Paul to establish a nexus between St. Thomas and Tiruvalluvar, regardless of the concerns for exact chronology or authentic history. ”Scrupulous” Acharya Paul extended his full cooperation to the equally “Scrupulous” Archbishop! The whole story relating to this gigantic hoax was exposed in an article in The Illustrated Weekly of India in its issue dated April 26-May 2, 1987. This article, titled “Hoax!” was authored by K.P.Sunil. This very article was incorporated by Ishwar Sharan in his book on St. Thomas under the title “Archbishop Arulappa Makes History”.

The Catholic Archdiocese of Madras seems to be drawing its inspiration today from Archbishop Arulappa and Acharya Paul for establishing the spiritual relationship between St. Thomas and Tiruvalluvar in its proposed mega-film project on St. Thomas.


Syrian bishop with Pope Benedict


Pope Benedict has denied that St. Thomas brought Christianity to South India, a public statement that Archbishop Chinnappa apparently has ignored. In an attempt to understand the relationship between the Pope and his bishops, I have been reading in the Internet a series of articles on Rome’s fraudulent history by Dave Hunt. I am quoting below some excerpts from his brilliant book titled A Woman Rides the Beast: The Roman Catholic Church and the Last Days by Dave Hunt.

“The Roman Catholic Pope has often been the most powerful religious and political figure on earth. This is true today, even though the Pope no longer has at his disposal the armies and navies of past Roman pontiffs…. The Vatican’s constituency of 980 million followers is at least three times the number of citizens in any Western democracy and is exceeded only by the population of China. Even more important, these 980 million people are scattered throughout the world, many of them holding high political, military, and commercial positions in non-Catholic countries. Moreover, the Pope has thousands of secret agents worldwide. They include Jesuits, the Knights of Columbus, Knights of Malta, Opus Dei, and others. The Vatican’s Intelligence Service and its field resources are second to none…. Remember, the Pope’s 980 million subjects are bound to him by religious ties, which are far stronger than any political loyalties could ever be. No secular government can compete with the motivational power of religious belief….”

The extra-ordinary position of the Pope in relation to members of the Church was expressed succinctly in Rome’s La Civilta Cattolica, which a papal journal described in the mid-nineteenth century as “the purest journalistic organ of true Church doctrine” (J.H. Ignaz von Dollinger, The Pope and the Council) “It is not enough for the people only to know that the Pope is the head of the Church … they must also understand that their own faith and religious life flow from him; that in him is the bond which unites Catholics to one another, and the power which strengthens and the light which guides them; that he is the dispenser of spiritual graces, the giver of the benefits of religion, the upholder of justice, and the protector of the oppressed” (La Civilta Cattolica, 1867, Vol. XII).

The Catholic World in August 1871 (Vol. XIII) declared as follows: “Each individual must receive the faith and law from the Church with unquestioning submission and obedience of the intellect and the will…. We have no right to ask reasons of the Church, any more than of Almighty God…. We are to take with unquestioning docility whatever instruction the Church gives us”. The same requirement of unthinking submission is demanded in Vatican II. The Code of Canon Law likewise reasserts the same rule: “The Christian faithful, conscious of their own responsibility, are bound by Christian obedience to follow what the sacred pastors, as representatives of Christ, declare as teachers of the faith or determine as leaders of the Church” (James A. Coriden, Thomas J. Green, Donald E. Heintschel, eds., The Code of Canon Law, Canon 212, Section 1; Paulist Press, 1985).

In November 2006 Pope Benedict XVI had categorically stated that St. Thomas never visited South India. In the light of what has been stated above, is it not the inviolable duty of the Catholic Archdiocese of Madras to implicitly accept with reverence and humility the public stand taken by present Pope Benedict XVI on the issue of St. Thomas and his alleged visit to South India?[1]


  1. This article is excerpted from a four-part article called “Fraudulent Myth of the Tomb of St. Thomas” which appeared on the News Today website on 2 to 5 July 2008. The original article can be accessed in the News Today archives. 


