New Indian-Chennai News + more

Members Login
Username 
 
Password 
    Remember Me  
Post Info TOPIC: காசி விஸ்வநாதர் ஆலயத்தை இடித்த கொடுங்கோலன் ஔரங்கசீப்


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
காசி விஸ்வநாதர் ஆலயத்தை இடித்த கொடுங்கோலன் ஔரங்கசீப்
Permalink  
 


http://koenraadelst.bharatvani.org/articles/ayodhya/kashivishvanath.html

Why did Aurangzeb Demolish the Kashi Vishvanath?  Dr.Koenraad Elst , 2002

During the Ayodhya controversy, there were occasional statements in the Hindutva camp confirming (VHP) or denying (BJP) that apart from Ram Janmabhoomi, two other sacred sites should also be “liberated” from Islamic “occupation”: Krishna Janmabhoomi in Mathura and Kashi Vishvanath in Varanasi. Though the Hindu business community in central Varanasi has made it clear that it refuses to suffer the inevitable losses which would accompany an agitation in their densely populated neighbourhood, the liberation of Kashi Vishvanath is still on the VHP’s agenda. Therefore, some authors have tried to “do an Ayodhya” on Kashi, viz. try to make people believe that there never was a Hindu temple at the disputed site.

Syed Shahabuddin asserts that Muslims cannot possibly have destroyed any Hindu temple, because “pulling down a place of worship to construct a mosque is against the Shariat”; claims to the contrary are all “chauvinist propaganda.” Arun Shourie has confronted this claim with the information given in the official court chronicle, Maasiri Alamgiri, which records numerous orders for and reports of destructions of temples. Its entry for 2 September 1669 tells us: “News came to court that in accordance with the Emperor’s command his officers had demolished the temple of Vishvanath at Banaras” . Moreover, till today, the old Kashi Vishvanath temple wall is visible as a part of the walls of the Gyanvapi mosque which Aurangzeb had built at the site.

In the face of such direct testimony, it is wiser not to challenge facts headon. It is better to minimize or to justify them. Thus, Percival Spear, co-author (with Romila Thapar) of the prestigious Penguin History of India, writes: “Aurangzeb’s supposed intolerance is little more than a hostile legend based on isolated acts such as the erection of a mosque on a temple site in Benares.” But a perusal of the same Moghul chronicle thoroughly refutes this reassuring assertion: Aurangzeb had thousands of temples destroyed. And other chronicles, diaries and other documents concerning Muslim rulers in India prove that the practice was not a personal idiosyncrasy of Aurangzeb’s either.

Therefore, a more promising way of defusing the conflict potential which the mosque at the Kashi Vishvanath site carries, is to justify the replacement of the temple with a mosque. Maybe the owners and users of the temple had brought it on themselves? Maybe Islam can be disentangled from this act of destruction in favour of a purely secular motive?

JNU historian Prof. K.N. Panikkar offers one way out: “the destruction of the temple at Banaras also had political motives. It appears that a nexus between the sufi rebels and the pandits of the temple existed and it was primarily to smash this nexus that Aurangzeb ordered action against the temple.” The eminent historian quotes no source for this strange allegation. In those days, Pandits avoided to even talk with Mlecchas, let alone to concoct intrigues with them.

Other secularists have spread a more sophisticated variation, now regularly reproduced in the media: “Did Muslim rulers destroy temples? Some of them certainly did. Following the molestation of a local princess by some priests in a temple at Benaras, Aurangzeb ordered the total destruction of the temple and rebuilt it at a nearby site. And this is the only temple he is believed to have destroyed.” This story is now repeated ad nauseam, not only in the extremist Muslim press and in the secularist press but also in academic platforms by “eminent historians”. It is repeated with approval by historian Gargi Chakravartty, who also reveals the source of this story.

She introduces the quotation as follows: “Much has been said about Aurangzeb’s demolition order of Vishwanath temple at Banaras. But documentary evidence gives a new dimension to the whole episode:” What follows is the theory launched by B.N. Pande, working chairman of the Gandhi Darshan Samiti and former Governor of Orissa:

“The story regarding demolition of Vishvanath temple is that while Aurangzeb was passing near Varanasi on his way to Bengal, the Hindu Rajas in his retinue requested that if the halt was made for a day, their Ranis may go to Varanasi, have a dip in the Ganges and pay their homage to Lord Vishwanath. Aurangzeb readily agreed. Army pickets were posted on the five mile route to Varanasi. The Ranis made a journey on the Palkis. They took their dip in the Ganges and went to the Vishwanath temple to pay their homage. After offering Puja all the Ranis returned except one, the Maharani of Kutch.

“A thorough search was made of the temple precincts but the Rani was to be found nowhere. When Aurangzeb came to know of it, he was very much enraged. He sent his senior officers to search for the Rani. Ultimately, they found that the statue of Ganesh which was fixed in the wall was a moveable one. When the statue was moved, they saw a flight of stairs that led to the basement. To their horror, they found the missing Rani dishonoured and crying, deprived of all her ornaments. The basement was just beneath Lord Jagannath’s seat. The Rajas expressed their vociferous protests. As the crime was heinous, the Rajas demanded exemplary action. Aurangzeb ordered that as the sacred precincts have been despoiled, Lord Vishvanath may be moved to some other place, the temple be razed to the ground and the Mahant be arrested and punished.”

The story is very bizarre, to say the least. First of all, it has Aurangzeb go to Bengal. Yet, in the extant histories of his life and works, no such journey to Bengal, or even any journey as far east as Varanasi, is recorded. Some of his generals were sent on expeditions to Bengal, but not Aurangzeb himself. There are fairly complete chronicles of his doings, day by day; could B.N. Pande or any of his quoters give the date or even the year of this remarkable episode?

Neither was Aurangzeb known to surround himself with Hindu courtiers. And did these Rajas take their wives along on military expeditions? Or was it some holiday picnic? How could the Mahant kidnap a Rani who was there in the company of other Ranis, as well as the appropriate courtiers and bodyguards? Why did he take such risk? Why did the “Rajas” wait for Aurangzeb to take “exemplary action”: did they fear his anger if they punished the priests or destroyed the temple themselves? And since when is demolition the approved method of purifying a defiled temple, an eventuality for which the Shastras have laid down due ritual procedures?

One question which we can readily answer is, where did B.N. Pande get this story from? He himself writes: “Dr. Pattabhi Sitaramayya, in his famous book, The Feathers and the Stones, has narrated this fact based on documentary evidence. So, we have to go one more step back in time to find this intriguing “documentary evidence”. Let us turn to this book, now hard to find, to see what the documentary evidence is on which this whole wave of pro-Aurangzeb rumours is based, but which no one has cared to reproduce or even just specify. This is what Gandhian Congress leader Pattabhi Sitaramayya wrote in his prison diary:

“There is a popular belief that Aurangazeb was a bigot in religion. This, however, is combated by a certain school. His bigotry is illustrated by one or two instances. The building of a mosque over the site of the original Kasi Visveswara Temple is one such. A like mosque in Mathura is another. The revival of Jazia is a third but of a different order. A story is told in extenuation of the first event.

“In the height of his glory, Aurangazeb like any foreign king in a country, had in his entourage a number of Hindu nobles. They all set out one day to see the sacred temple of Benares. Amongst them was a Ranee of Cutch. When the party returned after visiting the Temple, the Ranee of Cutch was missing. They searched for her in and out, East, North, West and South but no trace of her was noticeable. At last, a more diligent search revealed a Tah Khana or an underground storey of the temple which to all appearances had only two storeys. When the passage to it was found barred, they broke open the doors and found inside the pale shadow of the Ranee bereft of her jewellery.

“It turned out that the Mahants were in the habit of picking out wealthy and bejewelled pilgrims and in guiding them to see the temple, decoying them to the underground cellar and robbing them of their jewellery. What exactly would have happened to their life one did not know. Anyhow in this case, there was no time for mischief as the search was diligent and prompt. On discovering the wickedness of the priests, Aurangazeb declared that such a scene of robbery could not be the House of God and ordered it to be forthwith demolished. And the ruins were left there.

“But the Ranee who was thus saved insisted on a Musjid being built on the ruined and to please her, one was subsequently built. That is how a Musjid has come to exist by the side of the Kasi Visweswar temple which is no temple in the real sense of the term but a humble cottage in which the marble Siva Linga is housed. Nothing is known about the Mathura Temple.

“This story of the Benares Musjid was given in a rare manuscript in Lucknow which was in the possession of a respected Mulla who had read it in the Ms. and who though he promised to look it up and give the Ms. to a friend, to whom he had narrated the story, died without fulfilling his promise. The story is little known and the prejudice, we are told, against Aurangazeb persists.”

So now, we finally know where the story comes from: an unnamed mullah friend of an unnamed acquaintance of Sitaram ayya’s knew of a manuscript, the details of which he took with him in his grave. This is the “document” on which secularist journalists and historians base their “evidence” of Aurangzeb’s fair and secularist disposition, overruling the evidence of archaeology and the cold print of the Maasiri Alamgiri, to “explode the myth” of Islamic iconoclasm spread by the “chauvinist” Hindutva propagandists. Now you just try to imagine what the secularists and their mouthpieces in Western academe would say if Hindus offered evidence of this quality.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

முஸ்லிம்கள் குரான் போலே அடிக்கடி ஓதும் கதை- காங்கிரஸ்காரர் பி.என்.பாண்டே அவர்களின் இஸ்லாம் அண்ட் இந்தியன் கல்ச்சர் (Islam and Indian Culture) என்னும் நூலில் உள்ள கதை; 

கொடுங்கோலன்  ஔரங்கசீப்  வங்காளம் நோக்கிய பயணம் போது அவரோடு ராஜபுத்ர மன்னர்களும் உடன் சென்றார்களாம், அப்படி செல்கையில் காசி கோவில் தரிசிக்க பலர் கேட்க ஓய்வு எடுத்த கொடுங்கோலன்  ஔரங்கசீப் உடன் இருந்த  ராஜபுத்ர ராணிகள் கடச் ராணி  இறைவன் தரிசனம் முடிந்து திரும்பவில்லையாம்.

கடச் ராணியைட்த் தேடி அலைய  - காசி விஸ்வநாதர் ஆலயத்தின் சுவற்றில்ல் சுழலும் வகையில் அமைக்கப்பட்ட ஒரு கணபதி சிலை சுழற்றியபோது, பாதாள சுரங்கத்திற்கு செல்லும் படிக்கட்டுகள் திடீரென வெளிப்பட; பாதாள சுரங்கத்தில் சென்று பார்த்தபோது கட்ச் அரசி கற்பழிக்கப்பட்ட நிலையில் முக்கி முனகிக் கொண்டு கிடந்தாள். விசுவநாதர் விக்கிரகம் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டிருந்த இடத்திற்கு நேர் கீழே அந்தத் துயரச் சம்பவம் நடைபெற்றிருந்ததாம் செய்தது (குரானின் சொந்த வளர்ப்பு மகனோடு திருமணமான மனைவியை அபகரித்த நபி போலே) கோவில் குருக்களாம்.

P.N.Pande

“Aurangzeb came to Know of it. He was very much enraged. He sent his senior officers to search for the Rani. Ultimately they found that the statue of Ganesh: which was fixed in the wall was a movable one. When the statue was moved. They saw a flight of stairs that led to the basement. To their horror, they found the missing Rani dishonoured and crying. The basement was just beneath Lord Vishwanaths seat. The Rajas expressed their vociferous protests. As the crime was heinous the Rajas demanded examplary action. Aurangzeb ordered that as the sacred precinets has despoiled. Lord Viswanath may be moved to some other place. The temple be razed to the ground and the Mahant be arrested and punished.”

P.N.Pande, Islam And Indian Culture, Page 55

 

 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
RE: காசி விஸ்வநாதர் ஆலயத்தை இடித்த கொடுங்கோலன் ஔரங்கசீப்
Permalink  
 


ராஜபுத்ர மன்னர் கேட்டுக் கொள்ள விக்ரகம் அங்கிருந்து எடுத்து வேறு இடம் மாற்ற, (6 வயது குழந்தை ஆயிஷாவை கட்டாய திருமணம் புரிந்து 9 வயதில் கட்டாய உடல்லுறவு கொண்டவரும் நபி செயல் போல )நிகழ்ந்த இடத்தில் கோவில் வேணாம் என இந்துக்கள் சொல்ல கொடுங்கோலன்  ஔரங்கசீப் அங்கே ஞான வாபி மசூதி என குரான் கட்டுக் கச்தை பொய் தெய்வக் கூச்சல் மசூதி கட்டினானாம்



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

கொடுங்கோலன்  ஔரங்கசீப்  வங்காளம் போருக்கு சென்றதாய் வரலாற்று குறிப்புகளில் இல்லை; நபி வழியில் அடுத்தவர் மனைவிகளை கூட காமவெறியோடு நடந்த முஸ்லிம் வெறியர்களோடே  நிச்சயமாய் ராஜபுத்ர மன்னர் மனைவியோடு வரமுடியாது.

