New Indian-Chennai News + more

Admin · Guru

நற்குணக் கடல்: ராம தரிசனம்

Admin · Guru

சத்யகாமன், சத்யசங்கல்பன், சத்யபராக்ரமன் என்பனவெல்லாம் ராமனுக்குரிய அடைமொழிகள். "தருமத்தின் தனிமூர்த்தி" என்பான் கம்பன். "ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம:" என்பான் வால்மீகி.

சத்தியத்தின் வேர்ச்சொல்லான "சத்" என்பதன் பொருள் "உள்ளது". அதாவது என்றும் உள்ளது எதுவோ அது உண்மை. அதுவே தருமம். சத்தியம், தருமம் இரண்டும் ஒரே உண்மையின் இரு பக்கங்கள் தான். அதனால் தான் ஈசாவாஸ்ய உபநிஷத் "சத்ய தர்மாய த்ருஷ்டயே" என்று முடிகிறது.

"உண்டெனும் தருமமே உருவமாய் உடைய நிற்-
கண்டுகொண்டேன் இனிக் காண என் கடவெனோ?"

என்று உயிர்விடும் நேரத்தில் வாலிக்கு இந்த ராம தரிசனம் மூலமாக இந்த ஞான தரிசனம் கிடைக்கிறது.

உள்ளத்தால் பொய்யாது ஒழுகின் உலகத்தார்
உள்ளத்துள் எல்லாம் உளன்

என்று வள்ளுவர் குறிப்பிடுவது இந்த "உண்மை"க் குணமான சத்துவ குணத்தைத் தான். சத்துவ குண சொரூபன் ராமன். அவனது வழி தருமம், சத்தியம். அதனால் தான் அவன் தன் உயிர்க்கு மட்டும் அல்ல, மன்னுயிர்க்கெல்லாம் துணையாகிறான்.

ராமனுக்கு முடிசூட்டும் செய்தியைச் சொன்ன தசரதனிடம் வசிஷ்டர் கூறுகிறார் -

பொன் உயிர்த்த பூ மடந்தையும் புவியெனும் திருவும்
"இன்னுயிர்த்துணை இவன்" என நினைக்கின்ற இராமன்
தன் உயிர்க்கு என்கை புல்லிது; தற்பயந்து எடுத்த
உன்னுயிர்க்கென நல்லன், மன்னுயிர்க்கெலாம் உரவோய்!

(மந்திரப் படலம், 37)

இங்கே பூமடந்தை என்னும் திருமகளும், புவிமடந்தையாகிய நிலமகளும், அவள் உருவாகவே தோன்றிய சீதையும் எல்லாரும் ஒன்று தான். அதனால் இவர்கள் அனைவர்க்கும் துணையானாலும் ராமன் தன் ஏகபத்தினி விரதத்தை பங்கம் செய்யவில்லை!

மகாபாரதத்தில் தருமர் யட்சன் உரையாடலில் "ஒரு மனிதனுக்கு உற்ற துணைவர்கள் யார்?" என்று யட்சன் கேட்க "தருமம் தாய், சத்தியம் தந்தை, கருணை நண்பன், அமைதி மனைவி.. " என்பதாக தருமர் பதிலளிக்கிறார்.
இதே கருத்தில், இருளில் காட்டில் ராமன் செல்கையில் இந்த நற்குணங்களாகிய விளக்குகளே அவன் துணையாயிற்று என்பதாக கம்பன் அழகாகச் சொல்லுவான் -

தையல் தன் கற்பும், தன் தகவும், தம்பியும்,
மையறு கருணையும், உணர்வும், வாய்மையும்,
செய்யதன் வில்லுமே, சேமமாகக் கொண்டு
ஐயனும் போயினான், அல்லின் நாப்பணே.

(தைலம் ஆட்டு படலம், 47)

மனிதர்களாகவே வந்த சீதை, ராமனுடைய திரு அவதாரங்கள் மானுடப் பண்புகளை மனித குலம் முழுமைக்கும் நினைவூட்டிக் கொண்டிருக்கும், "ஆத்மானம் மானுஷம் மன்யே ராமம் தசரதாத்மஜம்" என்று வால்மீகியின் ராமன் தன்னைக் கூறிக் கொள்கிறான். "மானுடம் வென்றதன்றே!" என்று கம்பன் மெய்சிலிர்க்கிறான்.

ஸ்ரீராமன் புகழ்பாடும் சந்திரோதயம்
சீதாவின் முகம் தேடும் அருணோதயம்!

Admin · Guru

ஜயராமன் said...

ராமனையும் சந்திரனையும் ஒருமித்து தங்கள் பதிவு மிகவும் நன்றாக இருக்கிறது.

சந்திரன் என்கிற வடமொழி வார்த்தைக்கே மனதை மகிழ்விப்பவன் என்பதே பொருள். எல்லா வேட்கையையும் தணித்து குளிர்விப்பதால் சந்திரன். கர்மசூழல் என்னும் வெட்பத்திலிருந்து காத்து நம்மை குளிர்விப்பதால் அவனும் ராமசந்திரன்.