__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24778
Date:
Permalink  
 

தென்னிந்தியாவில் புனித தாமஸ் சுவிசேஷம் செய்தார்  - போப் மறுக்கிறார்

அன்று ஆகஸ்ட் 13, 2019 | கருத்துரைகள் ஆஃபன் போப் புனித தாமஸ் சுவிசேஷ தென்னிந்தியாவை மறுத்துவிட்டார் - ஈஸ்வர் ஷரன்

அப்போஸ்தலன் புனித தாமஸ் வடமேற்கு இந்தியா வரை - இன்றைய பாக்கிஸ்தான் வரை மட்டுமே வந்துள்ளார் என்று செப்டம்பர் 27, 2006 அன்று போப் பெனடிக்ட் பதினாறாம் அறிக்கை பொது பார்வையாளர்களின் போது கூறியது உண்மையில் சரியானது மற்றும் ஆரம்பகால சர்ச் பிதாக்களின் கூற்றுகளையும் புவியியலையும் பிரதிபலித்தது தாமஸின் செயல்கள். தாமஸின் பயணங்களில் தென்னிந்தியாவைச் சேர்க்க, போப்பின் மனநிலையாளர்கள் அடுத்த நாள் வத்திக்கான் இணையதளத்தில் தனது அறிக்கையை மாற்றியமைத்ததில் எங்களுக்கு ஆச்சரியமில்லை. கத்தோலிக்க திருச்சபை பாரம்பரியம் மற்றும் வரலாற்றின் ஒரு பகுதியாக இயேசுவுக்கும் ரோமில் உள்ள விகாரிற்கும் பொய்களைச் சொல்வது. - ஈஸ்வர் ஷரன்

செயின்ட் பீட்டர்ஸ் சதுக்கத்தை கண்டும் காணாத போப் பெனடிக்ட்.

செப்டம்பர் 27, 2006 அன்று, போப் பெனடிக்ட் XVI வத்திக்கான் நகரில் உள்ள செயின்ட் பீட்டர்ஸ் சதுக்கத்தில் ஒரு உரை நிகழ்த்தினார், அதில் அவர் ஒரு பண்டைய செயின்ட் தாமஸ் பாரம்பரியத்தை நினைவு கூர்ந்தார். "தாமஸ் முதலில் சிரியா மற்றும் பெர்சியாவை சுவிசேஷம் செய்தார், பின்னர் மேற்கு இந்தியா வரை ஊடுருவினார், அங்கிருந்து கிறிஸ்தவமும் தென்னிந்தியாவை அடைந்தது" என்று அவர் கூறினார். [1] இந்த அறிக்கை கேரளாவில் உள்ள இந்திய ஆயர்களை பெரிதும் வருத்தப்படுத்தியது, மேலும் இது பல இந்திய கிறிஸ்தவர்களின் நம்பிக்கைகளை நேரடியாக மீறுவதாக கருதப்பட்டதால், இது போப்பின் ஆசிரியர்களின் கவனத்திற்குக் கொண்டு வரப்பட்டு, மறுநாள் வத்திக்கானின் இணையதளத்தில் திருத்தம் செய்யப்பட்டது புனித தாமஸே தென்னிந்தியாவை அடைந்திருந்தார். டைம்ஸ் ஆப் இந்தியாவில், 26 டிசம்பர் 2006 இல் ஜி. அனந்தகிருஷ்ணனின் கட்டுரை “சந்தேகத்தின் கீழ் தாமஸின் வருகை” பின்வருமாறு:

       இயேசு கிறிஸ்துவின் உயிர்த்தெழுதல் பற்றி சக சீடர்கள் சொன்னதை நம்புவதில் அவர் தயக்கம் காட்டியதால் அவருக்கு தாமஸ் என்ற சந்தேகம் வந்தது. பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பிறகு, செயிண்ட் தாமஸ் - கிறித்துவத்தை இந்தியாவுக்குக் கொண்டுவந்த மனிதர் என்று நம்பப்படுபவர் - போப் தவிர வேறு எவருடனும் ‘சந்தேகம்’ நிழலில் தன்னைக் காண்கிறார், நாட்டில் அவர் சுவிசேஷ மலையேற்றத்திற்கு முரண்பட்டார், சில நாட்களுக்குப் பிறகு அதை மாற்றியமைக்க மட்டுமே. ஆனால் நெருப்பைத் தூண்டுவதற்குப் பதிலாக, போப் ஒரு விவாதத்தை மீண்டும் எழுப்பினார் மற்றும் விமர்சகர்களுக்கு தட்டில் ஒரு சிக்கலைக் கொடுத்தார்.