போருக்கு நாடு விட்டு வெகு தூரம் செல்கையில் நிச்சயமாய் மனைவிகளை அழைத்து செல்வது என்றுமே கிடையாது

 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
காசி விஸ்வநாதர் ஆலயத்தை இடித்த கொடுங்கோலன் ஔரங்கசீப்
Permalink  
 


 பி.என்.பாண்டே அவர்களின் இஸ்லாம் அண்ட் இந்தியன் கல்ச்சர் (ஈச்லம் அன்ட் ஈன்டிஅன் Cஉல்டுரெ) என்னும் நூல் -  இந்த அருவருப்பாக  காசி விஸ்வநாதர் ஆலய குருக்கள் (நபி போலே) கற்பழிப்பில்  ஈடுபட்டார் கதைக்கு ஏதாவது ஆதாரம் தந்துள்ளாரா எனில் இல்லை- அவர் நாபி செயல் போன்ற கற்பழிப்பு நிகழ்விற்கு  தன் ஆதாரம் என்பது வெற்று ஊகம் மட்டுமே -அவர்  தரவு பட்டாபி சீதாராமையா அவர்களின் நூல் சிறகுகளும்- கற்களும்(Feathers and stones)

ஆதாரம்: பிஷம்பர்நாத் பாண்டே, 'இஸ்லாமும் இந்திய கலாசாரமும்'
Page : 70,71

//இதனை தஸ்தாவேஜூகளின் சான்றுகளுடன் டாக்டர் பட்டாபி சீதாராமையா (The Feathers and the Stones)என்ற தனது நூலிலும் பாடனா அருங்காட்சியகத்தின் பொறுப்பாளர் பி.எல்.குப்தாவும் இந்த நிகழ்ச்சி பற்றி குறிப்பிட்டுள்ளனர். மேற்கண்ட அவமானகரமான துயரச் சம்பவம் குறித்து பி.என்.பாண்டே என்ன கூறுகிறார் என்று பார்ப்போம். //

http://suvanappiriyan.blogspot.com/2012/09/blog-post_18.html




__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
RE: காசி விஸ்வநாதர் ஆலயத்தை இடித்த கொடுங்கோலன் ஔரங்கசீப்
Permalink  
 


WHERE IS THE ORIGINAL KASHI VISHWANATH TEMPLE DEMOLISH BY AURANGZEB

 

History of the Kashi Vishwanath Temple

http://www.beditor.com/articles/201-where-is-the-original-kashi-vishwanath-temple-demolish-by-aurangzeb.html

Varanasi, which was a pious place of pilgrimage for the hindus,The famous Vishwanath Temple has been rebuilt several times. The original was supposed to have been built in 490A.D. However, the original Jyotirlinga of Kashi Vishwanath is not available. The old temple was destroyed as a result of the Mughal invasion. 

The Kashi Vishweshwar temple as we see it now was built by Ahalya Devi Holkar in 1777 AD. In 1785 AD, the then King of Kashi, Mansaram and his son Belvant Singh built many more temples near Varanasi. In 1755 AD, the Avadh pantof pratinidhi (representative) got the old temple of Bindumadhava repaired and renovated it beautifully. The kalabhairava temple was built by Srimant Baji Rao Peshwa in 1852 AD.

King Ranjit Singh had the Kashi Vishwanath temple towers covered in gold. A huge bell hangs in the temple. It was donated by the King of Nepal. Surrounding Saranath, there are many Budhhist stupas, Viharas and Chaitra grihas. In 1931 AD the mahabodhi society had built a very beautiful Buddha temple in Saranath.

The Hindu devotees visit Kashi to make offering. Here they perform many rituals and consider themselves blessed. Along side, several foreign tourists visit this place regularly. Places worth seeing include Ghats, temples, tapobhoomi and the scenic beauty of the surroundings. Kashi Kshetra and Sri Vishweswara JyotirLinga are connected as the holiest shrines in the world. The Ganga water here is considered as the nectar of the earth. Dying in Kashi or performing the final rites is considered as the way to the Heavens. Kashi - Rameshwar(1) yatra is the prime pilgrimage for the Hindus.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

The popular story  regarding Aurangzeb Demolish the Kashi Vishvanath Temple

"While Aurangzeb was passing near Varanasi on his way to Bengal, the Hindu Rajas in his retinue requested that if the halt was made for a day, their Ranis may go to Varanasi, have a dip in the Ganges and pay their homage to Lord Vishwanath. Aurangzeb readily agreed. Army pickets were posted on the five mile route to Varanasi. The Ranis made a journey on the Palkis. They took their dip in the Ganges and went to the Vishwanath temple to pay their homage. After offering Puja all the Ranis returned except one, the Maharani of Kutch.

"A thorough search was made of the temple precincts but the Rani was to be found nowhere. When Aurangzeb came to know of it, he was very much enraged. He sent his senior officers to search for the Rani. Ultimately, they found that the statue of Ganesh which was fixed in the wall was a moveable one. When the statue was moved, they saw a flight of stairs that led to the basement. To their horror, they found the missing Rani dishonoured and crying, deprived of all her ornaments. The basement was just beneath Lord Jagannath's seat. The Rajas expressed their vociferous protests. As the crime was heinous, the Rajas demanded exemplary action. Aurangzeb ordered that as the sacred precincts have been despoiled, Lord Vishvanath may be moved to some other place, the temple be razed to the ground and the Mahant be arrested and punished."

theory launched by B.N. Pande, working chairman of the Gandhi Darshan Samiti and former Governor of Orissa..could B.N. Pande or any of his quoters give the date or even the year of this remarkable episode? One question which we can readily answer is, where did B.N. Pande get this story from? He himself writes: "Dr. Pattabhi Sitaramayya, in his famous book, The Feathers and the Stones, has narrated this fact based on documentary evidence

The document evidence of the story....

"This story of the Benares Musjid was given in a rare manuscript in Lucknow which was in the possession of a respected Mulla who had read it in the Ms. and who though he promised to look it up and give the Ms. to a friend, to whom he had narrated the story, died without fulfilling his promise. The story is little known and the prejudice, we are told, against Aurangazeb persists."

So now, we finally know where the story comes from: an unnamed mullah friend of an unnamed acquaintance of Sitaram ayya's knew of a manuscript, the details of which he took with him in his grave. This is the "document evidence". so we conclude that the popular story is not true and the document evidence not treat as proof.

The real fact to Temple Demolish by Arangzeb


One of the main objectives of Aurangzeb's policy was to demolish Hindu temples. When he ordered (13th October 1666) removal of the carved railing, which Prince Dara Shukoh had presented to Keshava Rai temple at Mathura, he had observed 'In the religion of the Musalmans it is improper even to look at a temple', and that it was totally unbecoming of a Muslim to act like Dara Shukoh ( 13th October 1666).

In 1669, shortly after the death of Mirza Raja Jai Singh of Amber, a general order was issued (9th April 1669) for the demolition of temples and established schools of the Hindus throughout the empire and banning public worship. This was followed by Aurangzeb's order to demolish the highly venerated temple of Vishwanath at Banaras (Persian text),



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

Temple Destruction by Arangzeb (Proof Documents):


 

General Order for the Destruction of Temples. (9th April 1669)

“The Lord Cherisher of the Faith learnt that in the provinces of Thatta, Multan and especially at Benaras, the Brahmin misbelievers used to teach their false books in their established schools, and their admirers and students, both Hindu and Muslim, used to come from great distances to these misguided men in order to acquire their vile learning. His Majesty, eager to establish Islam, issued orders to the governors of all the provinces to demolish the schools and temples of the infidels, and, with the utmost urgency, put down the teaching and the public practice of the religion of these unbelievers”.

Note:

This is not the only instance when Aurangzeb prevented the Muslims from acquiring knowledge and wisdom of the Hindu philosophical works and other Sanskrit and Bhasha classics, or sharing spiritual and intellectual experience, and thus stifled the process of fusion, or at least bridging of the gulf between the two creeds with very different approaches, principles, values, levels of intellectual attainments and period of evolution of ideas. A general order of this type to put down the teaching and public practice of religion by the Hindus was used as a ground to demolish some of the most venerable shrines of India during the next few years, but despite the severe and comprehensive nature of the order, it failed to wrest from Banaras its unique prestige and position as the chief centre of learning of the Vedas, Dharmashastras, the Six Systems of Philosophy, Sanksrit language and literature, and Astronomy.

General Order for the demolition of Hindu Temples.

On the 9th April 1669, Aurangzeb “eager to establish Islam, issued orders to the governors of all the provinces to demolish the schools and temples of the infidels, and, with the utmost urgency, put down the teaching and the public practice of the religion of these unbelievers (Hindus)” Maasir-i-‘Alamgiri, p.81).

In the sketch, the artist has shown the destruction of the temples of Somanath, Jagannath (Puri), Kashi Vishwanath (Banaras)and Keshava Rai (Mathura), which were all highly venerated shrines, as symbolic of Aurangzeb’s ideal of thorough destruction of Hindu temples. In the centre is a portion of the infamous order of the 9th April issued by him.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

 Demolition of the temple of Viswanath (Banaras). August 1669 A.D.


It was reported that, “according to the Emperor’s command, his officers had demolished the temple of Viswanath at Kashi”. (Maasiri-‘ Alamgiri, 88)

Note:

Kashi is one of the mort sacred towns in India and reference to the worship of Shiva as Vishveshvara goes back to very early times. Kashi itself enjoys highest sanctity since times immemorial. According to the Puranas, every foot-step taken in Kashi Kshetra has the sanctity of making a pilgrimage to a tirtha. Lord Vishvanatha is regarded as the protector of Kashi and the belief is that one earns great religious merit by having darshana (view) of the deity after having bathed in the Ganges. After destruction of the temple on Aurangzeb’s orders, a mosque was built which still stands there as a testimony of the great tolerance and spirit of forgiveness of the Hindus even towards those who had for centuries desecrated and destroyed their temples and other places of worship and learning, and also as a lesson that “mutually uncongenial cultures”, when forced by circumstances to intermingle in the same Geographical area, result in such calamities. A portion of the sculpture of the demolished temple, probably built in the late 16th century, still survives to tell the fate of Aurangzeb’s vandalism and barbarity. The present temple of Vishveshvara was built by Ahilya Bai Holkar of Indore.

About Benares/Varanasi, we learn from the Maasir-i-Alamgiri:  “News came to court that in accordance with the Emperor’s command his officers had demolished the temple of Vishvanath at Banaras”.4 Aurangzeb did not just build an “isolated” mosque on “a” destroyed temple.  He ordered all temples destroyed, among them the Kashi Vishvanath, one of the most sacred places of Hinduism, and had mosques built on a number of cleared temple sites.


where is the old  Kashi Vishwanath Temple now..

    1. The original kashi vishwanath temple is the present gnan vapi mosque and within this old temple namaaj is offered by muslims.
    2. However, all the walls of the old temple were kept in tact upto say one feet at the base level and the new masjid wall was constructed over it. so a pradakshinam of this mosque would help any shiv bhakt find traces of the original kashi vishwanath temple where images of gods and goddesses were engraved.
  1. Even the old nandi (bull) of the original temple was left undestroyed which is facing the present mosque. but thankfully this nandi is outside the masjid complex and all shiv bhakts can touch it and feel the positive vibrations of the original old temple and imagine the original vishwanath shivling in front of the nandi, now within the mosque.


__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

காசி விஸ்வநாதர் ஆலய 
கும்பாபிஷேகம்''🏵

238 ஆண்டுகள் கும்பாபிஷேகம் நடக்காத காசி விஸ்வநாதர் கோவிலுக்கு கும்பாபிஷேகம் செய்யும் பாக்கியம் நாட்டுக்கோட்டை செட்டியார் திரு. சுப்பு சுந்தரம் அவர்களுக்கு கிடைத்தது. 

