RGR-ASI preserved sites-Indus Valley settlement was unerthed--History up to 5000 years, Rakhigarhi, Dilip Baba (M-13)
Though, the DNA study of the skeletal remains found at Rakhigarhi shows no Central Asian traces, once again indicating the Aryan invasion theory was flawed, the intellectual colonisers continue their efforts to push the divisive agenda
Dr. B.S. Harishankar
The first study of DNA samples of the skeletal remains excavated from Rakhigarhi site in Haryana finds no traces of Iranian farmer or Steppe pastoralist ancestry, and questions the Aryan invasion and migration theories, according to Prof Vasant Shinde of Deccan College, Pune and Dr Vageesh Narasimhan of Birbal Sahani Institute, Lucknow. The team of 28 researchers was led by Prof Shinde, who was Vice Chancellor of Deccan College Pune.
The Aryan controversy was relaunched in 2017. In an article, ‘How genetics is settling the Aryan migration debate’ Tony Joseph, former editor of Business World, argued that the population of the Caspian, Central Asian and Indian regions share a common DNA (The Hindu, June 16, 2017). Endorsing the Aryan Migration Theory, Joseph contended that Indo-European language speakers, who called themselves Aryans streamed into India sometime around 2,000–1,500 BC when the Indus Valley Civilisation came to an end. They brought with them the Sanskrit language and a distinctive set of cultural practices.
Joseph insisted that India is a multi-source civilisation, not a single-source one, and draws its cultural impulses, tradition and practices from a variety of lineages and migration histories. While the left historians remained silent, the left parties were exuberant. CPI(M) general secretary Sitaram Yechury gleefully Tweeted: “The historical evidence of Aryan migration and the confluence that India is. Brilliant piece by @tjoseph0010”.
Then, once again eulogizing Tony Joseph’s article, Yechury observed: “Akin to the proverbial last straw that broke the camel’s back, some recent findings based on scientific investigations on the genetic data suggest that there was, indeed, an Aryan migration into India around 3,500 to 4,000 years ago” (‘Battle Against Post-truth’, Frontline, June 21, 2017). Yechury argued that the latest scientific study suggests that Aryans came to India from somewhere near the Caspian Sea in Central Asia/Europe, which has shattered the fascist agenda in India.
Decades after the end of colonialism, the creep of a colonial brand of science in third world nations seems to continue as a neocolonial activity. The latest example of imposing Western genetic research on the third world is Tony Joseph’s work, Early Indian’s: The Story of our ancestors and where we came from, based on findings of Harvard geneticist David Reich. Joseph depends on Reich to articulate his hypothesis. David Reich’s newly book, Who We Are and How We Got Here, raised controversies. On March 23, 2018, Reich published an essay on the book in The New York Times Sunday Review, titled, ‘How Genetics Is Changing Our Understanding of ‘Race’. Reich wrote, “It is simply no longer possible to ignore average genetic differences among ‘races’”.
Dissenting and protesting against Joseph’s icon, David Reich, a group of 67 scientists and researchers from disciplines ranging from natural sciences, anthropology, genetics, medicine, biosciences, sociology and history, wrote a rebuttal on March 30, 2018. It was signed, inter alia, by Alondra Nelson, Joseph L. Graves Jr., Lundy Braun, Nathaniel Comfort, Richard Cone and Robert Dessalle. They argued that Reich’s understanding of race is seriously flawed.
The Aryan-Dravidian issue and North/South divide began with church missionaries in India who positioned themselves as Indologists. John Wilson, president, Royal Asiatic Society of Bombay and Moderator of Church of Scotland, was one of the pioneers of the Aryan theory. Wilson used the Aryan Invasion Theory to highlight Aryan Dravidian conflict in his work, India: Three Thousand Years Ago. Another Scottish missionary, John Stevenson, who later became president of the Bombay Branch of the Royal Asiatic Society, contended that pre-Aryan aborigines consisting of Dravidian and Munda language families were a single people. Stevenson argued that the Dravidian element was less in the North which was first invaded by Aryans, greater in the Deccan and maximum in the Tamil region where the invasion of the Aryan Brahminical race extended in the Age of Ramayana. Then, Brian Houghton Hodgson propagated a unitary aboriginal language and people in India, prior to the Aryan invasion. John Baldwin presented the invading Aryans as fanatical religious enthusiasts. F. Max Muller and Monier Williams also ardently propagated the Aryan Invasion Theory.
In affiliating Dravidian languages to the Scythian group in the Steppes of Southern Russia and Ukraine, Bishop Robert Caldwell, member, Royal Asiatic Society, pointed out how F. Max Muller was supported by Bishop John Coleridge Patteson. Caldwell was assisted in his Dravidian studies by an array of missionaries such as Rev. J. Brigel, Rev. J. Clay, Rev. J. Dawson, Rev. E. Diez, Rev. F. Kittel, Rev. F. Metz, Rev. G.U. Pope, Rev. A. Graeter, Rev. C. Graul, and Rev. H. Gundert. Alexander Cunningham, first director of the Archaeological Survey of India, supported the Aryan Invasion Theory. Anglican priest Issac Taylor, in The Origin of the Aryans, outlined the Aryan invasion and subjugation of aborigines in India.
T.E. Slater, missionary and member of Christian Literature Society, Madras, contended that Dravidians in India possessed a superior civilisation prior to the Aryan invasion. John Barton of the Church Missionary Society propagated themes such as Aryan invasion, suppression of original inhabitants, and slavery. Herbert H. Risley, a colonial officer, discovered 2,378 castes belonging to 43 “races, on the basis of a “nasal index”. The main racial groups included Indo-Aryan, Turko-Iranian, Scytho-Dravidian, Aryo-Dravidian, Mongoloid and Mongolo-Dravidian.
Stuart Piggot and Mortimer Wheeler set the seal with their archaeological works and Aryan invasion became the hallmark of ancient Indian history. In the post-colonial period, Aryan invasion and later migration theory were aggressively defended in Indian academia by Left historians such as Romila Thapar, R.S. Sharma, Irfan Habib and D.N. Jha. There are Western lobbies who still share similar ideas. American anthropologist David Anthony’s The Horse, the Wheel and the Language. How Bronze-Age Riders from the Eurasian Steppes Shaped the Modern World (2007) is a typical example.
Prof. Dilip Chakrabarti, one of the foremost authorities in South Asian Archaeology, in his recent work, Nation First, observes that apart from historical and racial issues, the Aryan invasion has been given socio-political dimensions primarily by Christian missionaries. The role of missionaries in propagating the Aryan theory has also been discussed by Prof. Rosalind O’ Hanlon. The Delhi-based Indian Society for Promotion of Christian Knowledge and Chennai-based Gurukul Lutheran Theological College are frontline missionary institutions articulating the Aryan Invasion Theory and subjugation of Dravidians and Scheduled Castes in India. The Dalit Christian Forum of the Catholic Bishops Conference of India is another body, which propagates Aryan invasion and migration theory. Similarly, the World Council of Churches aggressively promulgates the Aryan Invasion Theory in the context of subalterns.