 

       போப் பெனடிக்ட் பதினாறாம் செப்டம்பர் 27, 2006 அன்று வத்திக்கானில் இந்த அறிக்கையை வெளியிட்டார். புதன்கிழமை வினவல்களின் போது உண்மையுள்ளவர்களை உரையாற்றிய அவர், புனித தாமஸ் முதன்முதலில் சிரியாவையும் பெர்சியாவையும் சுவிசேஷம் செய்ததை நினைவு கூர்ந்தார், மேலும் மேற்கு இந்தியாவிற்குச் சென்றார், அங்கிருந்து கிறிஸ்தவம் தென்னிந்தியாவை அடைந்தது. அந்த அறிக்கையின் இறக்குமதி என்னவென்றால், செயின்ட் தாமஸ் ஒருபோதும் தென்னிந்தியாவுக்குப் பயணம் செய்யவில்லை, மாறாக மேற்கு முன்னணியை சுவிசேஷம் செய்தார், பெரும்பாலும் இன்றைய பாகிஸ்தானை உள்ளடக்கியது.

        தெரிந்தோ தெரியாமலோ, அவர் இந்தியாவில் கிறிஸ்தவத்தின் அடிப்படையை சவால் செய்ததோடு, செயிண்ட் தாமஸ் கேரளாவில் தரையிறங்கிய திருச்சபையின் நீண்டகால கருத்துக்களை இடித்தார், அங்கு அவர் இந்துக்கள் மத்தியில் நற்செய்தியை பரப்பினார். இந்த கருத்துக்கள் குறிப்பாக கேரளாவின் சிரிய கிறிஸ்தவர்களுக்கு ஒரு ஏமாற்றமாக இருந்தன, அவர்கள் உயர் வம்ச இந்துக்களுக்கு தங்கள் வம்சாவளியை பெருமையுடன் கண்டுபிடித்துள்ளனர், கி.பி 52 இல் செயின்ட் தாமஸ் வந்தவுடன் சுவிசேஷம் செய்யப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது.

          சிரோ-மலபார் தேவாலயத்தின் உத்தியோகபூர்வ ஊதுகுழலான சத்யா-தீபம் அதை எடுக்கும் வரை கருத்துக்கள் கவனிக்கப்படாமல் போயின. அதில் எழுதுகையில், ரோம் ஓரியண்டல் போன்டிஃபிகல் இன்ஸ்டிடியூட்டின் உறுப்பினரான ஜார்ஜ் நெடுங்கட் சமூகத்தின் வேதனையை வெளிப்படுத்தினார் மற்றும் முந்தைய போப்ஸ் தென்னிந்தியாவில் செயின்ட் தாமஸின் வேலையை அங்கீகரித்ததாகக் கூறினார்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24778
Date:
Permalink  
 

வத்திக்கான் இணையதளத்தில் திருத்தப்படுவதற்கு முன்னர் செயின்ட் பீட்டர்ஸில் வழங்கப்பட்ட போப்பின் அசல் அறிக்கை உண்மையில் சரியானது மற்றும் தாமஸ், அதாவது சிரியா, பார்த்தியா (பெர்சியா / ஈரான்) மற்றும் காந்தாரா (வடமேற்கு பாகிஸ்தான்) ஆகியவற்றின் புவியியலைப் பிரதிபலித்தது. . புனித தாமஸ் தென்னிந்தியாவுக்கு வந்த பாரம்பரியத்தை ஆதரிப்பதற்கான வரலாற்று ஆதாரங்கள் எதுவும் இல்லை, மேலும் நவம்பர் 13, 1952 அன்று வத்திக்கான் அதிகாரிகள் கேரள கிறிஸ்தவர்களுக்கு ஒரு செய்தியை அனுப்பினர், புனித தாமஸை முசிரீஸில் (கிரங்கனூர் இப்போது கொடுங்கல்லூர்) நவம்பர் 21, 52 அன்று தரையிறக்கியதாகக் கூறினார். கி.பி. "சரிபார்க்கப்படவில்லை". இந்த எழுத்தாளர் 1996 இல் 1952 வத்திக்கான் அறிக்கையை உறுதிப்படுத்த முயன்றபோது, ​​வத்திக்கானின் பதில் வெறுக்கத்தக்கது மற்றும் உறுதியற்றது. புனிதர்களுக்கான காரணங்களுக்கான சபையின் தலைவர், அவருக்கு கூடுதல் தகவல்கள் தேவை என்றும், செயின்ட் தாமஸின் வாழ்க்கை வரலாற்று ஆராய்ச்சியின் பொருள் என்றும், அவருடைய சபையின் திறனுக்குள் இல்லை என்றும் கூறினார். [2]