நாட்டின் முக்கியமான ஷேத்திரமான  காசி விஸ்வநாதர் ஆலய கும்பாபிஷேகம் செய்யும் பொறுப்பையும் கௌரவத்தையம் அவருக்கு தனிப்பட்ட முறையில் உத்தரப்பிரதேச அரசு வழங்கியது!

ஏன்? 

🌿🌿🌿

நாடு முழுவதிலுமிருந்து லட்சக்கணக்கான மக்கள் நாடும் 'காசி விஸ்வநாதர் கோவில்',  ஒற்றையடிப்பாதைபோல நீளமாக போகும் குறுகலான வழியின் முடிவில் ஒரு இடுக்குக்குள் பதுங்கியுள்ளது.

1699-ஆம் ஆண்டு ரம்ஜான் மாதத்தில் ஔரங்கசீப்,  விஸ்வநாதர் கோவிலை பீரங்கியால் தாக்கி   இடித்து... (இடிந்த கோவில் இன்றும் வெளியில் தெரியும்படி) அதன் மீதும் அதற்கு பக்கத்திலும் 'ஞான வாபி' மசூதியை காட்டினார். அதுதான் பிரம்மாண்டமாக தெரிகிறது.

2014-ஆம் ஆண்டுக்கு பிறகு மத்திய  - மாநில அரசுகள் கோவிலுக்கு அருகில் உள்ள சொத்துக்களை விலைக்கு வாங்கி, அத்துமீறல்களை அகற்றி, கோவிலை விரிவுபடுத்தி  வருகின்றன.  கோவிலை பழையபடி பிரம்மாண்டமான நிலைக்கு கொண்டு வர நடக்கும் முயற்சிகள் வெற்றி பெற பல ஆண்டுகள் ஆகும்.

🌿🌿🌿

திரு. சுப்பு சுந்தரம் செட்டியார், 160 ஆண்டுகளுக்கு முன் துவங்கப்பட்ட 'ஸ்ரீகாசி நாட்டுக்கோட்டை செட்டியார்' சாத்திரத்தின், நிர்வாக குழுவின் துணை செயலாளராக 2016-ஆம் ஆண்டு தேர்தெடுக்கப்பட்டார்.

அதன் பிறகு,  அவர் அடிக்கடி காசி விஸ்வநாதர் ஆலயம் செல்ல ஆரம்பித்தார். அதனால் ஆலய நிர்வாகிகளுடன் நல்ல பழக்கம் ஏற்பட்டது.

தமிழ்நாட்டில் உள்ள ஆலயங்கள் எவ்வாறு தூய்மையாகவும் அழகாகவும் பராமரிக்கப்படுகின்றன என்பதை அவர்களுக்கு புகைப்படங்கள், வீடியோக்கள் மூலம் விளக்கினார்.  

'கோடிக்கணக்கான பக்தர்கள் வரும் இவ்வாலயம்  சிறியது என்றாலும்,  தூய்மையாக இருக்க வேண்டும்' என்றும் வலியுறுத்தி ஆலய தூய்மை மற்றும் மேம்பாட்டு பணிகளில்  தன்னை ஈடுபடுத்திக்கொண்டார்.

🌿🌿🌿

அரசு நியமித்த  அறங்காவலர்கள் மேற்பார்வையில் ஆலயம் இருந்தாலும்,  அதன் நிர்வாகம் அரசு அதிகாரிகளிடம் தான் இருக்கின்றது. கோவில் சடங்கு சம்பிரதாயங்கள் பற்றி அவர்களுக்கு அதிகம் தெரியவில்லை.

கடந்த பிப்ரவரி மாதம், விஸ்வநாதர் கோவில் 'அன்னபூரணி சன்னதி'க்கு, சுப்புசுந்தரம் தம்பதி வெள்ளிக்கு கதவு போட்டனர்.

அத்தருணத்தில், தென்னிந்தியா கோவில்களில் எப்படி 12 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை கும்பாபிஷேகம் நடக்கிறது என்று விளக்கி கும்பாபிஷேக வீடியோக்களை காண்பித்த பிறகுதான் அங்குள்ள நிர்வாகிகளுக்கு கும்பாபிஷேகத்தின் மகத்துவம் புரிந்தது. 

ஔரங்கசீப் புராதன கோவிலை இடித்து 78 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு,  இந்தூர் மஹாராணி  'அஹல்யாபாய் ஹோல்கர்' தற்போது இருக்கும் சிறிய கோவிலை கட்டி, 1777-ஆம் ஆண்டு அதற்கு கும்பாபிஷேகம் செய்தார். 

அதுதான் விஸ்வநாதருக்கு கடைசியாக நடந்த கும்பாபிஷேகம்.

எனவே,  ஆலயத்திற்கு கும்பாபிஷேகம் செய்ய வேண்டி அதிகாரிகளுக்கு மெயில் அனுப்பினார்.

அதை அதிகாரிகள் ஏற்று கடந்த 2018 பிப்ரவரி 22 -ஆம் தேதியிட்ட கடிதத்தில் கும்பாபிஷேகம் செய்யும் பொறுப்பையும்  அதிகாரத்தையும் சுப்புசுந்தரத்துக்கே தனிப்பட்ட முறையில் கொடுத்தனர்.

🌿🌿🌿

தமிழக முறைப்படி ஜூலை 5-ஆம் தேதி கும்பாபிஷேகத்திற்கு நாள் குறிக்கப்பட்டது. 

1935-இல் மகாராஜா ரஞ்சித்சிங் விஸ்வநாதர் கோவிலுக்கு அமைத்துக் கொடுத்த ஒரு டன் எடையுள்ள தங்க கோபுரம் பாலிஷ் செய்யப்பட்டு, புதுப்பிக்கப்பட்டு, கலசங்கள் அமைக்கப்பட்டன. 

கும்பாபிஷேக செலவு முழுவதையும் தமிழ்நாட்டைச்  சேர்ந்தவர்களே ஏற்றனர். உத்தர பிரதேச அரசுக்கோ, காசியில் வேறு யாருக்கோ எந்த வித செலவும் கிடையாது.

🌿🌿🌿

பிரபல முருகப்பா தொழில் குழுமத்தை சேர்ந்த எம்.வி. சுப்பையா,  'யாக சாலை' பொறுப்பை ஏற்றார்.

சுப்புசுந்தரம் தம்பதியினர்,  கோயமுத்தூரை  சேர்ந்த கே.சி.பி. தொழில் குழுமத்தை சேர்ந்த இந்திரா தத்,  ஈரோடு சிவக்குமார் தம்பதியினர்,  வாலாஜா  முத்துக்குமார் தம்பதியினர், மற்றும்  சிலர் பெரிய அளவிலும், சிறிய அளவிலும் பொறுப்புகளை ஏற்க கும்பாபிஷேகத்திற்கான ஏற்பாடுகள் வெகு விமரிசையாக துவங்கின. 

புகழ் பெற்ற தென் இந்திய கோவில்களிலிருந்தும், வெளிநாட்டிலிருந்தும் கும்பாபிஷேக சடங்குகளில் தேர்ச்சி பெற்ற வேத பண்டிதர்கள், குருமார்கள் வந்து யாக சாலை பணிகளை செய்தனர்.

🌿🌿🌿

சுப்புசுந்தரம் தம்பதியினர் ஜூலை 2-ஆம் தேதி பிள்ளையார் பூஜையுடன் சடங்குகள் துவங்க, ஜூலை 5-ஆம் தேதியன்று பிள்ளையார்பட்டி கோவில்  குருக்கள்,  'டாக்டர் பிச்சை'   கும்பாபிஷேகத்தை சிறப்பாக நடத்தி வைத்தார்.

கும்பாபிஷேகத்திற்கு காசியில் மிகப்பெரிய வரவேற்பு நடந்தது. விஸ்வநாதர் கோவிலில் பூஜை செய்யும் 55 பண்டாக்கள் (பூஜாரிகள்)  அனைவரும் முன்னின்று ஆதரவு தந்து கும்பாபிஷேகம் செய்தவர்களை அரவணைத்து , ஆசீர்வதித்து, எல்லா நிகழ்ச்சிகளிலும் கலந்து கொண்டு, கோபுரத்தின் மேலும் ஏறி கலசங்களுக்கு அபிஷேகம் செய்தது எல்லோரையும் ஆச்சரியத்திலும், மகிழ்ச்சியிலும் ஆழ்த்தியது. 

காரணம், கோவில் பூஜை சடங்குகளில் யாரையும் பண்டாக்கள் அனுமதிக்க மாட்டார்கள்.

அவர்கள் தமிழகத்திலிருந்து வந்த குருக்களையும் பாண்டிதர்களையும்  வரவேற்று உபசரித்து சடங்குகளை செய்ய அனுமதித்தது காசி வரலாற்றில் இதுவரை நடக்காத ஒன்று.

🌿🌿🌿

முதல் முறையாக கும்பாபிஷேகம் என்பதால் கூட்டம் கட்டுக்கடங்கவில்லை.

கங்கை நதிக்கரையில் இருந்து தீர்த்தங்களை பண்டிதர்களும் குருமார்களும் தலையில் சுமந்து கொண்டு வந்த போது,  வழிநெடுக மக்கள் மாடிகளிலிருந்து மலர்கள் தூவி வரவேற்றது கண்கொள்ளாக் காட்சி.

அரசாங்க அதிகாரிகள், தொழிலதிபர்கள், அறிவு ஜீவிகள் உட்பட வாரணாசியில் முக்கியஸ்தர்கள் எல்லோரும் கும்பாபிஷேக விழாவில் பெருமளவில் பங்கு கொண்டனர். 

🌿🌿🌿

முடிவாக...

''விஸ்வநாதர் கோவில் கும்பாபிஷேகத்தை 238 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு தென் கோடியில் இருந்து வந்த தமிழர்கள் நடத்தினார்கள்!'' - 
என்கின்ற பெருமையை நமக்களித்த சுப்புசுந்தரம் தம்பதிக்கும், அதற்குப் பல  வகைகளிலும் உதவிய  தமிழ் பெருமக்களுக்கும், நகரத்தார் சமுதாயத்திற்கும் தமிழகம் வாழ்த்து கூற வேண்டும். 

வருத்தத்திற்குரிய ஆச்சரியம்,  'தமிழகத்தை சேர்ந்த 60,000 ஜனத்தொகையே  கொண்ட ஒரு சிறு சமுதாயத்தினர், இவ்வளவு பெரிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்த பணியை செய்திருக்கின்றார்கள்' என்பது பற்றி தமிழக பத்திரிக்கைகளோ, ஊடகங்களோ மூச்சு  கூட விடவில்லை.

ஏன் என்பதை விளக்கும் கடமை அவர்களுக்கு உள்ளது.

- எஸ். குருமூர்த்தி,  
துக்ளக் ஆசிரியர்.
இதழ் 25-7-2018.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

 இவரு கிட்ட தட்ட ஆயிரம் கோயிலை இடித்ததாகவும், சீக்கிய குருவை கொன்றதாகவும், இவரு தீபவளிய தடை செய்ததா சொல்றாங்க உண்மையா இல்லையா? ஆராய்ச்சி பண்ணி சொல்லுங்களேன். 

