‘புணர்ச்சி மிகுதல்’ என்னும் அதிகாரம், தலைவியினுடனான மெய்தொட்டுப் பயிறலால் ஏற்படக்கூடிய உள்ளுணர்வுகளையும் புணர்ச்சியால் ஏற்பட்ட இன்பத்தையும் விளக்குவதாக அமைகிறது. முதல் ஐந்து குறட்பாக்களில் ஐம்புல இன்பம், தலைவியின் தோள்களைத் தழுவினால் தலைவன் அடைகிற இன்பம் பற்றிக் காணப்படுகிறது. அடுத்த ஐந்து குறட்பாக்களில் தலைவியைத் தழுவியதால் கிடைத்த இன்பம், ஊடல், ஊடல் தவிர்த்தல் முதலியவற்றைத் தலைவன் கூறுவதாகக் காணப்படுகிறது. இதனைத் தொல்காப்பியர்,

“வேட்கை ஒருதலை உள்ளுதல் மெலிதல்

  ஆக்கம் செப்பல் ……………………….” (தொல்.களவு.9)

“இன்பநுகர்ச்சி பெறல்” (தொல்.களவு.11)

 “மெய்தொட்டுப் பயிறல்” (தொல்.களவு.11)

எனும் நூற்பாக்களால் விளக்குகிறார்.

     ‘நலம் புனைந்துரைத்தல்’ என்னும் அதிகாரத்துள் திருவள்ளுவர், தலைவியின் மென்மை, கண்கள், தோள், பல், கண் முதலியவற்றின் நலன்களைப் புனைந்து உரைத்துள்ளார். இதனைத் தொல்காப்பியர்,

“பொய் பாராட்டல்” (தொல்.களவு.11)

என்ற தொடரால் குறித்துள்ளார்.

• தலைவியின் நலத்தினைப் பாராட்ட, வள்ளுவர் ஒப்புமை கூறமுடியாத பல்வேறு அடைகளைப் பயன்படுத்தியிருக்கிறார். ஆனால் தொல்காப்பியர் தலைவியின் நலத்தினைப் புனைந்துரைத்தல் என்று பொதுவாகக் கூறியதை வள்ளுவர் அடைகளின் மூலம் விளக்கிச் செல்வதைக் காணலாம்.

‘காதற் சிறப்புரைத்தல்’ என்னும் அதிகாரத்துள் தலைவன், தலைவி இருவரும் தங்களின் காதல் சிறப்பினை எடுத்துரைப்பதாக அமைந்துள்ளது. முதல் ஐந்து குறட்பாக்கள் தலைவன், தலைவியின் மீது கொண்ட காதலைப் பற்றிக் கூறுவதாகவும் அடுத்த ஐந்து குறட்பாக்ககள் தலைவி, தலைவன் மீதுகொண்ட காதலைப் பற்றிக் கூறுவதாகவும் அமைந்துள்ளன. எண்ணிப் பார்க்க இயலாத உவமைகளைக் கையாண்டு தலைவன் தலைவியின் காதற்சிறப்புகளை விளக்கியுள்ளார் வள்ளுவர்.

• காதற் சிறப்புரைத்தல் பற்றித் தனியாகத் தொல்காப்பியர் குறிப்பிடவில்லை. தலைவன் இன்பநுகர்ச்சியைப் பெற்றவுடன் தன் தீராத காதல் தன்மையைக் கூறுவதாகக் கூறியுள்ளார்.

“காமஞ் சிறப்பினும்” (தொல்.களவு.20:33)

என்று தலைவி கூறுவதாகத் தொல்காப்பியர் கூறுகிறார்.

     ‘நாணுத் துறவுரைத்தல்’ என்னும் அதிகாரத்துள் காதலியின் அன்பைப் பெறமுடியவில்லை என்பதற்காகத் தலைவன் மடல் ஏறுதல்; தலைவிக்கு மடல் ஏற அனுமதியில்லாமை. காமம் பொதுஇடத்திலும் வெளிப்படுதல், தலைவனுக்கு ஏற்படுகிற துன்பத்தைப் பார்த்து மற்றவர்கள் கேலி செய்தல் முதலியவை இடம்பெறுகின்றன. இதனைத் தொல்காப்பியர்,

     “பொய்தலை அடுத்த மடலின் கண்ணும்” (தொல்.களவு.20:22) என்ற நூற்பாவில் குறிப்பிடுகிறார். தலைவன் மடலேறுவதை எளிமையாகக் குறிப்பிடுவதை இங்குத் திருவள்ளுவர் பல்வேறு சூழல்களில் குறிப்பிடுவதை அறியலாம்.

     ‘அலர் அறிவுறுத்தல்’ என்னும் அதிகாரத்துள் தலைவன், தலைவியின் காதலைப் பற்றி ஊரார் அறிந்து கொண்டதால் அலர் தூற்றுகின்றனர். மேலும் அலரால் காமம் வளர்கிறது என்றும், கள் குடித்தால் எப்படி மயக்கம் தருமோ அதைப்போல் தலைவியின் காமம் மயக்கத்தைத் தருகிறது முதலிய கருத்துக்களை வள்ளுவர் குறிப்பிடுகிறார். இதனைத் தொல்காப்பியர்,

“அம்பலும் அலரும் களவு வெளிப்படுத்தல்”  (தொல்.களவு.48)

• தொல்காப்பியா் தலைவனின் போக்குவரவுச் செயல்களால் அலரும் அம்பலும் வெளிப்படுகிறது என்று குறிப்பிடுகிறார். அலரால் தலைவன் மனம் மகிழ்வது பற்றிக் குறிப்பிட்டுத் தொல்காப்பியர் கூறவில்லை.