Eminent archaeologists and anthropologists such as B.B. Lal, George F. Dales, A. Ghosh, Kenneth Kennedy, J.P. Joshi, S.R. Rao, B.K. Thapar, R.S. Bisht and V.N. Misra have discarded these Aryan invasion and migration theories. Jim G. Shaffer and Dianne Lichtenstein trace Euro ethnocentrism, colonialism and racism in the allegations of mythical invasions and migrations. Indologists Michel Danino and Nicholas Kazanas have brilliantly exposed the major issues underlying the Aryan debate. For the Indian Left, these scholars of global reputation are fascists with a communal agenda.
The Bronze Age civilisation which attained its maturity in the third millennium BCE had its formative stages at Kunal and Bhirrana in the Saraswati Valley, beginning in the fifth-sixth millennium BCE. Eminent physical anthropologists such as Kenneth A.R. Kennedy, John Lukacs and Brian Hemphill believe there is no evidence of “demographic disruption” in North-West India between 4500 and 800 BCE. This junks the possibility of any intrusion by so-called Indo-Aryans or other people during that period. Prof. Kenneth A.R. Kennedy has extensively used recent developments in osteobiographical analyses, taphonomical sciences and forensic anthropology in establishing trauma and violent death in skeletal assemblages and has rejected outright the hypothetical theory of invasion and massacre by Aryans. These scholars are a permanent eyesore for Indian leftists and journalists who hardly refer to them in their cover stories or bibliographies.
In 1999, US biological anthropologist Todd R. Disotell worked with the early migration of modern man from Africa towards Asia, and found that migrations into India “did occur, but rarely from Western Eurasian populations”. The same year, Estonian biologist Toomas Kivisild, with fourteen co-authors from various nationalities, suggested a connection between Indian and Western-Eurasian populations but opted for a very remote separation of the two branches, rather than a population movement towards India.
In 2000, thirteen Indian scientists led by Susanta Roychoudhury studied 644 samples of mtDNA from ten Indian ethnic groups, especially from the East and South. In a paper, Fundamental Genomic Unity of Ethnic India, they identified a fundamental unity of mtDNA lineages in India, in spite of the extensive cultural and linguistic diversity.
A major study in 2006 by Indian biologist Sanghamitra Sengupta and fourteen co-authors, was based on 728 samples covering 36 Indian populations. They published their paper, Polarity and Temporality of High-Resolution Y-Chromosome Distributions in India Identify both Indigenous and Exogenous Expansions and Reveal Minor Genetic Influence of Central Asian Pastoralists. The authors emphasise how their findings revealed a minor genetic influence of Central Asian pastoralists in India. This study indirectly rejected Dravidian authorship of the Indus-Saraswati civilisation since it observed that the data are more consistent with a peninsular origin of Dravidian speakers than a source with proximity to the Indus-Saraswati Valleys.
Another study in the same year, by Sanghamitra Sahoo and eleven colleagues, covered the Y-DNA of 936 samples covering 77 Indian populations, 32 of them hunting-gathering communities. The sharing of some Y-chromosomal haplogroups between Indian and Central Asian populations is most parsimoniously explained by a deep, common ancestry between the two regions, with diffusion of some India-specific lineages northward. So the migration was not into India; it was out of India.
Sanghamitra Sahoo and her colleagues also found no evidence in the genetic record claimed by Colin Renfrew in late 1980s. In his work, Archaeology and Language: The Puzzle of Indo-European Origins, Renfrew attributed Indo-European origins to the beginning of agriculture in Anatolia and identified Indo-Europeans entering India around 9000 BP, along with agriculture.
The Aryan-Dravidian issue and North/South divide began with church missionaries in India who positioned themselves as Indologists
Stephen Oppenheimer in The Real Eve: Modern Man’s Journey out of Africa (2003) noted that we find the highest rates and greatest diversity of the M17 line in Pakistan, India, & eastern Iran. Oppenheimer discards the Aryan invasion and suggests that M17 could have found his way initially from India or Pakistan, through Kashmir, through Central Asia and Russia, before finally arriving in Europe.
Recent studies by D.E. Hawkey on 29 dental morphological features confirm that Indus Saraswati society shared similarities with Indian Mesolithic hunter-gatherers rather than with intrusive pastoral population from the west. The Centre for Cellular and Molecular Biology in collaboration with researchers of Harvard Medical School, Harvard School of Public Health and the Broad Institute of Harvard and MIT, analyzed 5,00,000 genetic markers across 13 states in India. The genetics proved that castes grew directly out of hunter-gatherer groups during the formation of Indian society. The study highlighted that it was impossible to distinguish between castes and tribes since their genetics proved they were not systematically different. It also reveals that the current Indian population is a mix of ancient North and South bearing the genomic contributions from two distinct ancestral populations—the ancestral North Indian and ancestral South Indian.
Dr. Babasaheb Ambedkar, in Who Were the Shudras?, specifically warned against misappropriation of the Aryan Invasion Theory. He observed that the Aryan theory was not allowed to evolve out of facts but facts were selected to prove this pre-conceived theory. Former Tamil Nadu Chief Minister C.N. Annadurai in Ariya Mayai (Aryan Illusion) says there is no substantial evidence to prove that Aryans invaded India and destroyed the Dravidians.
In the context of foreign collaboration in Indian Archaeology, Prof. Dilip Chakrabarti pointed out in 2008 that the issues of race and migration have not gone away from mainstream Euro-American archaeology. They have relocated their space in the archaeological scheme under the new rubrics of ethnicity, historical linguistics and archaeo-genetics. Chakrabarti underlined the fact that people working in South Asian Social Science faculties in foreign universities conveniently develop a tacit patron-client relationship with their Indian counterparts in major Indian universities.
This has much relevance in the context of contemporary intervention by Western lobbies in deciding the culture and heritage of Asian and African nations. In the late 1960s, Satish Sabbarwal warned that varied forms of academic colonialism may manifest in ex-colonies.
Diane Lewis has given the significance of western anthropology as a colonial tool and also an important methodological assumption that the study of the “primitive” or non-Western world could take place only from the vantage point of the Westerner or outsider. Joan Geo observed that splendid sites are in poorest countries, and access to knowledge about them is controlled at least in part, by agendas, funding agencies and cultural institutions of Europe and America.