//Mahmud of Ghazni sacked the second Somnath Temple in 1026, and looted it of gems and precious stones and the famous Shiva lingam of the temple was destroyed .[15] Later the temple was demolished by Mughal Emperor Aurangzeb in 1706.[16]//

//The Mughal Empire was marked by periods of tolerance of non-Muslims, such as Hindus and Sikhs, as well as periods of violent oppression and persecution of those people.[28] The reign of Aurangzeb was particularly brutal. No aspect of Aurangzeb's reign is more cited - or more controversial - than the numerous desecrations and even the destruction of Hindu temples.[28] Aurangzeb banned Diwali, placed a jizya (tax) on non-Muslims and martyred the ninth Sikh guru Tegh Bahadur.[28]//


//During his reign, tens of thousands of temples were desecrated: their facades and interiors were defaced and their murtis (divine images) looted.[28] In many cases, temples were destroyed entirely; in numerous instances mosques were built on their foundations, sometimes using the same stones. Among the temples Aurangzeb destroyed were two that are most sacred to Hindus, in Varanasi and Mathura.[29] In both cases, he had large mosques built on the sites.[28]

The Kesava Deo temple in Mathura, marked the place that Hindus believe was the birth place of Shri Krishna.[29] In 1661 Aurangzeb ordered the demolition of the temple, and constructed the Katra Masjid mosque. Traces of the ancient Hindu temple can be seen from the back of the mosque. Aurangzeb also destroyed what was the most famous temple in Varanasi- the Vishwanath Temple.[29] The temple had changed its location over the years, but in 1585 Akbar had authorized its location at Gyan Vapi. Aurangzeb ordered its demolition in 1669 and constructed a mosque on the site, whose minarets stand 71 metres above the Ganges. Traces of the old temple can be seen behind the mosque. Centuries later, emotional debate about these wanton acts of cultural desecration continues.Aurangzeb also destroyed the Somnath temple in 1706.[29]//

http://en.wikipedia.org/wiki/Persecution_of_Hindus



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

ஸ்ரீரங்கம், மதுரைக் கோயில்கள் 13-14ம் நூற்றாண்டுகளில் இஸ்லாமியப் படையெடுப்புகளால் சிதைக்கப்பட்டு மீண்டும் புனரமைக்கப்பட்டது குறித்த வரலாறு இப்போது ஓரளவு பரவலாகத் தமிழ் மக்களுக்குத் தெரிந்திருக்கிறது. மதுரைக் கோயிலில் இது குறித்த ஒரு தகவல் பலகையும் உள்ளது. ஆனால், சிதம்பரம் மற்றும் இன்னும் சில முக்கியக் கோயில்களும் இதே போன்ற தாக்குதல்களுக்கு உள்ளாகிப் பிறகு அழிவிலிருந்து மீண்டெழுந்தன என்பது பலர் அறியாதது.
“மாலிக் காபூர் உறையூருக்கு அண்மையிலிருந்த வீரபாண்டியனின் தலைநகரான ‘பீர்தூல்’ என்ற இடத்தை நோக்கித் தன் படைகளைச் செலுத்தினான். வீரபாண்டியனின் படைகளில் பணிபுரிந்து வந்த 20,000 முஸ்லீம் படைவீரர்கள் தக்க சமயத்தில் தம் கடமையையும் நன்றியையும் மறந்தவர்களாய் மாலிக்காபூர் படையினருடன் சேர்ந்து கொண்டனர். வீர்பாண்டியன் ஊரைவிட்டே ஓடிவிட்டான்... காடுகளில் ஒளிந்து ஒளிந்து வெளிப்பட்டான். தன் கைகளிலிருந்து நழுவி நழுவிச் சென்ற வீரபாண்டியனைத் துரத்திக் கொண்டு மாலிக்காபூர் சிதம்பரம் வந்தடைந்தான். ஆங்குப் பொன்னம்பலத்தை அடியுடன் பேர்த்தெடுத்துக் கொண்டு கோயிலுக்கு எரியூட்டினான். ஊருக்கும் தீயிட்டான். உடைமைகளைச் சூறையாடினான். ஆண்களையும் பெண்களையும் குழந்தைகளையும் கொன்று குவித்து வெறியாட்டயர்ந்தான். சிதம்பரத்தில் இருநூற்றைம்பது யானைகளைக் கைப்பற்றினான். கொள்ளையடித்த பொன்னையும் மணியையும் யானைகளின் மேல் ஏற்றிக் கொண்டான். மீண்டும் பீர்தூலை நோக்கித் தன் படையைச் செலுத்தினான். ஆங்காங்கே கண்ணில்பட்ட கோயில்கள் அத்தனையும் இடித்துத் தரைமட்டமாக்கினான் (கி.பி. 1311). திருவரங்கத்தையும் அவன் விட்டு வைத்தானல்லன்.” (தமிழக வரலாறு: மக்களும் பண்பாடும்”, கே.கே. பிள்ளை, பக். 386-387).
மேற்கண்ட பிரபல வரலாற்றுப் பாடப்புத்தகத்தில்தான் இந்த வர்ணனையை நான் முதலில் கண்டேன். இதற்கு அடிப்படையாக இஸ்லாமிய வரலாற்று ஆசிரியர்களே எழுதிவைத்த ஆதாரபூர்வமான ஆவணங்கள் உள்ளன என்பது பின்னர் தெரியவந்தது.
அலாவுதீன் கில்ஜியின் அரசவைப் புலவராகவும் பன்மொழி வல்லுநராகவும் இருந்த அமீர் குஸ்ரு எழுதியுள்ள ‘வெற்றிப் பொக்கிஷங்கள்’ (Khazain-Ul-Futuh) என்ற நூலில் மாலிக் காபூரின் படையெடுப்பு குறித்த விவரங்கள் தேதியிட்டுத் தரப்பட்டுள்ளன. இதன்படி, மாலிக் காபூரின் தமிழ்நாட்டுப் படையெடுப்பு நிகழ்ந்த காலம் 1311ம் ஆண்டு மார்ச் 10 முதல் ஏப்ரல் 25 வரை 45 நாட்கள். இப்படையெடுப்பு தொடர்பான ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதியை அமீர் குஸ்ருவின் சொற்களிலேயே காண்போம்.
“பிர்தூலுக்கு வந்தபிறகு, மாலிக்காபூர் ராஜாவை காண்டூருக்கு துரத்திச் சென்றான். ராஜா மறுபடி தப்பித்து விட்டான். எனவே, காண்டூரில் முழுப் படுகொலை ஆணையிடப்பட்டது. அவன் ஜால்கோட்டாவுக்கு தப்பியோடி விட்டான் என்று தெரியவந்தது. அங்கு மாலிக் அவனை மீண்டும் துரத்தினான். அவன் காடுகளுக்குள் தப்பித்து ஒளிந்திருந்தான். மாலிக் அங்கு புகமுடியவில்லை. எனவே மீண்டும் காண்டூருக்குத் திரும்பிவந்தான். இங்கு, பிரம்ஹஸ்த்புரி என்ற இடத்தில் உள்ள தங்க விக்கிரகத்தைப் பற்றியும் அதைச் சுற்றிலும் யானைகள் கட்டிவைக்கப்பட்டிருப்பதையும் குறித்து அவன் அறிந்தான். அந்த இடத்தைக் குறிவைத்து மாலிக் ஒரு இரவுப் படையெடுப்பை நிகழ்த்தினான். காலையில் இருநூற்றைம்பதுக்குக் குறையாத எண்ணிக்கையில் யானைகளைக் கைப்பற்றினான். பிறகு, அவன் அந்த அழகிய கோயிலை அடியோடு தகர்ப்பதற்குத் தீர்மானித்தான். அது ஷாதாதின் சொர்க்கம் போல இருந்து, இழக்கப்பட்ட பிறகு அந்த நரகவாசிகளால் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ராமனின் பொன்மயமான இலங்கை போன்று இருந்தது என்று கூறலாம். மொத்தத்தில் அது ஹிந்துக்களுக்குப் புனிதமான ஒரு இடம். மாலிக் மிகவும் கவனத்துடன் அஸ்திவாரத்தோடு அதைப் பெயர்த்து எடுத்தான். பிராமணர்கள் உள்ளிட்ட காஃபிர்களின் தலைகள் அவர்கள் கழுத்திலிருந்து ஆடி ஆடி அவர்கள் கால்களின் கீழ் நிலத்தில் விழுந்தன. ரத்தம் வெள்ளமாகப் பெருகி ஓடிற்று.
லிங்க் மஹாதேவ் என்று அழைக்கப்படும் கற்சிலை அங்கு நீண்டகாலமாகவே நிறுவப்பட்டிருந்தது. காஃபிர் பெண்கள் தங்கள் பிறப்புறுப்புக்களை இதன்மீது தேய்த்து மகிழ்ச்சியடைவார்களாம். இந்த அனாசாரங்களை இது நாள்வரை இஸ்லாம் என்ற குதிரை உடைத்து எறியாமல் இருந்தது. இப்போது முஸல்மான்கள் எல்லா லிங்கங்களையும் அழித்தொழித்தார்கள். தேவ் நாரயண் கீழே விழுந்தது. அங்கே பீடத்தில் அமர்ந்திருந்த மற்ற கடவுளர்கள் இலங்கைக் கோட்டையில் சென்று விழுந்தனர். லிங்கங்களுக்கும் கால்கள் இருந்தால் அவையும் பறந்து சென்றிருக்கும். பெருமளவிலான பொன்னும், விலையுயர்ந்த நகைகளும் முஸல்மான்களின் கைகளில் வந்து சேர்ந்தது. இவ்வாறு தங்கள் புனிதக் கடமையை முடித்த பிறகு, ஹிஜ்ரி 710 ஜில்கிதா 13ம் நாள் (1311 ஏப்ரல் 4) முஸல்மான்கள் தங்கள் அரச கூடாரத்துக்குத் திரும்பினர். பிறகு பிர்தூலில் இருந்த அனைத்துக் கோயில்களையும் அழித்தனர். கொள்ளைகளைப் பொக்கிஷத்தில் சேர்த்தனர்.”
(மூலம்: The History of India as told by its own historians, Elliot and Dowson: Vol II, pp 90-91)
இந்த விவரணத்தில் அமீர் குஸ்ரு பாரசீக மொழி வடிவில் கூறும் ஊர்ப்பெயர்கள் குறிக்கும் இடங்களை வரலாற்றாசிரியர்கள் அடையாளம் காண முயன்றுள்ளார்கள். ‘பிர்தூல்’ என்பது ‘வீரதாவளம்’ எனப்பட்ட ஜெயங்கொண்ட சோழபுரம். ‘காண்டூர்’ என்பது ஹொய்சளர்களுக்கும் மதுரையிலிருந்து ஓடிவந்த வீரபாண்டியனுக்கும் முக்கியத் தளமாக விளங்கிய கண்ணனூர். ‘ஜால்கோட்டா’ எந்த ஊர் என்று தெரியவில்லை. கொள்ளிடத்திற்கு அருகில் இருந்த பழைய ‘நீர்க்கோட்டை’யைக் குறிக்கலாம் என்ற ஊகம் உள்ளது. பிரஹ்மஸ்த்புரி என்று குறிக்கப்படுவது சிதம்பரம்தான் என்று சீதாராம் கோயல்1, ரிச்சர்ட் எம் ஈடன்2 உள்ளிட்ட பல வரலாற்றாசிரியர்கள் கருதுகிறார்கள். கிருஷ்ணசுவாமி ஐயங்கார் சிதம்பரத்திற்குரிய சைவாகமப் பெயரான பிரம்மபுரி என்பதன் திரிந்த வடிவமே அது என்கிறார். லிங்க் மஹாதேவ், தேவ் நாராயண் என்று இரு கடவுளர் பெயர்களையும் குறிப்பிடுவதால் நடராஜர், கோவிந்தராஜர் இருவரும் உறையும் சிதம்பரம் கோயில்தான் அது என்கிறார்3. விதிவிலக்காக, குடவாயில் பாலசுப்ரமணியன் இது பிரகதீஸ்வரபுரி எனப்படும் தஞ்சையைக் குறிக்கலாம் என்று கருதுகிறார். தஞ்சைப் பெரிய கோயிலின் மகாமண்டபம், திருச்சுற்று மாளிகை மற்றும் பிரகாரங்களிலுள்ள சிற்பங்களில் ஏற்பட்டுள்ள சீரழிவுகள், இந்தப் படையெடுப்பின் போது நிகழ்ந்திருக்கலாம் என்றும் சிவலிங்கத்தின் பீடத்தை உடைக்க முயற்சி செய்து அதில் இஸ்லாமியப் படையினர் தோல்வியுற்றனர் என்றும் கூறுகிறார்4. எப்படியானாலும், சோழநாட்டின் எல்லா முக்கியக் கோயில்களுமே இக்காலகட்டத்தில் மிக மோசமாக சேதப்படுத்தப்பட்டன என்பதில் ஐயமில்லை.
கலைப் பெட்டகங்களாகத் திகழ்ந்த கோயில்களின் இடிப்புகளையும், தமிழ்நாட்டு மக்களின் அழித்தொழிப்பையும் இவ்வாறு பெருமிதத்துடன் எழுதிச் செல்லும் இந்த அமீர் குஸ்ருதான் சிறந்த பாரசீக, உருது மொழிக் கவிஞராகவும் சூஃபி ஞானியாகவும் மேதையாகவும் அறியப்படுகிறார். அதற்கும் மேலாக, இந்தியாவின் மார்க்சிய வரலாற்றாசிரியர்கள் குஸ்ருவை மத நல்லிணக்க உணர்வின் சின்னமாகவும், இந்திய கலாசாரப் பன்மையின் அடையாளமாகவும் முன்வைப்பது குரூரமான நகைச்சுவை அன்றி வேறில்லை. இதே போன்ற விவரணங்கள் குஸ்ருவின் நண்பரும் கவிஞருமாகிய ஜியாசுதீன் பரனி எழுதிய Tarikhi Firoz Shahi என்ற நூலிலும், வேறு சில இஸ்லாமியப் பதிவுகளிலும் உள்ளன.
மாலிக் காபூர் படையெடுப்பின் இறுதிக் கட்டமாக மதுரை மாநகர் அழிக்கப்பட்டது. பின்பு 1318ல் குஸ்ரூகான் தலைமையில் மீண்டும் ஓர் இஸ்லாமியப் படை தில்லியிலிருந்து வந்து தமிழகக் கோயில்களைக் கொள்ளையடித்துச் சிதைத்துவிட்டுப் போயிற்று. 1320 முதல் சுமார் 50 ஆண்டுகள் மதுரையில் சுல்தானியக் கொடுங்கோலாட்சி இருந்தது. தமிழக வரலாற்றின் மிக இருண்ட காலகட்டம் இது.
17ம் நூற்றாண்டில், ஹைதர் அலியின் ஆட்சிக் காலத்தில் சிதம்பரம் கோயில் மீண்டும் இஸ்லாமியத் தாக்குதல்களுக்கு இலக்காயிற்று. சுமார் 38 ஆண்டுகள் கோயில் பூஜையின்றி இருந்தது. இக்காலகட்டத்தில் நடராஜரின் திருவுருவம் வேறுவேறு இடங்களில் வைத்துப் பாதுகாக்கப்பட்டு வந்தது என்பதற்குப் பல ஆதாரங்கள் கிடைக்கின்றன.