ராமனும் ஒரு சந்திரன்தான். அதனாலேயே அவனை ராமசந்திரன் என்கிறோம்.

வால்மீகி நாரதைரை பார்த்து ராமாயண ஆரம்பத்தில் பதினாறு குணங்களை சொல்லி அப்படிப்பட்டவன் யார் என்று கேட்கிறார்... க: னு அஸ்மின்... என்று தொடங்கி...

சந்திரனுக்கும் பதினாறு கலைகள் உண்டு. பிரதமை, துவிதியை என்று தொடங்கி அந்த பதினாறு கலைகளிலும் சந்திரன் வளர்கிறான். ராமனுக்கும் இங்கே பதினாறு குணங்கள் சொல்லப்படுகின்றன. ராமனும் ஒரு சந்திரனே...

நன்றி

Admin · Guru

kannabiran, RAVI SHANKAR (KRS) said...

ராம தரிசனம், கரிசனத்தோடு அழகாய் எழுதி இருக்கீங்க ஜடாயு சார்.

ரம்யம்=ராமம்
ரம்யமானவன் ராமன்.
ஜெயராமன் சார் சொல்வது போல், குளிர்விப்பவன் ஆதலால் ரம்யமானவன்; ஆதலால் ராமன்.

பாருங்கள்,
சூர்யகுல திலகம், சந்திரன் போல் தாபங்களை எல்லாம் குளிர்வித்து சாந்தி செய்கிறது! ஹ்ருத் தாப நாசினி என்று சந்திர புஷ்கரிணியைச் சொல்லும் வழக்கம் உண்டு.

அவதாரங்களில் மூன்று ராமன்கள்!
முன்பு பரசுராமன்
பின்பு பலராமன்.
இவர்கள் திருநாமங்களில் பரசுவும், பலமும் ஒட்டிக் கொண்டதால் குளிர்விக்கும் தன்மை சற்று பின் தள்ளப்பட்டு விடுகிறது!
அதனால் தானோ என்னவோ ராமனோடு, சந்திரனையும் சேர்த்து, ராமச்சந்திரனாய் நம் அனைவாரையும் குளிரப் பண்ணினார்கள்.

கற்பார் இராமபிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ?

Admin · Guru

Muse (# 5279076) said...

ரம்யமாய் ராமனைப் பற்றி ஜடாயு கட்டுரை வடிக்கிறார். ராமன் சூரிய குலத்தில் உதித்த சந்திரனா? இல்லை சந்திர குலத்தில் தோன்றிய சூரியனா?

கம்பன் பருக களி ஏறுகிறது.

ராமனைப் பற்றி கம்பன் சொல்லும் கவி ஒன்று:

"கண்ணினும் கரந்துளன்; கண்ட காட்டுவார்
எண்ணிறைந் திடும் உணர் வாகி, உண்மையால்
மண்ணினும் வானினும் மற்றை மூன்றினும்
எண்ணினு நெடியவன் ஒருவன், எண்ணிலான்"

என்ன ஒரு தமிழ். என்ன ஒரு இனிமை. என்ன ஒரு பரவசம்.

ஜெயராமன் பல நாட்களுக்கு முன் என்னை ராமாயணம் படிக்க வேண்டினார். கம்பனின் ராமாயணமாய் படிக்க விரும்புகின்றேன்.

கம்ப ராமாயணத்தை நல்ல பதவுரையுடன் எந்த பதிப்பகத்தார் வெளியிட்டுள்ளார்கள்?

தகவல் சொன்னால் தன்யனாவேன்.

தவப்புதல்வன் வவேசு ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்த்துள்ளார். கவிஞன் கம்பனை வியப்பதா, வரகவி வவேசுவை வியப்பதா என்றே தெரியவில்லை.

"எந்தையிறந்தானென்று மிருந்தே னுலகெல்லாந்
தந்தன னென்னுங் கொள்கை தவிர்ந்தேன்; றனியல்லேன்;
உய்ந்து மிருந்தாள் நீயென நின்றே னுரைகாணேன்;
வந்தன னையாவந்தன னையா வினிவாழேன் !"

என்பதை ஆங்கிலத்தில்

"I died not when I heard our father's death,
Though he a kingdom gave, for in they love,
I learned to forget his loss: but, thee now dead
What's life to me? I come, my brother, I come"

"I come, my brother, I come" என்று ராமபிரான் சொல்லும்போது சடாரென்று கையை பிடித்து நிறுத்திவிடத் துடிக்கிறது. எந்தவிதமான பக்தியும் இல்லாத பத்தங் கெட்ட எனக்கே இப்படி என்றால் படிக்கும் பக்தர்களுக்கு என்ன உணர்வாகும்?

வாய்க்குமாயின், என் மரணத்தறுவாயில் கம்பனின் ராமாயணமும், யோக வாசிஷ்டமும் கேட்க விரும்புகிறேன்.

இரண்டும் ராமனோடு தொடர்புடையதாய் அமைந்திருப்பது அதிசயமாய் இருக்கிறது.