Western bias in human genetic studies is both scientifically damaging and unfair since people of European ancestry continue to be vastly over-represented and ethnically diverse populations largely excluded from human genomics research. This is the view of Sarah Tishkoff and her colleagues from University of Pennsylvania and Case Western Reserve University School of Medicine, supported by the National Institutes of Health and the American Diabetes Association.
Hussain Fahim and Katherine Helmer contend in their paper, Indigenous Anthropology in Non-Western Countries: A Further Elaboration, that third world countries have restricted foreign anthropological research while vigorously encouraging indigenous anthropology to conduct studies relevant to nationally defined development goals.
The first attempt to interpret national elections in India within a racial framework was at the Jawaharlal Nehru University, New Delhi, in 2014. On May 27, 2014, a panel discussion was organised by the teachers association to commemorate Jawaharlal Nehru’s death anniversary. Prof. T.K. Oommen, former Prof. of Sociology, pointed out the different voting patterns in the northern and Western regions of India, compared to the East and South, since the former areas have an Indo Aryan Population. He meant that the Northern and Western Indian population has ancestors who migrated to India in 1500 B.C., as per the Aryan Invasion Theory protagonists.
Prof. Oommen is a hardcore propagandist of the Aryan Invasion Theory. But few are aware of that in 1984-89 he was vice chair, Church and Society, World Council of Churches, Geneva. The World Council of Churches maintains close links with communist parties and regimes across the globe. The intervention and propaganda of media men like Tony Joseph as last word in genetics and palaeoanthropology is dangerous to our academics as well as social congruity.
The much-awaited DNA study of the skeletal remains found at Rakhigarhi now shows no Central Asian traces, indicating the Aryan invasion theory was flawed, and the first urbanisation on the banks of Indus–Saraswati, its mature stage and decline were through indigenous people.
(The writer is an eminent archaeologist and and currently a member of the Academic Committee, IIAS, Shimla)
அறிவுசார் படையெடுப்பு தொடர்கிறது ... டாக்டர் பி.எஸ். Harishankar
17 செப்-2019
ராகிகாரியில் காணப்பட்ட எலும்புக்கூடுகளின் டி.என்.ஏ ஆய்வு மத்திய ஆசிய தடயங்களைக் காட்டவில்லை என்றாலும், ஆரிய படையெடுப்பு கோட்பாடு குறைபாடுடையது என்பதை மீண்டும் குறிக்கிறது, அறிவார்ந்த காலனித்துவவாதிகள் பிளவுபடுத்தும் நிகழ்ச்சி நிரலை முன்னெடுப்பதற்கான முயற்சிகளைத் தொடர்கின்றனர்
ஹரியானாவின் ராகிகர்ஹி தளத்தில் இருந்து தோண்டப்பட்ட எலும்புக்கூடுகளின் டி.என்.ஏ மாதிரிகள் பற்றிய முதல் ஆய்வில் ஈரானிய விவசாயி அல்லது ஸ்டெப்பி ஆயர் வம்சாவளியின் தடயங்கள் எதுவும் கிடைக்கவில்லை, மேலும் ஆரிய படையெடுப்பு மற்றும் இடம்பெயர்வு கோட்பாடுகளை கேள்விக்குள்ளாக்குகிறது என்று புனேவின் டெக்கான் கல்லூரியின் பேராசிரியர் வசந்த் ஷிண்டே மற்றும் டாக்டர் வாகீஷ் நரசிம்மன் தெரிவித்துள்ளனர். லக்னோவின் பீர்பல் சஹானி நிறுவனம். 28 ஆராய்ச்சியாளர்களைக் கொண்ட குழு புனேவின் டெக்கான் கல்லூரி துணைவேந்தராக இருந்த பேராசிரியர் ஷிண்டே தலைமையில் நடைபெற்றது.
ஆரிய சர்ச்சை 2017 இல் மீண்டும் தொடங்கப்பட்டது. 'ஆரிய இடம்பெயர்வு விவாதத்தை மரபியல் எவ்வாறு தீர்த்துக் கொள்கிறது' என்ற ஒரு கட்டுரையில், வர்த்தக உலகின் முன்னாள் ஆசிரியர் டோனி ஜோசப், காஸ்பியன், மத்திய ஆசிய மற்றும் இந்திய பிராந்தியங்களின் மக்கள் தொகை ஒரு பொதுவான டி.என்.ஏவைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார் என்று வாதிட்டார். இந்து, ஜூன் 16, 2017). ஆரிய இடம்பெயர்வு கோட்பாட்டை ஒப்புதல் அளித்த ஜோசப், சிந்து சமவெளி நாகரிகம் முடிவுக்கு வந்தபோது தங்களை ஆரியர்கள் என்று அழைத்துக் கொண்ட இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழி பேசுபவர்கள் கிமு 2,000–1,500 கி.மு. அவர்கள் சமஸ்கிருத மொழியையும் ஒரு தனித்துவமான கலாச்சார நடைமுறைகளையும் கொண்டு வந்தார்கள்.
இந்தியா ஒரு ஒற்றை மூலமல்ல, பல மூல நாகரிகம் என்று ஜோசப் வலியுறுத்தினார், மேலும் அதன் கலாச்சார தூண்டுதல்கள், பாரம்பரியம் மற்றும் நடைமுறைகளை பல்வேறு பரம்பரை மற்றும் இடம்பெயர்வு வரலாறுகளிலிருந்து ஈர்க்கிறார். இடது வரலாற்றாசிரியர்கள் அமைதியாக இருந்தபோதும், இடது கட்சிகள் மிகுந்த ஆர்வத்துடன் இருந்தன. சிபிஐ (எம்) பொதுச் செயலாளர் சீதாராம் யெச்சூரி மகிழ்ச்சியுடன் ட்வீட் செய்ததாவது: “ஆரிய குடியேற்றத்தின் வரலாற்று சான்றுகள் மற்றும் இந்தியா சங்கமம். @ Tjoseph0010 ”இன் அற்புதமான துண்டு.
பின்னர், டோனி ஜோசப்பின் கட்டுரையை மீண்டும் புகழ்ந்துரைத்து, யெச்சூரி இவ்வாறு குறிப்பிட்டார்: “ஒட்டகத்தின் முதுகில் உடைந்த கடைசி வைக்கோலின் பழமொழிக்கு அகின், மரபணு தரவுகளின் விஞ்ஞான விசாரணைகளின் அடிப்படையில் சில சமீபத்திய கண்டுபிடிப்புகள் 3,500 சுற்றி இந்தியாவில் ஒரு ஆரிய இடம்பெயர்வு இருந்ததாகக் கூறுகின்றன. to 4,000 years ago ”('பிந்தைய உண்மைக்கு எதிரான போர்', முன்னணி, ஜூன் 21, 2017). மத்திய ஆசியா / ஐரோப்பாவில் காஸ்பியன் கடலுக்கு அருகில் எங்கிருந்தோ ஆரியர்கள் இந்தியாவுக்கு வந்ததாக சமீபத்திய அறிவியல் ஆய்வு தெரிவிக்கிறது, இது இந்தியாவில் பாசிச நிகழ்ச்சி நிரலை சிதைத்துள்ளது.