முன்னதாக, 1729 ஆம் ஆண்டில், மெட்ராஸ்-மைலாப்பூர் பிஷப், சான் தோம் கதீட்ரலில் உள்ள கல்லறை செயின்ட் தாமஸின் கல்லறையா என்று சந்தேகித்ததோடு, தெளிவுபடுத்துவதற்காக ரோமில் உள்ள புனித சபை சடங்குகளுக்கு கடிதம் எழுதினார். ரோமின் பதில் ஒருபோதும் வெளியிடப்படவில்லை, அது எதிர்மறையான பதில் என்று நாம் கருதலாம். மீண்டும், 1871 ஆம் ஆண்டில் மெட்ராஸில் உள்ள ரோமன் கத்தோலிக்க அதிகாரிகள் “உள்ளூர்வாசிகளின் சிறப்பு புனிதத்தன்மையை இழிவுபடுத்துவதில் வலுவாக இருந்தனர் [அதாவது. 1517 க்குப் பிறகு போர்த்துகீசியர்களால் அடையாளம் காணப்பட்ட சான் தோம், லிட்டில் மவுண்ட் மற்றும் பிக் மவுண்ட்] மற்றும் செயின்ட் தாமஸை மைலாப்பூருடன் இணைக்கும் முழு கதையும். ”இருப்பினும், 1886 ஆம் ஆண்டில் போப் லியோ XIII ஒரு அப்போஸ்தலிக்க கடிதத்தில் புனித தாமஸ்“ பெர்சியாவின் எத்தியோப்பியாவுக்குப் பயணம் செய்தார் , ஹிர்கானியா மற்றும் இறுதியாக சிந்துவுக்கு அப்பால் தீபகற்பத்திற்கு ”, மற்றும் 1923 ஆம் ஆண்டில் போப் பியஸ் XI போப் லியோவின் கடிதத்தை மேற்கோள் காட்டி செயின்ட் தாமஸை“ இந்தியா ”என்று அடையாளம் காட்டினார். இந்த போப்பாண்டவர் அறிக்கைகள் தாமஸ் சட்டங்களின் புவியியலையும் பிரதிபலிக்கின்றன, போப் பெனடிக்ட் கூறியது போலவே, தென்னிந்தியாவைப் பற்றியும் குறிப்பிடவில்லை. உண்மையில், அவர்கள் குறிப்பிடும் இந்தியா இப்போது பாகிஸ்தான்.

போப் இரண்டாம் ஜான் பால் 1986 மற்றும் 1999 ஆம் ஆண்டுகளில் இரண்டு முறை இந்தியாவுக்குச் சென்று சான் தோம் கதீட்ரலில் உள்ள புனித தாமஸின் கல்லறையில் பிரார்த்தனை செய்தார், ஆனால், அவருக்கு முன் புனித பிரான்சிஸ் சேவியரைப் போலவே, புனித தாமஸின் தென்னிந்திய வருகையைப் பற்றி எதுவும் சொல்லவில்லை அல்லது முதல் நூற்றாண்டில் மைலாப்பூர். அவர் இந்தியாவையும் ஆசியாவையும் சுவிசேஷம் செய்வதை வெளிப்படையாக ஊக்குவித்த ஒரு தீவிர மிஷனரி என்பதில் போப்பின் பங்கில் இது ஒரு வினோதமான விடுதலையாகும், மேலும் புனித தாமஸ் தென்னிந்தியாவிற்கு விஜயம் செய்ததை உறுதிப்படுத்தும் ஒரு அறிக்கை நிச்சயமாக அவரது நிகழ்ச்சி நிரலை ஆதரித்திருக்கும் அவரது இந்திய ஆயர்கள்.

குறிப்புகள்

23 நவம்பர் 2006 இல் சென்னை டெக்கான் குரோனிக்கலில் மேற்கோள் காட்டப்பட்டுள்ளபடி, “போப் கேரளாவில் கிறிஸ்தவர்களை கோபப்படுத்துகிறார்” என்ற தலைப்பில்.

