• இன்னிலைப் பதிப்பாசிரியர் வ.உ.சி. முன்னுரையிலும் ஆசிரியரைப் பற்றிக் கூறிய இடத்திலும், இன்னிலை கீழ்க்கணக்கு நூல்களில் ஒன்றென்று கூறியது ஏற்கத்தக்கதன்று என்பதை மறுத்து தனது கருத்தை மீண்டும் வலியுறுத்துகின்றார் மயிலை சீனி.வேங்கடசாமி.
• இளம்பூரணர் தமது தொல்காப்பியப் பொருளதிகாரத்தின் உரையில் இன்னிலையின் பாடல்களை மேற்கோள் காட்டியுள்ளதாக வ.உ.சி கூறுகின்றார் (கள.நூ.23, கற்.நூ.5, 12). இவ்விடங்களைத் தாம் பல பல முறை தேடிப் பார்த்தவிடத்து இன்னிலை என்ற ஒரு நூலின் பாடல்கள் அவ்விடத்தில் மேற்கோள்காட்டப்படவில்லை என்பது தெளிவாகின்றது. இக்கருத்தைச் ச.வையாபுரிப்பிள்ளையும் மறுத்து முன்னரே எழுதியுள்ளார் என்பதும் இங்கு இணைத்து நோக்குதற்குரியது.
• இன்னிலையின் பாடல்களை இளம்பூரணர் தமது தொல்காப்பிய உரையில் மேற்கோள் காட்டியுள்ளார் என்று வ.உ.சிதம்பரம் பிள்ளை முகவுரையில் எழுதியிருப்பது தவறானது; உண்மைக்கு மாறானது என்பதும் புலப்படுகின்றது.
• 1930இல் வ.உ.சி., எஸ்.வையாபுரிப்பிள்ளையுடன் சேர்ந்து தொல்காப்பியம், பொருளதிகாரம், இளம்பூரணர் உரை முழுவதையும் பதிப்பித்திருக்கிறார். இதில் முன்னர்தான் கொண்ட கருத்தைத் தவறு என்று நேரடியாய் ஒப்புக் கொள்ளாமல் மறைமுகமாக ஒத்துக்கொண்டுள்ளார்.

தொல்காப்பியம், பொருளதிகாரம், இளம்பூரணர் உரைப் பதிப்பில் இடம்பெற்ற வ.உ.சிதம்பரம் பிள்ளையின் கருத்து:

தமிழ்நாடு முழுவதிலும் பொருளதிகார இளம்பூரணருரை முற்றுமடங்கிய பிரதி ஒன்றேயுள்ளது. இப்போது அங்கங்கே ஒரு சிலரிடத்துள்ள பிரதிகளனைத்தும் இவ்வேட்டுப்    பிரதியைப் பார்த்தெழுதிக் கொண்ட கடிதப் பிரதிகளேயாகும். இக்கடிதப் பிரதிகள்   சிலவற்றில் ஒரு சிலவிடங்களில் ஏட்டுப் பிரதியிற் காணப்பெறாத விஷயங்கள் ஆதாரமின்றி நுழைத்தெழுதப்பட்டன. அவ்வாறு நுழைத்தெழுதியவற்றையெல்லாம் களைந்து ஏட்டுப் பிரதியிலுள்ளவாறே இப்பதிப்பு எனது நண்பர் வையாபுரிப்பிள்ளையவர்களாற் சித்தஞ் செய்யப்பட்டுள்ளது (வ.உ.சிதம்பரம் பிள்ளை, ச.வையாபுரிப்பிள்ளை:1936:முகவுரை).

இவ்வாறு 1936இல் வ.உ.சி. இளம்பூரணர் உரைப்பதிப்பில், இன்னிலை நூல் முன்னுரையில் எழுதிய கருத்துகள் ‘ஆதாரமின்றி நுழைத்தெழுதப்பட்டன’ என்ற வெளிப்படையாகக் கூறாமல் மறைமுகமாக ஒப்புக் கொள்கிறார்.

வ.உ.சி. பேராசிரியர், நச்சினார்க்கினியர், யாப்பருங்கல விருத்தியுரை ஆகியவற்றில் இன்னிலையின் செய்யுட்கள் மேற்கோள் காட்டப்பட்டுள்ளன என்று குறிப்பிட்டுள்ளார். இக்கருத்தும் ஆதாரமின்றி நுழைத்தெழுதப்பட்ட உண்மைக்கு மாறானது என்று மயிலை சீனி.வேங்கடசாமி சுட்டுகின்றார். இது பற்றி எஸ்.வையாபுரிப்பிள்ளை கூறியிருப்பதும் இங்கு இணைத்துக் கருதத்தக்கது.

இச்சான்றுகள் மூலம் இன்னிலை என்னும் நூல் கீழ்க்கணக்கு நூலைச் சார்ந்தது அன்று என்பதும், அது ஒருபோலி நூல் என்பதும் தெளிவாகத் தெரிகின்றன. இ.வை.அனந்தராமையர் 1931ஆம் ஆண்டு கைந்நிலையைப் பதிப்பித்து வெளியிட்ட பிறகு, இன்னிலை போலிநூல் என்பது மேலும் தெளிவாகிவிட்டது என்று மயிலை சீனி.வேங்கடசாமி குறிப்பிட்டுள்ளார்.