காலனித்துவத்தின் முடிவுக்கு பல தசாப்தங்களுக்குப் பின்னர், மூன்றாம் உலக நாடுகளில் ஒரு காலனித்துவ அறிவியலின் புல்லரிப்பு ஒரு புதிய காலனித்துவ நடவடிக்கையாகத் தொடர்கிறது. ஹார்வர்ட் மரபியலாளர் டேவிட் ரீச்சின் கண்டுபிடிப்புகளின் அடிப்படையில், மூன்றாம் உலகில் மேற்கத்திய மரபணு ஆராய்ச்சியை திணிப்பதற்கான சமீபத்திய எடுத்துக்காட்டு டோனி ஜோசப்பின் படைப்பு, ஆரம்பகால இந்தியர்கள்: எங்கள் முன்னோர்களின் கதை மற்றும் நாங்கள் எங்கிருந்து வந்தோம். ஜோசப் தனது கருதுகோளை வெளிப்படுத்த ரீச்சைப் பொறுத்தது. டேவிட் ரீச்சின் புதிய புத்தகம், நாங்கள் யார், எப்படி நாங்கள் இங்கு வந்தோம் என்பது சர்ச்சையை எழுப்பியது. மார்ச் 23, 2018 அன்று, ரீச் தி நியூயார்க் டைம்ஸ் சண்டே ரிவியூவில் ஒரு புத்தகத்தை வெளியிட்டார், ‘மரபியல் எவ்வாறு‘ இனம் ’பற்றிய நமது புரிதலை மாற்றுகிறது. ரீச் எழுதினார், “இனி‘ இனங்கள் ’மத்தியில் சராசரி மரபணு வேறுபாடுகளை புறக்கணிக்க முடியாது.
ஜோசப்பின் ஐகானுக்கு எதிராக கருத்து வேறுபாடு மற்றும் எதிர்ப்பு, டேவிட் ரீச், இயற்கை அறிவியல், மானுடவியல், மரபியல், மருத்துவம், உயிரியல், சமூகவியல் மற்றும் வரலாறு வரையிலான துறைகளைச் சேர்ந்த 67 விஞ்ஞானிகள் மற்றும் ஆராய்ச்சியாளர்கள் குழு, மார்ச் 30, 2018 அன்று ஒரு கண்டனத்தை எழுதியது. மாற்று, அலோண்ட்ரா நெல்சன், ஜோசப் எல். கிரேவ்ஸ் ஜூனியர், லுண்டி ப்ரான், நதானியேல் கம்ஃபோர்ட், ரிச்சர்ட் கோன் மற்றும் ராபர்ட் டெசாலே. இனம் குறித்த ரீச்சின் புரிதல் தீவிரமாக குறைபாடுடையது என்று அவர்கள் வாதிட்டனர்.
ஆரிய-திராவிட பிரச்சினை மற்றும் வடக்கு / தெற்கு பிளவு ஆகியவை இந்தியாவில் உள்ள சர்ச் மிஷனரிகளிடமிருந்து தங்களை இந்தோலஜிஸ்டுகளாக நிலைநிறுத்தின. ஆரிய கோட்பாட்டின் முன்னோடிகளில் ஒருவரான பம்பாயின் ராயல் ஆசியடிக் சொசைட்டி மற்றும் சர்ச் ஆஃப் ஸ்காட்லாந்தின் நடுவர் ஜான் வில்சன். வில்சன் தனது படைப்பான இந்தியா: மூவாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஆரிய திராவிட மோதலை முன்னிலைப்படுத்த ஆரிய படையெடுப்புக் கோட்பாட்டைப் பயன்படுத்தினார். மற்றொரு ஸ்காட்டிஷ் மிஷனரி, ஜான் ஸ்டீவன்சன், பின்னர் ராயல் ஆசியடிக் சொசைட்டியின் பம்பாய் கிளையின் தலைவரானார், திராவிட மற்றும் முண்டா மொழி குடும்பங்களை உள்ளடக்கிய ஆரியத்திற்கு முந்தைய பழங்குடியினர் ஒரு தனி மக்கள் என்று வாதிட்டார். திராவிட உறுப்பு வடக்கில் குறைவாக இருந்தது, இது முதலில் ஆரியர்களால் படையெடுக்கப்பட்டது, டெக்கனில் அதிகமானது மற்றும் தமிழ் பிராந்தியத்தில் அதிகபட்சம் ஆரிய பிராமண இனத்தின் படையெடுப்பு ராமாயண யுகத்தில் விரிவடைந்தது என்று ஸ்டீவன்சன் வாதிட்டார். பின்னர், பிரையன் ஹ ought க்டன் ஹோட்சன் ஆரிய படையெடுப்பிற்கு முன்னர் ஒரு ஒற்றையாட்சி பூர்வீக மொழியையும் இந்தியாவில் மக்களையும் பிரச்சாரம் செய்தார். ஜான் பால்ட்வின் படையெடுக்கும் ஆரியர்களை வெறித்தனமான மத ஆர்வலர்களாக முன்வைத்தார். எஃப். மேக்ஸ் முல்லர் மற்றும் மோனியர் வில்லியம்ஸ் ஆகியோர் ஆரிய படையெடுப்புக் கோட்பாட்டை தீவிரமாக பரப்பினர்.
தெற்கு ரஷ்யா மற்றும் உக்ரைனின் ஸ்டெப்பஸில் உள்ள சித்தியன் குழுவிற்கு திராவிட மொழிகளை இணைப்பதில், ராயல் ஆசியடிக் சொசைட்டியின் உறுப்பினர் பிஷப் ராபர்ட் கால்டுவெல், பிஷப் ஜான் கோலிரிட்ஜ் பட்டேசன் எஃப். மேக்ஸ் முல்லரை எவ்வாறு ஆதரித்தார் என்பதை சுட்டிக்காட்டினார். கால்டுவெல் தனது திராவிட ஆய்வுகளில் ரெவ். ஜே. பிரிகல், ரெவ். ஜே. களிமண், ரெவ். ஜே. டாசன், ரெவ். ஈ. டைஸ், ரெவ். எஃப். கிட்டல், ரெவ். எஃப். மெட்ஸ், ரெவ் ஜி.யு. போப், ரெவ். ஏ. கிரேட்டர், ரெவ். சி. கிரால், மற்றும் ரெவ். எச். குண்டர்ட். இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வுத் துறையின் முதல் இயக்குநரான அலெக்சாண்டர் கன்னிங்ஹாம் ஆரிய படையெடுப்புக் கோட்பாட்டை ஆதரித்தார். ஆங்கிலிகன் பாதிரியார் இசாக் டெய்லர், தி ஆரிஜின் ஆஃப் ஆரியர்களில், ஆரிய படையெடுப்பு மற்றும் இந்தியாவில் பழங்குடியினரை அடிபணியச் செய்வது ஆகியவற்றைக் கோடிட்டுக் காட்டினார்.