ஆகஸ்ட் 26, 1996 தேதியிட்ட வத்திக்கான் நகரத்தின் புனித சபை, சடங்குகளுக்கான எங்கள் கடிதம் பின்வருமாறு: “நான் இந்தியாவில் செயின்ட் தாமஸ் குறித்து ஆராய்ச்சி செய்து வருகிறேன், உங்கள் அலுவலகம் நவம்பர் 13, 1952 அன்று ஒரு கடிதத்தை வெளியிட்டது என்பதை அறிந்து கொண்டேன். கி.பி 53 இல் கிரங்கனூரில் செயின்ட் தாமஸ் தரையிறங்குவது சரிபார்க்கப்படவில்லை. உண்மையில் அந்த கடிதம் வழங்கப்பட்டதா, அப்படியானால், செயின்ட் தாமஸ் தியாகி மெட்ராஸில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார் என்பதை நீங்கள் உறுதிப்படுத்த முடியுமா என்பதை அறிய விரும்புகிறேன். இந்தியாவில் செயின்ட் தாமஸின் கதையை ஆதரிக்கும் எந்தவொரு உண்மையான ஆதாரத்திற்கும் நீங்கள் என்னை வழிநடத்த முடிந்தால் நான் மிகவும் நன்றியுள்ளவனாக இருப்பேன். ”செப்டம்பர் 11, 1996 தேதியிட்ட ரோம், புனிதர்களின் காரணங்களுக்கான முதன்மை, புனித சபையின் பதில், பின்வருமாறு:“ இது புனிதர்களின் காரணங்களுக்கான சபை கடந்த ஆகஸ்ட் 26 ஆம் தேதி உங்கள் கடிதத்தைப் பெற்றுள்ளது, அதில் செயிண்ட் தாமஸ் இந்தியாவில் இருப்பதைப் பற்றிய தகவல்களை நீங்கள் கேட்டுள்ளீர்கள். நவம்பர் 13, 1952 அன்று இந்த சபை எழுதியதாகக் கூறப்படும் கடிதத்தை எங்கள் காப்பகங்களில் நாங்கள் காணவில்லை, அதில் நீங்கள் பேசுவது மிகவும் துல்லியமான தரவு இல்லாததால் (மறைமாவட்டம், இலக்கு போன்றவை). இந்த காப்பகம் 1588 இல் தொடங்கப்பட்டதிலிருந்து செயிண்ட் தாமஸைப் பற்றிய பிற தரவுகளும் எங்களிடம் இல்லை. வரலாற்றாசிரியர்களின் ஆராய்ச்சியின் பொருள் அவரது வாழ்க்கை, இது இந்த சபையின் குறிப்பிட்ட திறமை அல்ல. ”இந்த பதில் ஒரு தூரிகை. நாங்கள் என்ன கேட்கிறோம் என்பதை ப்ரீஃபெக்ட் அறிந்திருந்தார், அவர் விரும்பினால் 1952 வத்திக்கான் கடிதத்தை சில நிமிடங்களில் கண்டுபிடித்திருக்க முடியும்.

 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24778
Date:
Permalink  
 

இந்தியாவில் செயின்ட் தாமஸ் குறித்த போப்பின் நிலைப்பாட்டை பேராயர் சின்னப்பா ஏற்க வேண்டிய கட்டாயம் இல்லையா? - வி.சுந்தரம்

அன்று ஜூன் 3, 2010 | Comments Offon இந்தியாவில் செயின்ட் தாமஸ் குறித்த போப்பின் நிலைப்பாட்டை பேராயர் சின்னப்பா ஏற்க வேண்டிய கட்டாயம் இல்லையா? - வி.சுந்தரம்

"ஒவ்வொரு மதகுருவும் போப்பிற்கு கெட்டதைக் கட்டளையிட்டாலும் அவருக்குக் கீழ்ப்படிய வேண்டும்; யாரும் போப்பை நியாயந்தீர்க்க முடியாது. ”- போப் இன்னசென்ட் III (1198-1216)

தமிழ்நாடு மற்றும் கேரளாவில் கிறிஸ்தவ நம்பிக்கையை பரப்பியதாக நம்பப்படும் இயேசு கிறிஸ்துவின் பன்னிரண்டு அப்போஸ்தலர்களில் ஒருவரான செயின்ட் தாமஸில் வெள்ளி திரையில் ஒரு ரூபாய் 50 கோடி மற்றும் மெகா உற்பத்தி நடந்து வருகிறது. இந்த படம் ஒரு பெரிய திட்டமாக மெட்ராஸ்-மைலாப்பூர் கத்தோலிக்க மறைமாவட்டத்தால் 3 ஜூலை 2008 அன்று தொடங்கப்பட உள்ளது. இந்த முன்மொழியப்பட்ட படம் செயிண்ட் தாமஸ் சிரியாவில் உள்ள எடெஸா என்ற ஊருக்கு கி.பி 29 இல் பயணம் தொடர்பான கதையை கையாளும். . நவீன பாகிஸ்தானில் பெர்சியா வழியாக டாக்ஸிலாவுக்கு திரும்பி ஜெருசலேமுக்கு திரும்புவதும் அவரது பயணத்தை உள்ளடக்கும். கி.பி 52 இல் அவர் கேரளாவை அடைந்ததும், அதன் பின்னர் அவர் இந்தியாவில் கிறிஸ்தவ நம்பிக்கையைப் பிரசங்கித்த 20 ஆண்டுகளும் தொடர்பான புராணக்கதை முன்மொழியப்பட்ட படத்தின் முக்கிய பகுதியாக இருக்கும் என்று தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. திருவள்ளுவருடனான செயின்ட் தாமஸ் சந்திப்பு கதையின் மற்றொரு சுவாரஸ்யமான பகுதியாக இருக்கும்.