 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

 அவுரங்கசீப் காஷி விஸ்வநாத்தை ஏன் இடித்தார்?

டாக்டர் கோன்ராட் எல்ஸ்ட், 2002

அயோத்தி சர்ச்சையின் போது, ​​ராம் ஜன்மபூமியைத் தவிர, மற்ற இரண்டு புனித தளங்களும் இஸ்லாமிய "ஆக்கிரமிப்பிலிருந்து" விடுவிக்கப்பட வேண்டும் என்று இந்துத்துவா முகாமில் அவ்வப்போது அறிக்கைகள் இருந்தன (வி.எச்.பி) அல்லது மறுத்தன (பி.ஜே.பி): மதுரா மற்றும் காஷியில் கிருஷ்ண ஜன்மபூமி வாரணாசியில் விஸ்வநாத். மத்திய வாரணாசியில் உள்ள இந்து வணிக சமூகம், மக்கள் அடர்த்தியான சுற்றுப்புறத்தில் ஒரு கிளர்ச்சியுடன் வரும் தவிர்க்க முடியாத இழப்புகளை சந்திக்க மறுப்பதாக தெளிவுபடுத்தியிருந்தாலும், காஷி விஸ்வநாத்தின் விடுதலை இன்னும் வி.எச்.பி.யின் நிகழ்ச்சி நிரலில் உள்ளது. எனவே, சில ஆசிரியர்கள் காஷி மீது "ஒரு அயோத்தி செய்ய" முயற்சித்துள்ளனர். சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் ஒருபோதும் இந்து கோயில் இருந்ததில்லை என்று மக்களை நம்ப வைக்க முயற்சிக்கவும்.

முஸ்லிம்கள் எந்த இந்து கோவிலையும் அழித்திருக்க முடியாது என்று சையத் ஷாஹாபுதீன் வலியுறுத்துகிறார், ஏனெனில் “ஒரு மசூதியைக் கட்டியெழுப்ப வழிபாட்டுத் தலத்தை கீழே இழுப்பது ஷரியத்துக்கு எதிரானது”; மாறாக, கூற்றுக்கள் அனைத்தும் "பேரினவாத பிரச்சாரம்." அருண் ஷோரி இந்த கூற்றை உத்தியோகபூர்வ நீதிமன்ற நாளேடான மாசிறி ஆலம்கிரியில் கொடுக்கப்பட்டுள்ள தகவல்களுடன் எதிர்கொண்டார், இது கோயில்களை அழிப்பதற்கான பல உத்தரவுகளையும் அறிக்கைகளையும் பதிவு செய்கிறது. 1669 செப்டம்பர் 2 ஆம் தேதிக்கான அதன் நுழைவு நமக்கு இவ்வாறு கூறுகிறது: “பேரரசரின் கட்டளைப்படி அவரது அதிகாரிகள் பனாரஸில் உள்ள விஸ்வநாத் கோயிலை இடித்ததாக செய்தி நீதிமன்றத்திற்கு வந்தது”. மேலும், இன்று வரை, பழைய காஷி விஸ்வநாத் கோயில் சுவர் அந்த இடத்தில் u ரங்கசீப் கட்டிய கயன்வாபி மசூதியின் சுவர்களின் ஒரு பகுதியாக தெரியும்.

இத்தகைய நேரடி சாட்சியங்களுக்கு முகங்கொடுக்கும் போது, ​​உண்மைகளின் தலைப்புக்கு சவால் விடாதது புத்திசாலித்தனம். அவற்றைக் குறைப்பது அல்லது நியாயப்படுத்துவது நல்லது. ஆகவே, இந்தியாவின் புகழ்பெற்ற பென்குயின் வரலாற்றின் இணை எழுத்தாளர் (ரோமிலா தாப்பருடன்) பெர்சிவல் ஸ்பியர் எழுதுகிறார்: “அவுரங்கசீப்பின் சகிப்புத்தன்மை ஒரு கோவில் தளத்தில் ஒரு மசூதியை நிறுவுதல் போன்ற தனிமைப்படுத்தப்பட்ட செயல்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு விரோத புராணத்தை விட சற்று அதிகம். பெனாரஸ். ”ஆனால் அதே மொகல் நாளாகமத்தின் ஒரு ஆய்வு இந்த உறுதியளிக்கும் கூற்றை முழுமையாக மறுக்கிறது: u ரங்கசீப் ஆயிரக்கணக்கான கோயில்களை அழித்திருந்தார். இந்தியாவில் உள்ள முஸ்லீம் ஆட்சியாளர்களைப் பற்றிய பிற நாளேடுகள், நாட்குறிப்புகள் மற்றும் பிற ஆவணங்கள் இந்த நடைமுறை அவுரங்கசீப்பின் தனிப்பட்ட தனித்தன்மை அல்ல என்பதை நிரூபிக்கிறது.

எனவே, காஷி விஸ்வநாத் தளத்தில் உள்ள மசூதி கொண்டு வரும் மோதல் திறனைக் குறைப்பதற்கான மிகவும் நம்பிக்கைக்குரிய வழி, கோவிலை ஒரு மசூதியுடன் மாற்றுவதை நியாயப்படுத்துவதாகும். கோயிலின் உரிமையாளர்களும் பயனர்களும் அதைத் தாங்களே கொண்டு வந்திருக்கலாம்? முற்றிலும் மதச்சார்பற்ற நோக்கத்திற்கு ஆதரவாக இஸ்லாத்தை இந்த அழிவுச் செயலிலிருந்து பிரிக்க முடியுமா?

ஜே.என்.யூ வரலாற்றாசிரியர் பேராசிரியர் கே.என். பானிக்கர் ஒரு வழியை முன்வைக்கிறார்: “பனாரஸில் உள்ள கோவிலின் அழிவுக்கும் அரசியல் நோக்கங்கள் இருந்தன. சூஃபி கிளர்ச்சியாளர்களுக்கும் கோயிலின் பண்டிதர்களுக்கும் இடையில் ஒரு தொடர்பு இருந்ததாகத் தெரிகிறது, முதன்மையாக இந்த உறவை நொறுக்குவதே அவுரங்கசீப் கோயிலுக்கு எதிராக நடவடிக்கை எடுக்க உத்தரவிட்டது. ”பிரபல வரலாற்றாசிரியர் இந்த விசித்திரமான குற்றச்சாட்டுக்கு எந்த ஆதாரத்தையும் மேற்கோள் காட்டவில்லை. அந்த நாட்களில், பண்டிதர்கள் மெலெச்சாஸுடன் பேசுவதைத் தவிர்த்தனர், அவர்களுடன் சூழ்ச்சிகளைத் தவிர்ப்பது ஒருபுறம்.

மற்ற மதச்சார்பின்மைவாதிகள் மிகவும் சிக்கலான மாறுபாட்டை பரப்பியுள்ளனர், இப்போது தொடர்ந்து ஊடகங்களில் மீண்டும் உருவாக்கப்படுகிறது: “முஸ்லிம் ஆட்சியாளர்கள் கோயில்களை அழித்தீர்களா? அவர்களில் சிலர் நிச்சயமாக செய்தார்கள். பெனாரஸில் உள்ள ஒரு கோவிலில் ஒரு உள்ளூர் இளவரசி சில பூசாரிகளால் துன்புறுத்தப்பட்டதைத் தொடர்ந்து, அவுரங்கசீப் கோயிலை முழுவதுமாக அழிக்க உத்தரவிட்டு அதை அருகிலுள்ள இடத்தில் மீண்டும் கட்டியெழுப்பினார். அவர் அழித்ததாக நம்பப்படும் ஒரே கோயில் இதுதான். ”இந்த கதை இப்போது தீவிர முஸ்லீம் பத்திரிகைகளிலும், மதச்சார்பற்ற பத்திரிகைகளிலும் மட்டுமல்லாமல்,“ புகழ்பெற்ற வரலாற்றாசிரியர்களால் ”கல்வி தளங்களிலும் விளம்பர குமட்டல் மீண்டும் மீண்டும் வருகிறது. வரலாற்றாசிரியர் கார்கி சக்ரவர்த்தியின் ஒப்புதலுடன் இது மீண்டும் மீண்டும் செய்யப்படுகிறது, அவர் இந்த கதையின் மூலத்தையும் வெளிப்படுத்துகிறார்.

அவர் மேற்கோளை பின்வருமாறு அறிமுகப்படுத்துகிறார்: “அவுரங்கசீப்பின் பனாரஸில் உள்ள விஸ்வநாத் கோயிலை இடிக்கும் உத்தரவு பற்றி அதிகம் கூறப்பட்டுள்ளது. ஆனால் ஆவண சான்றுகள் முழு அத்தியாயத்திற்கும் ஒரு புதிய பரிமாணத்தை அளிக்கின்றன: ”பி.என். காந்தி தரிசன சமிதியின் செயல் தலைவரும், ஒரிசாவின் முன்னாள் ஆளுநருமான பாண்டே:

"விஸ்வநாத் கோயில் இடிக்கப்படுவது தொடர்பான கதை என்னவென்றால், u ரங்கசீப் வங்காளத்திற்கு செல்லும் வழியில் வாரணாசி அருகே சென்று கொண்டிருந்தபோது, ​​இந்து ராஜாக்கள் தனது பதிலில் ஒரு நாள் நிறுத்தப்பட்டால், அவர்களின் ராணிகள் வாரணாசிக்குச் செல்லலாம், நீராடலாம் கங்கை மற்றும் விஸ்வநாதருக்கு அஞ்சலி செலுத்துகிறார்கள். அவுரங்கசீப் உடனடியாக ஒப்புக்கொண்டார். வாரணாசிக்கு செல்லும் ஐந்து மைல் வழியில் ராணுவ பிக்கெட்டுகள் இடப்பட்டன. ராணிகள் பால்கிஸில் ஒரு பயணம் மேற்கொண்டனர். அவர்கள் கங்கையில் நீராடி விஸ்வநாத் கோவிலுக்கு சென்று மரியாதை செலுத்தினர். பூஜையை வழங்கிய பிறகு, ராணி அனைவருமே கச்சின் மஹாராணி தவிர திரும்பினர்.