T.E. ஆரிய படையெடுப்பிற்கு முன்னர் இந்தியாவில் திராவிடர்கள் ஒரு உயர்ந்த நாகரிகத்தைக் கொண்டிருந்தனர் என்று மிஷனரியும் கிறிஸ்தவ இலக்கிய சங்கத்தின் உறுப்பினருமான ஸ்லேட்டர் வாதிட்டார். சர்ச் மிஷனரி சொசைட்டியின் ஜான் பார்டன் ஆரிய படையெடுப்பு, அசல் குடிமக்களை அடக்குதல், அடிமைத்தனம் போன்ற கருப்பொருள்களை பரப்பினார். ஹெர்பர்ட் எச். ரிஸ்லி, ஒரு காலனித்துவ அதிகாரி, 43 "இனங்களைச் சேர்ந்த 2,378 சாதிகளை" நாசி குறியீட்டின் "அடிப்படையில் கண்டுபிடித்தார். முக்கிய இனக்குழுக்களில் இந்தோ-ஆரிய, துர்கோ-ஈரானிய, ஸ்கைத்தோ-திராவிட, ஆரிய-திராவிட, மங்கோலாய்ட் மற்றும் மங்கோலோ-திராவிடம் ஆகியவை அடங்கும்.
ஸ்டூவர்ட் பிகோட் மற்றும் மோர்டிமர் வீலர் ஆகியோர் தங்கள் தொல்பொருள் பணிகளால் முத்திரையை அமைத்தனர் மற்றும் ஆரிய படையெடுப்பு பண்டைய இந்திய வரலாற்றின் அடையாளமாக மாறியது. காலனித்துவத்திற்கு பிந்தைய காலத்தில், ஆரிய படையெடுப்பு மற்றும் பின்னர் குடியேற்றக் கோட்பாடு ஆகியவை இந்திய கல்வியாளர்களில் இடது வரலாற்றாசிரியர்களான ரோமிலா தாப்பர், ஆர்.எஸ். சர்மா, இர்பான் ஹபீப் மற்றும் டி.என். ஜா. இதேபோன்ற கருத்துக்களை இன்னும் பகிர்ந்து கொள்ளும் மேற்கத்திய லாபிகள் உள்ளன. அமெரிக்க மானுடவியலாளர் டேவிட் அந்தோனியின் தி ஹார்ஸ், தி வீல் அண்ட் லாங்வேஜ். யூரேசிய ஸ்டெப்பிஸில் இருந்து வெண்கல வயது ரைடர்ஸ் நவீன உலகத்தை எவ்வாறு வடிவமைத்தார் (2007) ஒரு பொதுவான உதாரணம்.
தெற்காசிய தொல்பொருளியல் துறையில் முதன்மையான அதிகாரிகளில் ஒருவரான பேராசிரியர் திலீப் சக்ரவர்த்தி, தனது சமீபத்திய படைப்பான நேஷன் ஃபர்ஸ்டில், வரலாற்று மற்றும் இனப் பிரச்சினைகளைத் தவிர, ஆரிய படையெடுப்பிற்கு சமூக-அரசியல் பரிமாணங்கள் முதன்மையாக கிறிஸ்தவ மிஷனரிகளால் வழங்கப்பட்டுள்ளன என்பதைக் குறிப்பிடுகிறார். ஆரியக் கோட்பாட்டை பரப்புவதில் மிஷனரிகளின் பங்கு குறித்து பேராசிரியர் ரோசாலிந்த் ஓ ’ஹன்லோன் விவாதித்தார். கிறிஸ்தவ அறிவை மேம்படுத்துவதற்கான டெல்லியைச் சேர்ந்த இந்தியன் சொசைட்டி மற்றும் சென்னையைச் சேர்ந்த குருகுல் லூத்தரன் இறையியல் கல்லூரி ஆகியவை ஆரிய படையெடுப்புக் கோட்பாட்டை வெளிப்படுத்தும் முன்னணி மிஷனரி நிறுவனங்கள் மற்றும் இந்தியாவில் திராவிடர்கள் மற்றும் பட்டியல் சாதியினரை அடிபணியச் செய்வது. இந்திய கத்தோலிக்க ஆயர்கள் மாநாட்டின் தலித் கிறிஸ்தவ மன்றம் ஆரிய படையெடுப்பு மற்றும் இடம்பெயர்வு கோட்பாட்டை பரப்புகின்ற மற்றொரு அமைப்பு. இதேபோல், உலக தேவாலயங்களின் கவுன்சில் ஆரிய படையெடுப்புக் கோட்பாட்டை ஆழ்ந்த படையெடுப்புக் கோட்பாட்டை ஆழ்மனதில் ஊக்குவிக்கிறது.
பிரபல தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் மற்றும் மானுடவியலாளர்களான பி.பி.லால், ஜார்ஜ் எஃப். டேல்ஸ், ஏ. கோஷ், கென்னத் கென்னடி, ஜே.பி.ஜோஷி, எஸ்.ஆர். ராவ், பி.கே. தாப்பர், ஆர்.எஸ். பிஷ்ட் மற்றும் வி.என். இந்த ஆரிய படையெடுப்பு மற்றும் இடம்பெயர்வு கோட்பாடுகளை மிஸ்ரா நிராகரித்தார். ஜிம் ஜி. ஷாஃபர் மற்றும் டயான் லிச்சென்ஸ்டைன் ஆகியோர் புராண படையெடுப்புகள் மற்றும் இடம்பெயர்வு குற்றச்சாட்டுகளில் யூரோ இனவழிப்பு, காலனித்துவம் மற்றும் இனவெறி ஆகியவற்றைக் கண்டுபிடிக்கின்றனர். இந்தோலாஜிஸ்டுகள் மைக்கேல் டானினோ மற்றும் நிக்கோலஸ் கசனாஸ் ஆகியோர் ஆரிய விவாதத்தின் அடிப்படை பிரச்சினைகளை அற்புதமாக அம்பலப்படுத்தியுள்ளனர். இந்திய இடதுகளைப் பொறுத்தவரை, உலகளாவிய நற்பெயரைக் கொண்ட இந்த அறிஞர்கள் ஒரு வகுப்புவாத நிகழ்ச்சி நிரலைக் கொண்ட பாசிஸ்டுகள்.