மோசடி புனைகதைகளை தயாரிப்பதற்கான மெட்ராஸில் உள்ள கத்தோலிக்க மறைமாவட்டத்தின் வரம்பற்ற திறன் 1986 பிப்ரவரி 6 அன்று மெட்ராஸ் II பெருநகர மாஜிஸ்திரேட் பி. இந்த தீர்ப்பின் செயல்பாட்டு பகுதியை நான் கீழே மேற்கோள் காட்டுகிறேன்: “பொது சாட்சிகள் 2 மற்றும் 3 (தந்தை மரியாடாஸ் மற்றும் தந்தை அருலப்பா) ஆகியோரின் மென்மையான அணுகுமுறைகளைப் பயன்படுத்தி, பிரதிவாதி கணேஷ் ஐயர் அவர்களிடமிருந்து 1975 மற்றும் 1980 க்கு இடையில் சுமார் ரூ .13.5 லட்சம் எடுத்துக்கொண்டார். இது தெளிவாக நிறுவப்பட்டுள்ளது. ”

புனித தாமஸ் பற்றிய ஒரு மோசமான ஆராய்ச்சி திட்டத்திற்காக பேராயர் அருலப்பா ரூ .13,49,250 / - ஐ கணேஷ் ஐயரிடம் எப்படி, ஏன் ஒப்படைத்தார்? கணேஷ் ஐயர் தனது ஆராய்ச்சி ஆய்வறிக்கையை ஆதரித்து தயாரித்த கிரிமினல் போலி “ஆவணங்களின்” நம்பகத்தன்மையை சரிபார்க்க பேராயர் ஏன் கவலைப்படவில்லை (இது பேராயர் அருலப்பாவால் முதலில் அவருக்கு முன்மொழியப்பட்டது!) ஏன் பேராயர் அருலப்பா உடன் வருவது அவசியம் என்று கருதவில்லை கணேஷ் ஐயர் இந்தியாவில் தனது "ஆராய்ச்சியின்" பல்வேறு தளங்களுக்கு அவருடன் ரோம், வத்திக்கான், ஜெர்மனி, பிரான்ஸ், ஸ்பெயின் மற்றும் அமெரிக்கா ஆகிய நாடுகளுக்குச் செல்ல போதுமான நேரம் கிடைத்தபோது.

 

பேராயர் அருலப்பாவிற்கும் கணேஷ் ஐயருக்கும் இடையிலான நெருங்கிய அறிவுசார் உறவின் கதை (பேராயர் அருலப்பாவால் ஆச்சார்யா பால் என்ற தலைப்பைக் கொடுத்தது!) உண்மையில் இந்தியாவில் கிறிஸ்தவத்தின் அறிவுசார் வரலாற்றில் ஒரு புகழ்பெற்ற அடையாளமாக அமைகிறது! துல்லியமான காலவரிசை அல்லது உண்மையான வரலாற்றிற்கான கவலையைப் பொருட்படுத்தாமல், செயின்ட் தாமஸ் மற்றும் திருவள்ளுவருக்கு இடையில் ஒரு உறவை ஏற்படுத்துமாறு பேராயர் அருலப்பா ஆச்சார்யா பவுலுக்கு அறிவுறுத்தியிருந்தார். "மோசமான" ஆச்சார்யா பால் தனது முழு ஒத்துழைப்பையும் சமமான "மோசமான" பேராயருக்கு வழங்கினார்! இந்த பிரம்மாண்டமான ஏமாற்று தொடர்பான முழு கதையும் ஏப்ரல் 26 முதல் மே 2, 1987 தேதியிட்ட தி இல்லஸ்ட்ரேட்டட் வீக்லி ஆஃப் இந்தியாவில் வெளியான ஒரு கட்டுரையில் அம்பலப்படுத்தப்பட்டது. “புரளி!” என்ற தலைப்பில் இந்த கட்டுரை எழுதியவர் கே.பி.சுனில். இந்த கட்டுரையை ஈஸ்வர் ஷரன் செயின்ட் தாமஸ் பற்றிய தனது புத்தகத்தில் "பேராயர் அருலப்பா வரலாற்றை உருவாக்குகிறார்" என்ற தலைப்பில் இணைத்தார்.