வருணனைகள்

• சரியாத முலைமீது போர்த்தப்பட்ட ஆடை, கொல்லும் இயல்புடைய ஆண்யானையின் முகத்தில் போர்த்தப்பட்ட முகபடாம் போன்றுள்ளது (குறள். 1087)
• கள்ளானது உண்பவரை மயக்கக்கூடியது. அதுபோல் தலைவியைப் பார்த்தவுடன் தலைவனுக்கு மயக்கம் வருகிறது (குறள்.1090)
• கண்டும் கேட்டும் உண்டும் முகர்ந்தும் தொட்டும் துய்க்கும் ஐம்புல இன்பமும் ஒளி பொருந்திய வளையல் அணிந்த பெண்ணிடத்தில் உண்டு (குறள். 1101).
• மலர் சூடிய கூந்தலையுடைய தலைவியின் தோள்கள் (குறள். 1105)
• தலைவியின் கண்ணுக்கு மலரையும் (குறள். 1112) தோள்களுக்கு மூங்கிலையும் பற்களுக்கு முத்துக்களையும் மையுண்ட கண்களுக்கு வேலினையும் (குறள். 1087) உவமித்துக் கூறியுள்ளார்.
• தலைவியின் முகத்திற்கு நிலவை ஒப்புமைப்படுத்திக் கூறியுள்ளார். (குறள். 1113)
• தலைவின் கண்களுக்கு மலரை (குறள். 1142) உவமையாகக் கூறியுள்ளார்.
• காமத்தை அடக்க நினைப்பது நெய்யால் தீயை அணைப்பதற்குச் சமம் (குறள். 1148) என்று குறிப்பிடுகிறார்.

இவ்வாறாக, திருக்குறளில் உவமைகளும் வருணனைகளும் இடம்பெறுவதைக் காண முடிகின்றது.

நிறைவாக

• தொல்காப்பியர் களவியலில் களவுமரபாக, இலக்கணமாகச் சுட்டியவற்றுள் தேவையானவற்றை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டு, அதனைச் சற்று விரிவாக களவியலில் இலக்கியமாக்கித் தந்துள்ளார் திருவள்ளுவர்.
• களவியலில் குறிப்பிட்டுள்ள ஒவ்வோர் அதிகாரத்திலும் தொல்காப்பியர் கூறிய அதே கருத்துக்களைக் கூறியிருந்தாலும் குறட்பா என்ற யாப்புக் கட்டமைப்பிற்குள் பொருந்தும்வண்ணம் நுணுக்கமான உவமைகளைத் திருவள்ளுவர் கையாண்டுள்ளார் என்பதை அறிந்து கொள்ள முடிகிறது.
• குறள் வெண்பாவில் ஏராளமான வருணனைகள் இடம்பெற்றிருப்பது களவுக்கே உரிய சிறப்பாகக் காணப்படுகிறது.
• தொல்காப்பியச் சூத்திரங்களுக்கு விளக்கமளிக்கும்போது சங்க இலக்கியப் பாடல்களைச் சான்று காட்டி விளக்கியுள்ளனர் உரையாசிரியர்கள். ஆனால் திருவள்ளுவரோ தன் குறட்பாக்களில் களவிற்கான இலக்கணத்தை வரையறுத்ததோடு மட்டுமில்லாமல் சங்க இலக்கியச் சாயலோடு படைத்திருப்பதைத் தெளிய முடிகிறது.
• எளிய முறையில் களவிலக்கணத்தை வரையறுப்பதற்குத் திருக்குறளை அடிப்படையாகக் கொள்ளலாம் என்பதையும் தலைவன், தலைவியின் உள்ளுணர்வுகளை அழகாகப் படம் பிடித்துக் காட்டும் வாழ்வியல் பெட்டகமாகத் திருக்குறள் அமைகிறது என்பதையும் காணமுடிகின்றது.
• திருக்குறட் களவியலில் உள்ள ஒவ்வோர் அதிகாரத்திலும் முதல் ஐந்து குறட்பாக்கள் தலைவன் கூற்றாகவும் அடுத்த ஐந்து குறட்பாக்கள் தலைவி கூற்றாகவும் வந்து ஒருமைப்படுவதை நுண்ணிதின் விளங்கிக்கொள்ள இயலுகிறது.
• காலமாற்றத்திற்கு ஏற்றவாறு தொல்காப்பியக் களவு பற்றி அறிய முயல்வோருக்குத் திருக்குறள் பெரிதும் துணைபுரியும் என்பதை அறியமுடிகிறது.
• பல்வேறு பொது, சிறப்பு விதிகளைக் கொண்ட தொல்காப்பியத்தை அடியொற்றியே திருக்குறள் அமைந்துள்ளதைத் தெளிவுற அறிய முடிகிறது.

துணை நின்றவை

• கௌமாரீஸ்வரி எஸ்.(பதி.), 2012(மூ.ப.), திருக்குறள்-பரிமேலழகர் உரை, சாரதா பதிப்பகம், சென்னை.
• சுப்பிரமணியன் ச.வே.(உரை.), 2009, தொல்காப்பியம் தெளிவுரை, மணிவாசகர் பதிப்பகம், சென்னை.

…

முனைவர் சி.சங்கீதா

தமிழ் – உதவிப் பேராசிரியர்

கலசலிங்கம் கல்வி மற்றும் ஆராய்ச்சி நிறுவனம்

ஆனந்த் நகர், கிருஷ்ணன் கோயில்

விருதுநகர் மாவட்டம் – 626126.

dr.c.sangeetha@gmail.com