கி.மு. மூன்றாம் மில்லினியத்தில் முதிர்ச்சியை அடைந்த வெண்கல யுக நாகரிகம், கி.மு. ஐந்தாம் ஆறாம் மில்லினியத்தில் தொடங்கி சரஸ்வதி பள்ளத்தாக்கிலுள்ள குணால் மற்றும் பிர்ரானாவில் அதன் ஆரம்ப கட்டங்களைக் கொண்டிருந்தது. கென்னத் ஏ.ஆர் போன்ற பிரபல உடல் மானுடவியலாளர்கள். கென்னடி, ஜான் லுகாக்ஸ் மற்றும் பிரையன் ஹெம்பில் ஆகியோர் கிமு 4500 முதல் 800 வரை வடமேற்கு இந்தியாவில் "மக்கள்தொகை சீர்குலைவுக்கு" எந்த ஆதாரமும் இல்லை என்று நம்புகிறார்கள். இந்த காலகட்டத்தில் இந்தோ-ஆரியர்கள் அல்லது பிற மக்கள் என்று அழைக்கப்படுபவர்களால் எந்தவொரு ஊடுருவலுக்கும் இது வாய்ப்புள்ளது. பேராசிரியர் கென்னத் ஏ.ஆர். எலும்புக்கூடுகளில் அதிர்ச்சி மற்றும் வன்முறை மரணத்தை நிறுவுவதில் கெஸ்டி ஆஸ்டியோகிராஃபிகல் பகுப்பாய்வு, டேபொனமிகல் சயின்ஸ் மற்றும் தடயவியல் மானுடவியல் ஆகியவற்றில் சமீபத்திய முன்னேற்றங்களை விரிவாகப் பயன்படுத்தினார் மற்றும் ஆரியர்களால் படையெடுப்பு மற்றும் படுகொலை என்ற கற்பனையான கோட்பாட்டை முற்றிலும் நிராகரித்தார். இந்த அறிஞர்கள் இந்திய இடதுசாரிகள் மற்றும் பத்திரிகையாளர்களுக்கு ஒரு நிரந்தர பார்வை, அவர்கள் தங்கள் கவர் கதைகள் அல்லது நூல் பட்டியல்களில் குறிப்பிடவில்லை.
1999 ஆம் ஆண்டில், அமெரிக்க உயிரியல் மானுடவியலாளர் டோட் ஆர். டிஸோடெல் ஆப்பிரிக்காவிலிருந்து ஆசியாவிற்கு நவீன மனிதனின் ஆரம்பகால இடம்பெயர்வுடன் பணியாற்றினார், மேலும் இந்தியாவில் குடியேறுவது “நிகழ்ந்தது, ஆனால் அரிதாகவே மேற்கு யூரேசிய மக்களிடமிருந்து” காணப்பட்டது. அதே ஆண்டு, எஸ்தோனிய உயிரியலாளர் டூமாஸ் கிவிசில்ட், பல்வேறு தேசிய இனங்களைச் சேர்ந்த பதினான்கு இணை ஆசிரியர்களுடன், இந்திய மற்றும் மேற்கத்திய-யூரேசிய மக்களிடையே ஒரு தொடர்பை பரிந்துரைத்தார், ஆனால் இந்தியாவை நோக்கிய மக்கள் இயக்கத்தை விட, இரு கிளைகளையும் மிக தொலைவில் பிரிக்க விரும்பினார்.
2000 ஆம் ஆண்டில், சுசாந்தா ராய்சவுத்ரி தலைமையிலான பதிமூன்று இந்திய விஞ்ஞானிகள் பத்து இந்திய இனக்குழுக்களிடமிருந்து, குறிப்பாக கிழக்கு மற்றும் தெற்கிலிருந்து 644 எம்.டி.டி.என்.ஏ மாதிரிகளை ஆய்வு செய்தனர். ஒரு இன, இந்தியாவின் அடிப்படை மரபணு ஒற்றுமை, ஒரு விரிவான கலாச்சார மற்றும் மொழியியல் பன்முகத்தன்மை இருந்தபோதிலும், இந்தியாவில் எம்டிடிஎன்ஏ பரம்பரைகளின் அடிப்படை ஒற்றுமையை அவர்கள் அடையாளம் கண்டனர்.
இந்திய உயிரியலாளர் சங்கமித்ரா சென்குப்தா மற்றும் பதினான்கு இணை ஆசிரியர்கள் 2006 இல் ஒரு பெரிய ஆய்வு 36 இந்திய மக்களை உள்ளடக்கிய 728 மாதிரிகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது. இந்தியாவில் உயர் தீர்மானம் ஒய்-குரோமோசோம் விநியோகங்களின் துருவமுனைப்பு மற்றும் தற்காலிகத்தை அவர்கள் வெளியிட்டனர். உள்நாட்டு மற்றும் வெளிநாட்டு விரிவாக்கங்களை அடையாளம் காணவும், மத்திய ஆசிய ஆயர்வாதிகளின் சிறிய மரபணு செல்வாக்கை வெளிப்படுத்தவும். இந்தியாவில் மத்திய ஆசிய ஆயர்களின் ஒரு சிறிய மரபணு செல்வாக்கை அவர்களின் கண்டுபிடிப்புகள் எவ்வாறு வெளிப்படுத்தின என்பதை ஆசிரியர்கள் வலியுறுத்துகின்றனர். இந்த ஆய்வு சிந்து-சரஸ்வதி நாகரிகத்தின் திராவிட எழுத்தாளரை மறைமுகமாக நிராகரித்தது, ஏனெனில் சிந்து-சரஸ்வதி பள்ளத்தாக்குகளுக்கு அருகாமையில் உள்ள ஒரு மூலத்தை விட திராவிட பேச்சாளர்களின் தீபகற்ப தோற்றத்துடன் தரவு மிகவும் ஒத்துப்போகிறது என்பதைக் கண்டறிந்தது.
அதே ஆண்டில் மற்றொரு ஆய்வு, சங்கமித்ரா சாஹூ மற்றும் பதினொரு சகாக்கள், 77 இந்திய மக்களை உள்ளடக்கிய 936 மாதிரிகளின் ஒய்-டி.என்.ஏவை உள்ளடக்கியது, அவர்களில் 32 பேர் வேட்டை சேகரிக்கும் சமூகங்கள். இந்திய மற்றும் மத்திய ஆசிய மக்களிடையே சில ஒய்-குரோமோசோமால் ஹாப்லாக் குழுக்களின் பகிர்வு இரு பிராந்தியங்களுக்கிடையில் ஒரு ஆழமான, பொதுவான வம்சாவளியால் மிகவும் துல்லியமாக விளக்கப்பட்டுள்ளது, சில இந்திய-குறிப்பிட்ட பரம்பரை வடக்கு நோக்கி பரவுகிறது. எனவே இடம்பெயர்வு இந்தியாவில் இல்லை; அது இந்தியாவுக்கு வெளியே இருந்தது.