 

செயின்ட் தாமஸில் புனித தாமஸ் மற்றும் திருவள்ளுவார் இடையே ஆன்மீக உறவை ஏற்படுத்தியதற்காக மெட்ராஸ் கத்தோலிக்க மறைமாவட்டம் இன்று பேராயர் அருலப்பா மற்றும் ஆச்சார்யா பால் ஆகியோரிடமிருந்து உத்வேகம் பெறுகிறது.

புனித தாமஸ் கிறித்துவத்தை தென்னிந்தியாவிற்கு கொண்டு வந்ததை போப் பெனடிக்ட் மறுத்துள்ளார், பேராயர் சின்னப்பா புறக்கணித்ததாக பகிரங்க அறிக்கை. போப்பிற்கும் அவரது ஆயர்களுக்கும் இடையிலான உறவைப் புரிந்துகொள்ளும் முயற்சியாக, டேவ் ஹன்ட் எழுதிய ரோம் மோசடி வரலாறு குறித்த தொடர் கட்டுரைகளை இணையத்தில் படித்து வருகிறேன். டேவ் ஹன்ட் எழுதிய எ வுமன் ரைட்ஸ் தி பீஸ்ட்: தி ரோமன் கத்தோலிக்க சர்ச் மற்றும் கடைசி நாட்கள் என்ற தலைப்பில் அவரது அற்புதமான புத்தகத்தின் சில பகுதிகளை நான் கீழே மேற்கோள் காட்டுகிறேன்.

 

"ரோமன் கத்தோலிக்க போப் பெரும்பாலும் பூமியில் மிகவும் சக்திவாய்ந்த மத மற்றும் அரசியல் நபராக இருந்து வருகிறார். கடந்த ரோமானிய போப்பாண்டவர்களின் படைகள் மற்றும் கடற்படைகளை போப் இனி தனது வசம் வைத்திருக்கவில்லை என்றாலும் இது இன்று உண்மை. 980 மில்லியன் பின்தொடர்பவர்களைக் கொண்ட வத்திக்கானின் தொகுதி எந்தவொரு மேற்கத்திய ஜனநாயகத்திலும் குடிமக்களின் எண்ணிக்கையை விட குறைந்தது மூன்று மடங்கு ஆகும், இது சீனாவின் மக்கள்தொகையால் மட்டுமே அதிகமாக உள்ளது. அதைவிட முக்கியமானது, இந்த 980 மில்லியன் மக்கள் உலகம் முழுவதும் சிதறிக்கிடக்கின்றனர், அவர்களில் பலர் கத்தோலிக்க அல்லாத நாடுகளில் உயர் அரசியல், இராணுவ மற்றும் வணிக பதவிகளை வகிக்கின்றனர். மேலும், போப்பிற்கு உலகளவில் ஆயிரக்கணக்கான ரகசிய முகவர்கள் உள்ளனர். அவற்றில் ஜேசுயிட்ஸ், நைட்ஸ் ஆஃப் கொலம்பஸ், நைட்ஸ் ஆஃப் மால்டா, ஓபஸ் டீ மற்றும் பலர் உள்ளனர். வத்திக்கானின் உளவுத்துறை சேவையும் அதன் கள வளங்களும் இரண்டாவதாக இல்லை…. நினைவில் கொள்ளுங்கள், போப்பின் 980 மில்லியன் பாடங்கள் அவருக்கு மத உறவுகளால் பிணைக்கப்பட்டுள்ளன, அவை எந்தவொரு அரசியல் விசுவாசத்தையும் விட மிகவும் வலுவானவை. எந்த மதச்சார்பற்ற அரசாங்கமும் மத நம்பிக்கையின் ஊக்க சக்தியுடன் போட்டியிட முடியாது…. ”