"கோவில் வளாகத்தில் ஒரு முழுமையான தேடல் செய்யப்பட்டது, ஆனால் ராணி எங்கும் காணப்படவில்லை. U ரங்கசீப் அதை அறிந்ததும், அவர் மிகவும் கோபமடைந்தார். ராணியைத் தேட தனது மூத்த அதிகாரிகளை அனுப்பினார். இறுதியில், சுவரில் சரி செய்யப்பட்ட கணேஷின் சிலை நகரக்கூடிய ஒன்று என்பதை அவர்கள் கண்டறிந்தனர். சிலை நகர்த்தப்பட்டபோது, ​​அவர்கள் படிக்கட்டுகளின் ஒரு விமானத்தைக் கண்டார்கள், அது அடித்தளத்திற்கு வழிவகுத்தது. அவர்கள் திகிலூட்டும் விதமாக, காணாமல் போன ராணி அவமதிக்கப்பட்டு அழுததைக் கண்டார்கள், அவளுடைய அனைத்து ஆபரணங்களையும் இழந்தார்கள். லார்ட் ஜெகந்நாத் இருக்கைக்கு அடியில் தான் அடித்தளம் இருந்தது. ராஜாக்கள் தங்கள் உரத்த ஆர்ப்பாட்டங்களை வெளிப்படுத்தினர். குற்றம் கொடூரமானதாக இருந்ததால், முன்மாதிரியான நடவடிக்கை எடுக்க ராஜாக்கள் கோரினர். புனித நிலப்பகுதிகள் கெட்டுப்போனதால், விஸ்வநாதரை வேறு இடத்திற்கு மாற்றலாம், கோயில் தரையில் இடிக்கப்பட வேண்டும், மஹந்த் கைது செய்யப்பட்டு தண்டிக்கப்பட வேண்டும் என்று அவுரங்கசீப் உத்தரவிட்டார். ”

கதை மிகவும் வினோதமானது, குறைந்தபட்சம் சொல்ல வேண்டும். முதலில், அது u ரங்கசீப் வங்காளத்திற்குச் செல்ல வேண்டும். ஆயினும்கூட, அவரது வாழ்க்கை மற்றும் படைப்புகளின் விரிவான வரலாறுகளில், வங்காளத்திற்கு இதுபோன்ற எந்த பயணமும் இல்லை, அல்லது வாரணாசி வரை கிழக்கு நோக்கி எந்த பயணமும் பதிவு செய்யப்படவில்லை. அவரது சில தளபதிகள் வங்காளத்திற்கு பயணங்களுக்கு அனுப்பப்பட்டனர், ஆனால் அவுரங்கசீப் அல்ல. அவரது செயல்களின் முழுமையான நாள்பட்டவை நாளுக்கு நாள் உள்ளன; முடியும் பி.என். பாண்டே அல்லது அவரது மேற்கோள்களில் யாராவது இந்த குறிப்பிடத்தக்க அத்தியாயத்தின் தேதி அல்லது ஆண்டைக் கொடுக்கிறார்களா?

அவுரங்கசீப்பும் இந்து மன்ற உறுப்பினர்களுடன் தன்னைச் சூழ்ந்திருப்பதாக அறியப்படவில்லை. இந்த ராஜாக்கள் தங்கள் மனைவிகளை இராணுவ பயணங்களில் அழைத்துச் சென்றார்களா? அல்லது இது ஏதோ விடுமுறை சுற்றுலாவாக இருந்ததா? மற்ற ராணிகளின் நிறுவனத்தில் இருந்த ஒரு ராணியையும், பொருத்தமான நீதிமன்ற உறுப்பினர்களையும் மெய்க்காப்பாளர்களையும் மஹந்த் எவ்வாறு கடத்த முடியும்? அவர் ஏன் இத்தகைய ஆபத்தை எடுத்தார்? Ra ரங்கசீப் "முன்மாதிரியான நடவடிக்கை" எடுக்க "ராஜாக்கள்" ஏன் காத்திருந்தார்கள்: அவர்கள் ஆசாரியர்களைத் தண்டித்தாலோ அல்லது கோயிலை அழித்தாலோ அவருடைய கோபத்திற்கு அவர்கள் பயந்தார்களா? தீட்டுப்படுத்தப்பட்ட கோவிலை சுத்திகரிப்பதற்கான அங்கீகரிக்கப்பட்ட முறை எப்போது இடிக்கப்படுவது, சாஸ்திரங்கள் சரியான சடங்கு நடைமுறைகளை வகுத்துள்ளனர்?

நாம் உடனடியாக பதிலளிக்கக்கூடிய ஒரு கேள்வி என்னவென்றால், பி.என். இந்த கதையை பாண்டே பெறுகிறாரா? அவரே எழுதுகிறார்: “டாக்டர். பட்டாபி சீதாராமையா, தனது புகழ்பெற்ற புத்தகமான தி ஃபெதர்ஸ் அண்ட் தி ஸ்டோன்ஸ் ஆவண ஆவண ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் இந்த உண்மையை விவரித்துள்ளார். எனவே, இந்த சுவாரஸ்யமான "ஆவண ஆதாரங்களை" கண்டுபிடிக்க நாம் இன்னும் ஒரு படி மேலே செல்ல வேண்டும். அவுரங்கசீப் சார்பு வதந்திகளின் இந்த முழு அலை அடிப்படையாக உள்ளது, ஆனால் இனப்பெருக்கம் செய்யவோ அல்லது குறிப்பிடவோ கூட யாரும் அக்கறை காட்டாத ஆவண சான்றுகள் என்ன என்பதைக் காண இப்போது கடினமாக இருக்கும் இந்த புத்தகத்தை நோக்கி வருவோம். காந்திய காங்கிரஸ் தலைவர் பட்டாபி சீதாராமையா தனது சிறை நாட்குறிப்பில் எழுதியது இதுதான்:

“அவுரங்கசீப் மதத்தில் ஒரு பெரிய மதவாதி என்று ஒரு பிரபலமான நம்பிக்கை உள்ளது. இருப்பினும், இது ஒரு குறிப்பிட்ட பள்ளியால் போராடப்படுகிறது. அவரது பெருந்தன்மை ஒன்று அல்லது இரண்டு நிகழ்வுகளால் விளக்கப்பட்டுள்ளது. அசல் காசி விஸ்வேஸ்வரர் கோயிலின் தளத்தின் மீது ஒரு மசூதியைக் கட்டுவது அத்தகைய ஒன்றாகும். மதுராவில் ஒரு மசூதி மற்றொன்று. ஜாசியாவின் மறுமலர்ச்சி மூன்றில் ஒரு பங்கு ஆனால் வேறுபட்ட ஒழுங்காகும். முதல் நிகழ்வின் விரிவாக்கத்தில் ஒரு கதை சொல்லப்படுகிறது.

"அவரது மகிமையின் உச்சத்தில், ஒரு நாட்டில் உள்ள எந்தவொரு வெளிநாட்டு ராஜாவையும் போலவே அவுரங்கசீப்பும் தனது பரிவாரத்தில் பல இந்து பிரபுக்களைக் கொண்டிருந்தார். பெனாரஸ் புனித ஆலயத்தைக் காண அவர்கள் அனைவரும் ஒரு நாள் புறப்பட்டனர். அவர்களில் ஒரு ராணி ஆஃப் கட்ச் இருந்தார். கோயிலுக்குச் சென்று கட்சி திரும்பியபோது, ​​ரன் ஆஃப் கட்ச் காணவில்லை. கிழக்கு, வடக்கு, மேற்கு மற்றும் தெற்கு ஆகிய பகுதிகளுக்குள் அவர்கள் அவளைத் தேடினார்கள், ஆனால் அவளைப் பற்றிய எந்த தடயமும் கவனிக்கப்படவில்லை. கடைசியாக, மிகவும் விடாமுயற்சியுடன் தேடியதில் ஒரு தஹ் கானா அல்லது கோயிலின் நிலத்தடி மாடி இருப்பது தெரியவந்தது, எல்லா தோற்றங்களுக்கும் இரண்டு மாடிகள் மட்டுமே இருந்தன. அதற்கான பாதை தடைசெய்யப்பட்டதைக் கண்டதும், அவர்கள் கதவுகளைத் திறந்து பார்த்தார்கள், ரானி அவளது நகைகளை இழந்த வெளிர் நிழலுக்குள் இருந்தார்கள்.

"மஹந்தர்கள் செல்வந்தர்கள் மற்றும் பிஜுவல் யாத்ரீகர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பது மற்றும் கோயிலைக் காண அவர்களுக்கு வழிகாட்டுதல், நிலத்தடி பாதாள அறைக்கு அலங்கரித்தல் மற்றும் அவர்களின் நகைகளை கொள்ளையடிப்பது போன்ற பழக்கத்தில் இருந்தனர். ஒருவருக்குத் தெரியாத அவர்களின் வாழ்க்கையில் சரியாக என்ன நடந்திருக்கும். எப்படியிருந்தாலும், தேடல் விடாமுயற்சியுடனும், உடனடியாகவும் இருந்ததால், குறும்புக்கு நேரமில்லை. ஆசாரியர்களின் துன்மார்க்கத்தைக் கண்டறிந்த அவுரங்கசீப், இதுபோன்ற கொள்ளை காட்சி கடவுளின் மாளிகையாக இருக்க முடியாது என்று அறிவித்து, அதை உடனடியாக இடிக்க உத்தரவிட்டார். மேலும் இடிபாடுகள் அங்கேயே விடப்பட்டன.மற்ற மதச்சார்பின்மைவாதிகள் மிகவும் சிக்கலான மாறுபாட்டை பரப்பியுள்ளனர், இப்போது தொடர்ந்து ஊடகங்களில் மீண்டும் உருவாக்கப்படுகிறது: “முஸ்லிம் ஆட்சியாளர்கள் கோயில்களை அழித்தீர்களா? அவர்களில் சிலர் நிச்சயமாக செய்தார்கள். பெனாரஸில் உள்ள ஒரு கோவிலில் ஒரு உள்ளூர் இளவரசி சில பூசாரிகளால் துன்புறுத்தப்பட்டதைத் தொடர்ந்து, அவுரங்கசீப் கோயிலை முழுவதுமாக அழிக்க உத்தரவிட்டு அதை அருகிலுள்ள இடத்தில் மீண்டும் கட்டியெழுப்பினார். அவர் அழித்ததாக நம்பப்படும் ஒரே கோயில் இதுதான். ”இந்த கதை இப்போது தீவிர முஸ்லீம் பத்திரிகைகளிலும், மதச்சார்பற்ற பத்திரிகைகளிலும் மட்டுமல்லாமல்,“ புகழ்பெற்ற வரலாற்றாசிரியர்களால் ”கல்வி தளங்களிலும் விளம்பர குமட்டல் மீண்டும் மீண்டும் வருகிறது. வரலாற்றாசிரியர் கார்கி சக்ரவர்த்தியின் ஒப்புதலுடன் இது மீண்டும் மீண்டும் செய்யப்படுகிறது, அவர் இந்த கதையின் மூலத்தையும் வெளிப்படுத்துகிறார்.

அவர் மேற்கோளை பின்வருமாறு அறிமுகப்படுத்துகிறார்: “அவுரங்கசீப்பின் பனாரஸில் உள்ள விஸ்வநாத் கோயிலை இடிக்கும் உத்தரவு பற்றி அதிகம் கூறப்பட்டுள்ளது. ஆனால் ஆவண சான்றுகள் முழு அத்தியாயத்திற்கும் ஒரு புதிய பரிமாணத்தை அளிக்கின்றன: ”பி.என். காந்தி தரிசன சமிதியின் செயல் தலைவரும், ஒரிசாவின் முன்னாள் ஆளுநருமான பாண்டே:

"விஸ்வநாத் கோயில் இடிக்கப்படுவது தொடர்பான கதை என்னவென்றால், u ரங்கசீப் வங்காளத்திற்கு செல்லும் வழியில் வாரணாசி அருகே சென்று கொண்டிருந்தபோது, ​​இந்து ராஜாக்கள் தனது பதிலில் ஒரு நாள் நிறுத்தப்பட்டால், அவர்களின் ராணிகள் வாரணாசிக்குச் செல்லலாம், நீராடலாம் கங்கை மற்றும் விஸ்வநாதருக்கு அஞ்சலி செலுத்துகிறார்கள். அவுரங்கசீப் உடனடியாக ஒப்புக்கொண்டார். வாரணாசிக்கு செல்லும் ஐந்து மைல் வழியில் ராணுவ பிக்கெட்டுகள் இடப்பட்டன. ராணிகள் பால்கிஸில் ஒரு பயணம் மேற்கொண்டனர். அவர்கள் கங்கையில் நீராடி விஸ்வநாத் கோவிலுக்கு சென்று மரியாதை செலுத்தினர். பூஜையை வழங்கிய பிறகு, ராணி அனைவருமே கச்சின் மஹாராணி தவிர திரும்பினர்.