1980 களின் பிற்பகுதியில் கொலின் ரென்ஃப்ரூ கூறிய மரபணு பதிவில் சங்கமித்ரா சாஹூ மற்றும் அவரது சகாக்களும் எந்த ஆதாரமும் கிடைக்கவில்லை. தொல்பொருளியல் மற்றும் மொழி: இந்தோ-ஐரோப்பிய தோற்றங்களின் புதிர் என்ற தனது படைப்பில், அனடோலியாவில் விவசாயத்தின் தொடக்கத்திற்கு இந்தோ-ஐரோப்பிய தோற்றம் இருப்பதாகக் கூறிய ரென்ஃப்ரூ, விவசாயத்துடன் சேர்ந்து 9000 பி.பி.
தி ரியல் ஈவ்: மாடர்ன் மேன்ஸ் ஜர்னி அவுட் ஆஃப் ஆப்பிரிக்காவில் (2003) ஸ்டீபன் ஓப்பன்ஹைமர், பாகிஸ்தான், இந்தியா மற்றும் கிழக்கு ஈரானில் M17 வரியின் மிக உயர்ந்த விகிதங்களையும் மிகப் பெரிய பன்முகத்தன்மையையும் காண்கிறோம் என்று குறிப்பிட்டார். ஓப்பன்ஹைமர் ஆரிய படையெடுப்பை நிராகரித்து, இறுதியாக ஐரோப்பாவிற்கு வருவதற்கு முன்பு எம் 17 ஆரம்பத்தில் இந்தியா அல்லது பாகிஸ்தானில் இருந்து, காஷ்மீர் வழியாக, மத்திய ஆசியா மற்றும் ரஷ்யா வழியாக தனது வழியைக் கண்டுபிடித்திருக்கலாம் என்று கூறுகிறார்.
சமீபத்திய ஆய்வுகள் டி.இ. 29 பல் உருவவியல் அம்சங்களில் உள்ள ஹாக்கி, சிந்து சரஸ்வதி சமூகம் மேற்கிலிருந்து ஊடுருவும் ஆயர் மக்களுடன் ஒப்பிடுகையில் இந்திய மெசோலிதிக் வேட்டைக்காரர்களுடன் ஒற்றுமையைப் பகிர்ந்து கொண்டது என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது. ஹார்வர்ட் மருத்துவப் பள்ளி, ஹார்வர்ட் ஸ்கூல் ஆஃப் பப்ளிக் ஹெல்த் மற்றும் ஹார்வர்ட் மற்றும் எம்ஐடியின் பிராட் இன்ஸ்டிடியூட் ஆகியவற்றின் ஆராய்ச்சியாளர்களுடன் இணைந்து செல்லுலார் மற்றும் மூலக்கூறு உயிரியலுக்கான மையம், இந்தியாவில் 13 மாநிலங்களில் 5,00,000 மரபணு குறிப்பான்களை ஆய்வு செய்தது. இந்திய சமுதாயத்தின் உருவாக்கத்தின் போது சாதிகள் நேரடியாக வேட்டைக்காரர் குழுக்களிடமிருந்து வளர்ந்தன என்பதை மரபியல் நிரூபித்தது. சாதி மற்றும் பழங்குடியினரை வேறுபடுத்துவது சாத்தியமில்லை என்று ஆய்வு எடுத்துக்காட்டுகிறது, ஏனெனில் அவர்களின் மரபியல் அவர்கள் முறையாக வேறுபடவில்லை என்பதை நிரூபித்தது. தற்போதைய இந்திய மக்கள்தொகை பண்டைய வடக்கு மற்றும் தெற்கின் கலவையாகும், இது இரண்டு தனித்துவமான மூதாதைய மக்களிடமிருந்து மரபணு பங்களிப்புகளைக் கொண்டுள்ளது-அதாவது மூதாதையர் வட இந்திய மற்றும் மூதாதையர் தென்னிந்திய.
டாக்டர் பாபாசாகேப் அம்பேத்கர், யார் சூத்ராக்கள்? இல், ஆரிய படையெடுப்புக் கோட்பாட்டை தவறாகப் பயன்படுத்துவதற்கு எதிராக எச்சரித்தார். ஆரியக் கோட்பாடு உண்மைகளிலிருந்து உருவாக அனுமதிக்கப்படவில்லை என்பதை அவர் கவனித்தார், ஆனால் இந்த முன் கருத்தரிக்கப்பட்ட கோட்பாட்டை நிரூபிக்க உண்மைகள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டன. தமிழக முன்னாள் முதல்வர் சி.என். ஆரியர்கள் இந்தியா மீது படையெடுத்து திராவிடர்களை அழித்தார்கள் என்பதற்கு போதுமான ஆதாரங்கள் இல்லை என்று அரியா மாயையில் (ஆரிய மாயை) அன்னாதுரை கூறுகிறார்.
இந்திய தொல்லியல் துறையில் வெளிநாட்டு ஒத்துழைப்பின் பின்னணியில், பேராசிரியர் திலீப் சக்ரவர்த்தி 2008 இல் இனம் மற்றும் இடம்பெயர்வு பிரச்சினைகள் முக்கிய யூரோ-அமெரிக்க தொல்பொருளிலிருந்து விலகிச் செல்லவில்லை என்று சுட்டிக்காட்டினார். அவர்கள் தொல்பொருள் திட்டத்தில் தங்கள் இடத்தை இன, வரலாற்று மொழியியல் மற்றும் தொல்பொருள்-மரபியல் ஆகியவற்றின் புதிய சொற்களின் கீழ் மாற்றியுள்ளனர். வெளிநாட்டு பல்கலைக்கழகங்களில் தெற்காசிய சமூக அறிவியல் பீடங்களில் பணிபுரியும் மக்கள் முக்கிய இந்திய பல்கலைக்கழகங்களில் தங்கள் இந்திய சகாக்களுடன் ஒரு மறைமுக புரவலர்-வாடிக்கையாளர் உறவை வசதியாக வளர்த்துக் கொள்கிறார்கள் என்ற உண்மையை சக்ரவர்த்தி அடிக்கோடிட்டுக் காட்டினார்.