திருச்சபையின் உறுப்பினர்கள் தொடர்பாக போப்பின் கூடுதல் சாதாரண நிலைப்பாடு சுருக்கமாக ரோமின் லா சிவில்டா கட்டோலிகாவில் வெளிப்படுத்தப்பட்டது, இது பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில் "உண்மையான சர்ச் கோட்பாட்டின் தூய்மையான பத்திரிகை உறுப்பு" (ஜே.எச். இக்னாஸ் வோன் டோலிங்கர், போப் மற்றும் கவுன்சில்) “போப் திருச்சபையின் தலைவர் என்பதை மக்கள் அறிந்து கொள்வது மட்டும் போதாது… அவர்களுடைய சொந்த நம்பிக்கையும் மத வாழ்க்கையும் அவரிடமிருந்து வருகின்றன என்பதையும் அவர்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்; அவரிடம் கத்தோலிக்கர்களை ஒருவருக்கொருவர் ஒன்றிணைக்கும் பிணைப்பும், பலப்படுத்தும் சக்தியும், அவர்களுக்கு வழிகாட்டும் ஒளியும் உள்ளன; அவர் ஆன்மீக கிருபைகளை வழங்குபவர், மதத்தின் நன்மைகளை வழங்குபவர், நீதியை நிலைநிறுத்துபவர், ஒடுக்கப்பட்டவர்களைப் பாதுகாப்பவர் ”(லா சிவில்டா கட்டோலிகா, 1867, தொகுதி. XII).

ஆகஸ்ட் 1871 இல் கத்தோலிக்க உலகம் (தொகுதி XIII) பின்வருமாறு அறிவித்தது: “ஒவ்வொரு நபரும் திருச்சபையிலிருந்து விசுவாசத்தையும் சட்டத்தையும் கேள்விக்குறியாமல் அடிபணிதல் மற்றும் புத்தி மற்றும் விருப்பத்தின் கீழ்ப்படிதலுடன் பெற வேண்டும்…. சர்ச்சின் காரணங்களைக் கேட்க எங்களுக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை, சர்வவல்லமையுள்ள கடவுளை விட…. திருச்சபை நமக்குக் கொடுக்கும் எந்த அறிவுறுத்தலையும் கேள்விக்குறியாத மனப்பான்மையுடன் நாம் எடுக்க வேண்டும் ”. சிந்திக்காத சமர்ப்பிப்பின் அதே தேவை வத்திக்கான் II இல் கோரப்பட்டுள்ளது. நியதிச் சட்டத்தின் குறியீடும் இதே விதியை மீண்டும் வலியுறுத்துகிறது: “கிறிஸ்தவ விசுவாசிகள், தங்கள் சொந்தப் பொறுப்பை உணர்ந்தவர்கள், புனித போதகர்கள், கிறிஸ்துவின் பிரதிநிதிகள், விசுவாசத்தின் ஆசிரியர்களாக அறிவிப்பது அல்லது தலைவர்களாக தீர்மானிப்பதைப் பின்பற்ற கிறிஸ்தவ கீழ்ப்படிதலுடன் கட்டுப்படுகிறார்கள். சர்ச் ”(ஜேம்ஸ் ஏ. கோரிடன், தாமஸ் ஜே. கிரீன், டொனால்ட் ஈ. ஹென்ட்ஷெல், பதிப்புகள்., தி கோட் ஆஃப் கேனான் லா, கேனான் 212, பிரிவு 1; பாலிஸ்ட் பிரஸ், 1985).

நவம்பர் 2006 இல், போப் பெனடிக்ட் பதினாறாம் புனித தாமஸ் ஒருபோதும் தென்னிந்தியாவுக்கு விஜயம் செய்யவில்லை என்று திட்டவட்டமாகக் கூறினார். மேலே கூறப்பட்டவற்றின் வெளிச்சத்தில், செயிண்ட் தாமஸ் மற்றும் அவரது வருகை குறித்து தற்போதைய போப் பெனடிக்ட் பதினாறாம் போப் எடுத்த பொது நிலைப்பாட்டை மரியாதையுடனும் மனத்தாழ்மையுடனும் மறைமுகமாக ஏற்றுக்கொள்வது மெட்ராஸ் கத்தோலிக்க மறைமாவட்டத்தின் மீற முடியாத கடமை அல்லவா? தென்னிந்தியா? [1]

1.இந்த கட்டுரை 2008 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 2 முதல் 5 வரை நியூஸ் டுடே இணையதளத்தில் வெளிவந்த “செயின்ட் தாமஸின் கல்லறையின் மோசடி கட்டுக்கதை” என்ற நான்கு பகுதி கட்டுரையிலிருந்து எடுக்கப்பட்டுள்ளது. அசல் கட்டுரையை நியூஸ் டுடே காப்பகங்களில் அணுகலாம்.



__________________
Page 1 of 1  sorted by
 
Quick Reply

Please log in to post quick replies.

Tweet this page Post to Digg Post to Del.icio.us


Create your own FREE Forum
Report Abuse
Powered by ActiveBoard