"கோவில் வளாகத்தில் ஒரு முழுமையான தேடல் செய்யப்பட்டது, ஆனால் ராணி எங்கும் காணப்படவில்லை. U ரங்கசீப் அதை அறிந்ததும், அவர் மிகவும் கோபமடைந்தார். ராணியைத் தேட தனது மூத்த அதிகாரிகளை அனுப்பினார். இறுதியில், சுவரில் சரி செய்யப்பட்ட கணேஷின் சிலை நகரக்கூடிய ஒன்று என்பதை அவர்கள் கண்டறிந்தனர். சிலை நகர்த்தப்பட்டபோது, ​​அவர்கள் படிக்கட்டுகளின் ஒரு விமானத்தைக் கண்டார்கள், அது அடித்தளத்திற்கு வழிவகுத்தது. அவர்கள் திகிலூட்டும் விதமாக, காணாமல் போன ராணி அவமதிக்கப்பட்டு அழுததைக் கண்டார்கள், அவளுடைய அனைத்து ஆபரணங்களையும் இழந்தார்கள். லார்ட் ஜெகந்நாத் இருக்கைக்கு அடியில் தான் அடித்தளம் இருந்தது. ராஜாக்கள் தங்கள் உரத்த ஆர்ப்பாட்டங்களை வெளிப்படுத்தினர். குற்றம் கொடூரமானதாக இருந்ததால், முன்மாதிரியான நடவடிக்கை எடுக்க ராஜாக்கள் கோரினர். புனித நிலப்பகுதிகள் கெட்டுப்போனதால், விஸ்வநாதரை வேறு இடத்திற்கு மாற்றலாம், கோயில் தரையில் இடிக்கப்பட வேண்டும், மஹந்த் கைது செய்யப்பட்டு தண்டிக்கப்பட வேண்டும் என்று அவுரங்கசீப் உத்தரவிட்டார். ”

கதை மிகவும் வினோதமானது, குறைந்தபட்சம் சொல்ல வேண்டும். முதலில், அது u ரங்கசீப் வங்காளத்திற்குச் செல்ல வேண்டும். ஆயினும்கூட, அவரது வாழ்க்கை மற்றும் படைப்புகளின் விரிவான வரலாறுகளில், வங்காளத்திற்கு இதுபோன்ற எந்த பயணமும் இல்லை, அல்லது வாரணாசி வரை கிழக்கு நோக்கி எந்த பயணமும் பதிவு செய்யப்படவில்லை. அவரது சில தளபதிகள் வங்காளத்திற்கு பயணங்களுக்கு அனுப்பப்பட்டனர், ஆனால் அவுரங்கசீப் அல்ல. அவரது செயல்களின் முழுமையான நாள்பட்டவை நாளுக்கு நாள் உள்ளன; முடியும் பி.என். பாண்டே அல்லது அவரது மேற்கோள்களில் யாராவது இந்த குறிப்பிடத்தக்க அத்தியாயத்தின் தேதி அல்லது ஆண்டைக் கொடுக்கிறார்களா?

அவுரங்கசீப்பும் இந்து மன்ற உறுப்பினர்களுடன் தன்னைச் சூழ்ந்திருப்பதாக அறியப்படவில்லை. இந்த ராஜாக்கள் தங்கள் மனைவிகளை இராணுவ பயணங்களில் அழைத்துச் சென்றார்களா? அல்லது இது ஏதோ விடுமுறை சுற்றுலாவாக இருந்ததா? மற்ற ராணிகளின் நிறுவனத்தில் இருந்த ஒரு ராணியையும், பொருத்தமான நீதிமன்ற உறுப்பினர்களையும் மெய்க்காப்பாளர்களையும் மஹந்த் எவ்வாறு கடத்த முடியும்? அவர் ஏன் இத்தகைய ஆபத்தை எடுத்தார்? Ra ரங்கசீப் "முன்மாதிரியான நடவடிக்கை" எடுக்க "ராஜாக்கள்" ஏன் காத்திருந்தார்கள்: அவர்கள் ஆசாரியர்களைத் தண்டித்தாலோ அல்லது கோயிலை அழித்தாலோ அவருடைய கோபத்திற்கு அவர்கள் பயந்தார்களா? தீட்டுப்படுத்தப்பட்ட கோவிலை சுத்திகரிப்பதற்கான அங்கீகரிக்கப்பட்ட முறை எப்போது இடிக்கப்படுவது, சாஸ்திரங்கள் சரியான சடங்கு நடைமுறைகளை வகுத்துள்ளனர்?

நாம் உடனடியாக பதிலளிக்கக்கூடிய ஒரு கேள்வி என்னவென்றால், பி.என். இந்த கதையை பாண்டே பெறுகிறாரா? அவரே எழுதுகிறார்: “டாக்டர். பட்டாபி சீதாராமையா, தனது புகழ்பெற்ற புத்தகமான தி ஃபெதர்ஸ் அண்ட் தி ஸ்டோன்ஸ் ஆவண ஆவண ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் இந்த உண்மையை விவரித்துள்ளார். எனவே, இந்த சுவாரஸ்யமான "ஆவண ஆதாரங்களை" கண்டுபிடிக்க நாம் இன்னும் ஒரு படி மேலே செல்ல வேண்டும். அவுரங்கசீப் சார்பு வதந்திகளின் இந்த முழு அலை அடிப்படையாக உள்ளது, ஆனால் இனப்பெருக்கம் செய்யவோ அல்லது குறிப்பிடவோ கூட யாரும் அக்கறை காட்டாத ஆவண சான்றுகள் என்ன என்பதைக் காண இப்போது கடினமாக இருக்கும் இந்த புத்தகத்தை நோக்கி வருவோம். காந்திய காங்கிரஸ் தலைவர் பட்டாபி சீதாராமையா தனது சிறை நாட்குறிப்பில் எழுதியது இதுதான்:

“அவுரங்கசீப் மதத்தில் ஒரு பெரிய மதவாதி என்று ஒரு பிரபலமான நம்பிக்கை உள்ளது. இருப்பினும், இது ஒரு குறிப்பிட்ட பள்ளியால் போராடப்படுகிறது. அவரது பெருந்தன்மை ஒன்று அல்லது இரண்டு நிகழ்வுகளால் விளக்கப்பட்டுள்ளது. அசல் காசி விஸ்வேஸ்வரர் கோயிலின் தளத்தின் மீது ஒரு மசூதியைக் கட்டுவது அத்தகைய ஒன்றாகும். மதுராவில் ஒரு மசூதி மற்றொன்று. ஜாசியாவின் மறுமலர்ச்சி மூன்றில் ஒரு பங்கு ஆனால் வேறுபட்ட ஒழுங்காகும். முதல் நிகழ்வின் விரிவாக்கத்தில் ஒரு கதை சொல்லப்படுகிறது.

"அவரது மகிமையின் உச்சத்தில், ஒரு நாட்டில் உள்ள எந்தவொரு வெளிநாட்டு ராஜாவையும் போலவே அவுரங்கசீப்பும் தனது பரிவாரத்தில் பல இந்து பிரபுக்களைக் கொண்டிருந்தார். பெனாரஸ் புனித ஆலயத்தைக் காண அவர்கள் அனைவரும் ஒரு நாள் புறப்பட்டனர். அவர்களில் ஒரு ராணி ஆஃப் கட்ச் இருந்தார். கோயிலுக்குச் சென்று கட்சி திரும்பியபோது, ​​ரன் ஆஃப் கட்ச் காணவில்லை. கிழக்கு, வடக்கு, மேற்கு மற்றும் தெற்கு ஆகிய பகுதிகளுக்குள் அவர்கள் அவளைத் தேடினார்கள், ஆனால் அவளைப் பற்றிய எந்த தடயமும் கவனிக்கப்படவில்லை. கடைசியாக, மிகவும் விடாமுயற்சியுடன் தேடியதில் ஒரு தஹ் கானா அல்லது கோயிலின் நிலத்தடி மாடி இருப்பது தெரியவந்தது, எல்லா தோற்றங்களுக்கும் இரண்டு மாடிகள் மட்டுமே இருந்தன. அதற்கான பாதை தடைசெய்யப்பட்டதைக் கண்டதும், அவர்கள் கதவுகளைத் திறந்து பார்த்தார்கள், ரானி அவளது நகைகளை இழந்த வெளிர் நிழலுக்குள் இருந்தார்கள்.

"மஹந்தர்கள் செல்வந்தர்கள் மற்றும் பிஜுவல் யாத்ரீகர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பது மற்றும் கோயிலைக் காண அவர்களுக்கு வழிகாட்டுதல், நிலத்தடி பாதாள அறைக்கு அலங்கரித்தல் மற்றும் அவர்களின் நகைகளை கொள்ளையடிப்பது போன்ற பழக்கத்தில் இருந்தனர். ஒருவருக்குத் தெரியாத அவர்களின் வாழ்க்கையில் சரியாக என்ன நடந்திருக்கும். எப்படியிருந்தாலும், தேடல் விடாமுயற்சியுடனும், உடனடியாகவும் இருந்ததால், குறும்புக்கு நேரமில்லை. ஆசாரியர்களின் துன்மார்க்கத்தைக் கண்டறிந்த அவுரங்கசீப், இதுபோன்ற கொள்ளை காட்சி கடவுளின் மாளிகையாக இருக்க முடியாது என்று அறிவித்து, அதை உடனடியாக இடிக்க உத்தரவிட்டார். மேலும் இடிபாடுகள் அங்கேயே விடப்பட்டன.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

"ஆனால் இவ்வாறு காப்பாற்றப்பட்ட ரானீ ஒரு மஸ்ஜித் பாழடைந்த நிலையில் கட்டப்பட வேண்டும் என்றும் அவளை மகிழ்விக்க வேண்டும் என்றும் வலியுறுத்தினார், பின்னர் ஒன்று கட்டப்பட்டது. காசி விஸ்வேஸ்வர் கோயிலின் பக்கத்திலேயே ஒரு முஸ்ஜித் உருவானது, இது காலத்தின் உண்மையான அர்த்தத்தில் எந்த கோயிலல்ல, ஆனால் பளிங்கு சிவலிங்கம் வைக்கப்பட்டுள்ள ஒரு தாழ்மையான குடிசை. மதுரா கோயில் பற்றி எதுவும் தெரியவில்லை.

"பெனாரஸ் மஸ்ஜித்தின் இந்த கதை லக்னோவில் ஒரு அரிய கையெழுத்துப் பிரதியில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது, இது ஒரு மரியாதைக்குரிய முல்லாவின் வசம் இருந்தது, அவர் அதை திருமதி. யாருக்கு அவர் கதையை விவரித்தார், வாக்குறுதியை நிறைவேற்றாமல் இறந்தார். கதை அதிகம் அறியப்படவில்லை, அவுரங்கசீப்பிற்கு எதிரான தப்பெண்ணம் தொடர்கிறது. "

எனவே, கதை எங்கிருந்து வருகிறது என்பதை இப்போது நாம் இறுதியாக அறிவோம்: சீதாராம் அய்யாவின் பெயரிடப்படாத ஒரு நண்பரின் பெயரிடப்படாத முல்லா நண்பர் ஒரு கையெழுத்துப் பிரதியை அறிந்திருந்தார், அவர் அவருடன் அவரது கல்லறையில் எடுத்துச் சென்ற விவரங்கள். மதச்சார்பற்ற பத்திரிகையாளர்கள் மற்றும் வரலாற்றாசிரியர்கள் u ரங்கசீப்பின் நியாயமான மற்றும் மதச்சார்பற்ற மனப்பான்மைக்கான "ஆதாரங்களை" அடிப்படையாகக் கொண்ட "ஆவணம்" இது, தொல்பொருளியல் மற்றும் மாசிறி ஆலம்கிரியின் குளிர் அச்சு ஆகியவற்றை மீறி, இஸ்லாமிய ஐகானோகிளாஸின் "புராணத்தை வெடிக்க" “பேரினவாத” இந்துத்துவ பிரச்சாரகர்கள். இந்த குணத்திற்கு இந்துக்கள் ஆதாரங்களை வழங்கினால், மேற்கத்திய அகாடமிலுள்ள மதச்சார்பற்றவாதிகள் மற்றும் அவர்களின் ஊதுகுழல்கள் என்ன சொல்லும் என்பதை இப்போது நீங்கள் கற்பனை செய்ய முயற்சிக்கிறீர்கள்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

 

Policy on temples and mosques

 
The Queens and ladies of the harem of the emperor Aurangazeb travelling to Kashmir

During his reign, Aurangzeb ordered the destruction of many temples and some mosques. For example, he ordered the destruction of Vishvanath Temple at Varanasi for being a centre of conspiracy against the state, and he ordered the destruction of the Jama Masjid at Golkunda[96] after finding out that its ruler had built the mosque in order to hide revenues from the state.