ஆசிய மற்றும் ஆபிரிக்க நாடுகளின் கலாச்சாரம் மற்றும் பாரம்பரியத்தை தீர்மானிப்பதில் மேற்கத்திய லாபிகளின் சமகால தலையீட்டின் பின்னணியில் இது மிகவும் பொருத்தமாக உள்ளது. 1960 களின் பிற்பகுதியில், முன்னாள் காலனிகளில் கல்வி காலனித்துவத்தின் மாறுபட்ட வடிவங்கள் வெளிப்படும் என்று சதீஷ் சப்பர்வால் எச்சரித்தார்.
டயான் லூயிஸ் ஒரு காலனித்துவ கருவியாக மேற்கத்திய மானுடவியலின் முக்கியத்துவத்தையும், “பழமையான” அல்லது மேற்கத்திய சாரா உலகத்தைப் பற்றிய ஆய்வு மேற்கத்திய அல்லது வெளிநாட்டவரின் நிலைப்பாட்டிலிருந்து மட்டுமே நடைபெற முடியும் என்ற ஒரு முக்கியமான முறையான அனுமானத்தையும் அளித்துள்ளார். அற்புதமான தளங்கள் ஏழ்மையான நாடுகளில் இருப்பதை ஜோன் ஜியோ கவனித்தார், மேலும் அவற்றைப் பற்றிய அறிவை அணுகுவது குறைந்தது ஒரு பகுதியையாவது, நிகழ்ச்சி நிரல்கள், நிதி நிறுவனங்கள் மற்றும் ஐரோப்பா மற்றும் அமெரிக்காவின் கலாச்சார நிறுவனங்களால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது.
மனித மரபணு ஆய்வுகளில் மேற்கத்திய சார்பு விஞ்ஞான ரீதியாக தீங்கு விளைவிக்கும் மற்றும் நியாயமற்றது, ஏனெனில் ஐரோப்பிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்கள் தொடர்ந்து அதிக அளவில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படுகிறார்கள் மற்றும் இனரீதியாக வேறுபட்ட மக்கள் மனித மரபியல் ஆராய்ச்சியில் இருந்து பெரும்பாலும் விலக்கப்பட்டுள்ளனர். இது பென்சில்வேனியா பல்கலைக்கழகம் மற்றும் கேஸ் வெஸ்டர்ன் ரிசர்வ் யுனிவர்சிட்டி ஸ்கூல் ஆஃப் மெடிசின் சாரா டிஷ்காஃப் மற்றும் அவரது சகாக்களின் பார்வையாகும், இது தேசிய சுகாதார நிறுவனங்கள் மற்றும் அமெரிக்க நீரிழிவு சங்கத்தால் ஆதரிக்கப்படுகிறது.
ஹுசைன் பாஹிம் மற்றும் கேத்ரின் ஹெல்மர் ஆகியோர் தங்கள் ஆய்வறிக்கையில், மேற்கத்திய நாடுகளில் உள்ள சுதேச மானுடவியல்: மேலும் விரிவாக்கம், மூன்றாம் உலக நாடுகள் வெளிநாட்டு மானுடவியல் ஆராய்ச்சியைக் கட்டுப்படுத்தியுள்ளன, அதே நேரத்தில் தேசிய அளவில் வரையறுக்கப்பட்ட வளர்ச்சி இலக்குகளுக்கு பொருத்தமான ஆய்வுகளை மேற்கொள்ள உள்நாட்டு மானுடவியலை தீவிரமாக ஊக்குவிக்கின்றன.
இந்தியாவில் தேசிய தேர்தல்களை ஒரு இன கட்டமைப்பிற்குள் விளக்குவதற்கான முதல் முயற்சி 2014 இல் புதுதில்லியில் உள்ள ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக்கழகத்தில் நடைபெற்றது. 2014 மே 27 அன்று, ஜவஹர்லால் நேருவின் மரண ஆண்டு நினைவு தினத்தை ஆசிரியர் சங்கம் குழு விவாதம் ஏற்பாடு செய்தது. பேராசிரியர் டி.கே. முன்னாள் சமூகவியல் பேராசிரியர் ஓம்மன், கிழக்கு மற்றும் தெற்கோடு ஒப்பிடும்போது, இந்தியாவின் வடக்கு மற்றும் மேற்கு பிராந்தியங்களில் வெவ்வேறு வாக்களிப்பு முறைகளை சுட்டிக்காட்டினார், ஏனெனில் முந்தைய பகுதிகளில் இந்தோ ஆரிய மக்கள் தொகை உள்ளது. ஆரிய படையெடுப்பு கோட்பாடு கதாநாயகர்களின் கூற்றுப்படி, 1500 பி.சி.யில் இந்தியாவுக்கு குடிபெயர்ந்த மூதாதையர்கள் வடக்கு மற்றும் மேற்கு இந்திய மக்களில் உள்ளனர் என்று அவர் பொருள் கொண்டார்.
பேராசிரியர் உம்மன் ஆரிய படையெடுப்புக் கோட்பாட்டின் கடுமையான பிரச்சாரகர் ஆவார். ஆனால் 1984-89ல் ஜெனீவாவின் சர்ச் அண்ட் சொசைட்டி, உலக தேவாலயங்களின் கவுன்சில், துணைத் தலைவராக இருந்தார் என்பது சிலருக்குத் தெரியும். உலக தேவாலயங்கள் கவுன்சில் உலகெங்கிலும் உள்ள கம்யூனிஸ்ட் கட்சிகள் மற்றும் ஆட்சிகளுடன் நெருக்கமான தொடர்புகளைப் பேணுகிறது. டோனி ஜோசப் போன்ற ஊடகவியலாளர்களின் தலையீடு மற்றும் பிரச்சாரம் மரபியல் மற்றும் பாலியோஆன்ட்ரோபாலஜி ஆகியவற்றில் கடைசி வார்த்தையாக இருப்பது நமது கல்வியாளர்களுக்கும் சமூக ஒற்றுமைக்கும் ஆபத்தானது.
ராகிகாரியில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட எலும்பு எச்சங்கள் குறித்து பெரிதும் எதிர்பார்க்கப்பட்ட டி.என்.ஏ ஆய்வு இப்போது மத்திய ஆசிய தடயங்களைக் காட்டவில்லை, இது ஆரிய படையெடுப்பு கோட்பாடு குறைபாடுடையது என்பதைக் குறிக்கிறது, மேலும் சிந்து-சரஸ்வதி கரையில் முதல் நகரமயமாக்கல், அதன் முதிர்ச்சியடைந்த நிலை மற்றும் சரிவு ஆகியவை பழங்குடி மக்கள் மூலமாகவே இருந்தன.
(எழுத்தாளர் ஒரு சிறந்த தொல்பொருள் ஆய்வாளர் மற்றும் தற்போது கல்விக் குழுவின் உறுப்பினரான IIAS, சிம்லா)