Aurangzeb displayed a particular animus towards Hindus and their temples. In the first volume of his Pulitzer Prize winning book series, historian Will Durant[97] stated the following:

Aurangzeb cared nothing for art, destroyed its "heathen" monuments with coarse bigotry, and fought, through a reign of half a century, to eradicate from India almost all religions but his own. He issued orders to the provincial governors, and to his other subordinates, 'to raze to the ground all the temples of either Hindus or Christians, to smash every idol, and to close every Hindu school. In one year (1679–80) sixty-six temples were broken to pieces in Amber alone, sixtythree at Chitor, one hundred and twenty-three at Udaipur; and over the site of a Benares temple especially sacred to the Hindus he built, in deliberate insult, a Mohammedan mosque. He forbade all public worship of the Hindu faiths, and laid upon every unconverted Hindu a heavy capitation tax.

As a result of his fanaticism, thousands of the temples which had represented or housed the art of India through a millennium were laid in ruins. We can never know, from looking at India today, what grandeur and beauty she once possessed. Aurangzeb converted a handful of timid Hindus to Islam, but he wrecked his dynasty and his country. A few Moslems worshiped him as a saint, but the mute and terrorized millions of India looked upon him as a monster, fled from his tax-gatherers, and prayed for his death. During his reign the Mogul empire in India reached its height, extending into the Deccan; but it was a power that had no foundation in the affection of the people, and was doomed to fall at the first hostile and vigorous touch. The Emperor himself, in his last years, began to realize that by the very narrowness of his piety he had destroyed the heritage of his fathers.

Aurangzeb changed the name of one of Hinduism's holiest cities, Benaras, to Muhammadabad.[98] After the Jat rebellion in Mathura, Aurangzeb ordered the city's Kesava Deo temple demolished, and built an Eidgah in its place. In 1679, he ordered destruction of several prominent temples that had become associated with his enemies, including those of Khandela, Udaipur, Chittor and Jodhpur.[99]



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
காசி விஸ்வநாதர் ஆலயத்தை இடித்த கொடுங்கோலன் ஔரங்கசீப்
Permalink  
 


கொடுங்கோலன்  ஔரங்கசீப் காசி விஸ்வநாதர் ஆலயத்தை இடித்ததும் முஸ்லிம்கள் குரான் வழியில் பரப்பும் பொய்களும்

இஸ்லாம் என்பது  அரேபிய தொன்மக் கதை குரான் கதைகளை அப்படியே ஏற்று க்குரான் தெய்வக் கதா பாத்திரம் அல்லாஹ் மற்றும் குரான் இயற்றியதான முகம்மதையும் போற்றுவதே இஸ்ஸ்லாம் ஆகும்.  

அரேபிய தொன்மக் கதை குரான் - அடிப்படையில் இஸ்ரேலின் யூதர்களின்ன் ஹீப்ரூ  மொழி பைபிள் கதைகளை  (கிறிஸ்துவ ட்தொன்மம் விவிலியட்த்தின் பழைய் ஏற்பாடு கதைகள்) தழுவி புனையப் பட்டதே.  

இஸ்ரேல் தொல்லியல் இயக்குனர் இஸ்ரேல் பின்கல்ஸ்டீன் நூல் "The Bible Unearthed:
பக்கம் 2 The Historical Saga contained in the Bible - from Abraham's encounter with God and his Journey to Canaan, to Moses deliverance of the Children of Israel from Bondage , to the rise and fall of the Kingdoms of Judea and Israel - was not a Miraculous Revealtion but a brilliant product of Human Imagination.
பைபிள் தொன்மத்திலுள்ள பெருங் கதைகள் பாபிலோனில் வாழ்ந்த ஆபிரகாமை இஸ்ரேலிற்க்கான தெய்வம் யகோவா தேர்ந்தெடுத்து கானான் தேசத்திற்கு அழைத்து வந்த கதை, மோசே எகிப்திலிருந்து எபிரேயர்களை அடிமைத் தளத்திலிருந்து் மீட்டு வந்த கதை, அதன் பின் பெரும் அரசு ஆட்சிகளாய் யூதேயா - இஸ்ரேல் எழுச்சி மற்றும் வீழ்ச்சி என்பது இறைவெளிப்பாடு இல்லை. மனிதக் கற்பனை கதை புனையலின் வளத்தின் அற்புதமான கற்பனை.
 
பக் 117 And most of the Israelite did not come from outside Canaan - they emerged from with in it. There was no mass Exodus from Egypt. There was no violent conquest of Canaan. Most of the people who formed early Israel were local people- the same people whom we see in the highlands throughout the Bronze and Iron Ages. The early Israelite were - irony of ironies - themselves original Canaanites.
எபிரேயர்கள் யார் எனில்-
இஸ்ரவேலர்கள் பெரும்பாலும் கானானுக்கு வெளியில் இருந்து வரவில்லை - அவர்கள் அதன் உள்ளிருந்து எழுந்தவர்களே. எகிப்திலிருந்து வெகுஜன வெளியேற்றம் இல்லை. கானானை வன்முறையில் கைப்பற்றவில்லை. ஆரம்பகால இஸ்ரேலை உருவாக்கிய மக்களில் பெரும்பாலோர் உள்ளூர் மக்களாக இருந்தனர்- வெண்கல மற்றும் இரும்பு யுகங்கள் முழுவதும் மலைப்பகுதிகளில் நாம் காணும் அதே மக்கள். ஆரம்பகால இஸ்ரவேலர் - முரண்பாடுகளின் முரண்பாடு - எபிரேயர்கள் தான் அசல் கானானியர்கள்.


__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
RE: காசி விஸ்வநாதர் ஆலயத்தை இடித்த கொடுங்கோலன் ஔரங்கசீப்
Permalink  
 


அமெரிக்க ஐயோவா பல்கலைக் கழக பேராசிரியர் - மிகவும் போற்றப் படும் ஹெக்டர் அவலோஸ் (முன்னாள் பெந்தகோஸ்தே பாதிரி) எழுதிய ஒரு நூலின் பெயர் - "The End of Biblical Studies" (2007) பைபிள் ஆய்வுகளின் முடிவு. தொல்லியல் அகழ்வாய்வுகளும் - பல பைபிள் பல பைபிள் ஏடுகளும் முழு பைபிளும் கப்சா கட்டுக் கதை என நிருபித்து விட்டது எனும் நூல். அவரின் வீடியோ காணொளி 

https://www.youtube.com/watch?v=BP5LdELd_0o&fbclid=IwAR2hD1bB0M6fwNwl1hUTznmC0uy0BQ3y8H1BHqffyJqae_GiwcEo6oBRSwU



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

70916816_1561951660611143_16166677937788

islamss.jpgislams.jpg



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

ஒரு பெரும்பான்மை மக்களின் வழிபாட்டை இவ்வளவு கொச்சையாக அதுவும் அழிக்கப்பட வேண்டியது என்ற வெறியை உண்டு பண்ணுகிறவர் மேல் எந்த வழக்கும் பதிய மாட்டார்களாம்? ஆனால் ஹெச்.ராஜா என்று கதறுவார்களாம்.

வட இந்தியாவில் இல்லாமல் தென்னிந்தியாவில் மட்டும் இவ்வளவு கோவிலிருக்க காரணமே என்ன? இடித்து தள்ளி சூறையாடியவர்கள் தேவ தூதர்கள் அதையே தமிழகத்திலும் நடத்த வேண்டும் என்று சொல்கிறாரா?

மீண்டும் மீண்டும் சொல்கிறேன் மிகப்பெரிய பண்பாட்டு போரின் நடுவாந்தரத்தில் நிற்கிறோம்.சொந்த நாட்டில் அகதிளாக்கப்படலாம் தமிழகத்தில் 80% இந்துக்கள் இருப்பதால் யாருக்கும் இதன் வீரியம் புரியவில்லை.

 

இஸ்ரேலின் தொல்லியல் என்பது 200 வருடங்களாக அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய அறிஞர் குழுக்கள், பல பல்கலைக் கழகங்கள் என செய்தவை அனைத்தும் இஸ்ரேல் தலைநகரின் டெல் அவிவ் பல்கலைக் கழகம் கீழ் ஒன்றிணைக்கப்பட்டு, 1960களிம் அனைத்தும் அறிவியல் ரீதியாக முழுமையாய் ஆராயப் பட்டது. 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24768
Date:
Permalink  
 

இஸ்ரேலின் தொல்லியல் என்பது 200 வருடங்களாக அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய அறிஞர் குழுக்கள், பல பல்கலைக் கழகங்கள் என செய்தன. 19ம் நூற்றாண்டு இறுதியில் தொடங்கி பல்வேறு செய்திப் பத்திரிக்கைகள் மூலமாக இந்த தொல்லியலாளர்கள் அகழ்வு ஆரம்பகாலத்திலே பத்திரிக்கைகளில் ஆரவாராத்தோடு விவிலியக் கதைகளை உறுதி செய்வதாக ஊகச் செய்திகள் மீண்டும் மீண்டும் சொல்லி பரப்பப் பட்டது

இவை அனைத்தும் இஸ்ரேல் தலைநகரின் டெல் அவிவ் பல்கலைக் கழகம் கீழ் ஒன்றிணைக்கப்பட்டு, 1960களிம் அனைத்தும் அறிவியல் ரீதியாக முழுமையாய் ஆராயப் பட்டது. 

 

இஸ்ரேலின் தொல்லியல் என்பது 200 வருடங்களாக அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய அறிஞர் குழுக்கள், பல பல்கலைக் கழகங்கள் என செய்தன. 19ம் நூற்றாண்டு இறுதியில் தொடங்கி பல்வேறு செய்திப் பர்க்திரிக்கைகள் மூலமாக இந்த தொல்லியலாளர்கள் அகழ்வு ஆரம்பகாலத்திலே பத்திரிக்கைகளில் ஆரவாராத்ட்தோடு விவிலியக் கதைகளை உறுதி செய்வதாக ஊகச் செய்திகள் மீண்டும் மீண்டும் சொல்லி பரப்பப் பட்டது

இவை அனைத்தும் இஸ்ரேல் தலைநகரின் டெல் அவிவ் பல்கலைக் கழகம் கீழ் ஒன்றிணைக்கப்பட்டு, 1960களிம் அனைத்தும் அறிவியல் ரீதியாக முழுமையாய் ஆராயப் பட்டது. முன்பு பத்திரிக்கை பேட்டிகளில் பேசிய அதே அறிஞர்கள் தங்கள் அகழ்வு மனைகளின் முழு அறிக்கைகள் தந்த போது, எந்த  ஒரு இஸ்ரேல்லின் அகழ்வு தளத்திலும்  நாகரீக வளர்ச்சி அடைந்த பெருமளவில் மக்கள் வாழ்ந்தபடியாக இல்லவே இல்லை. 

 

உதாரணமாக கூற  பொமு15௧3ம் நூற்றாண்டுகளில் கானான் பகுதி மக்கள் தொகை 50,000த்தை ஒட்டியும், 10ம்நூற்றாண்டு  வாக்கில் 1 லட்சத்தையும்ம், அதன் உச்சமாய் 8௭ம் நூற்றாண்டுகளில் 3௪ லாட்சம் கிட்டத்தட்ட 2000 கிராமங்கள் சிறு ஊர்களில் இருந்தது. 



__________________
Page 1 of 1  sorted by
 
Quick Reply

Please log in to post quick replies.

Tweet this page Post to Digg Post to Del.icio.us


Create your own FREE Forum
Report Abuse
Powered by ActiveBoard