• ··

சோமசுந்தர தேசிகர் ‘பதினெண்கீழ்க்கணக்கு’ என்ற தலைப்பில் கட்டுரை ஒன்றைச் செந்தமிழ் இதழில் எழுதியுள்ளார். இதில் பதினெண் கீழ்க்கணக்கு நூல்கள் எவையென்பதைப் பற்றிப் பேசுகின்றார்.

பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்கள் எவையென்பதே ஈண்டு ஆராயப் புகுந்ததாம்.   எற்றுக்கெனின், பலர் பலவாறு கூறுகின்றார்களாகலின் அந்நூல்கள் தாம் யாவையென   அறிதியிட வேண்டியதற்கென்க (1926:117).

என்று இலக்கண விளக்க ஆசிரியர் பரம்பரையைச் சேர்ந்த திருவாரூர் சோமசுந்தர தேசிகர் தனது கருத்தை முன்னிறுத்துகிறார். மேலும் இவர் சி.வை.தாமோதரம் பிள்ளை, கொ.சீனிவாசராக வாசாரியார், ஸ்ரீ த.கனசுந்தரம் பிள்ளை, திருமணம் செல்வகேசவராய முதலியார், சிவபாதம், வ.உ.சிதம்பரம் பிள்ளை, தி.நா.சுப்பிரமணிய ஐயர், ஞா.ச.துரைசாமிப் பிள்ளை ஆகியோரின் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்கள் குறித்த கருத்துகளையும் தொகுத்துத் தருகிறார். இவற்றோடு இக்கருத்துகளில் உள்ள உண்மைகளையும் ஆராய்ந்து உரைக்கின்றார். இவரது கருத்துகளைப் பின்வரும் நிலைகளில் தொகுத்து நோக்கலாம்.

• சி.வை.தாமோதரம் பிள்ளை கலித்தொகை, இலக்கண விளக்கப் பதிப்புரைகளில் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்கள் இவை என்பது குறித்துப் பேசுகின்றார். அதன்பிறகு இந்நூல்களைப் பற்றி எக்கருத்தையும் அவர் தனது பதிப்புகளில் குறிப்பிடவில்லை.
• திருமணம் செல்வகேசவராய முதலியார் மூன்று முறை ஆசாரக்கோவையினைப் (1893, 1898, 1916) பதிப்பித்துள்ளார். இவர் வெளியிட்ட 1916ஆம் பதிப்பில் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு விளக்கம் என்ற தலைப்பின் கீழ்த் தொல்காப்பிய உரையாசிரியரான பேராசிரியரின் வனப்பு பற்றிய விளக்கத்தினை எடுத்துக்காட்டுகிறார். அதன்வழிப் பதினெண் கீழ்க்கணக்கின் பொருண்மை, அடிவரையறை ஆகிய கருத்துகளைப் பேராசிரியர் எடுத்துக்காட்டுகிறார். இவர் பதினெட்டு நூல்களின் பெயர்களைத் தரவில்லை. திருமணம் செல்வகேசவராய முதலியார் கீழ்க்கணக்கின் பதினெட்டு நூல்களையும் பட்டியலிடும்போது திருக்குறளை முப்பால் என்றும், பதினெட்டு நூல்களுள் ஒன்று இன்னிலை என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளார். ஆனால் அவர் வெளியிட்ட 1893, 1898 ஆகிய பதிப்புகளில் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களில் 17 நூல்களை மட்டும் பட்டியலிட்டுள்ளார். இவற்றில் கைந்நிலையோ, இன்னிலையோ இடம்பெறவில்லை என்பது கவனத்தில் கொள்ளத்தக்கது.

1916ஆம் செந்தமிழ் 15ஆம் தொகுதியில் (பக்.227 – 232) பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களைப் பற்றி எழுதிய சிவபாதம்  ஐந்திணை நூல்களுள் ஒன்றாகத் ‘திணைமாலை’ என்ற பெயரிலான நூலைக் குறிப்பிடுகின்றார். மேலும் இவர் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களைச் சுட்டும் பழம்பாடலின் ஈற்றடியில் உள்ள பாட வேறுபாடுகளைக் கொண்டு பலரும் பலவாறாகக் கீழ்க்கணக்கு நூல்களைக் குறித்துக் கருத்து தெரிவித்துள்ளனர் என்று குறிப்பிட்டுச் செல்கின்றார்.

• வ.உ.சிதம்பரம் பிள்ளை (1917 – 1918) ஆம் ஆண்டில் வெளியிட்ட இன்னிலையின் முகவுரையில் 18 நூல்கள் எவை என்பதைக் குறிக்கையில் பதினெட்டாவது நூலாக இன்னிலையைக் கூறியுள்ளார். கீழ்க்கணக்கு நூல்கள் எவை என்பதைக் கூறும் வெண்பாவை அடிப்படையாகக் கொண்டுதான் இன்னிலை என்ற நூலைக் குறிப்பிட்டதற்கான காரணத்தை முன்வைத்துள்ளார். கைந்நிலையை ஏற்காததற்கான காரணங்களையும் சிதம்பரம் பிள்ளை பதிவுசெய்துள்ளார்.
• ஞா.ச.துரைசாமிப் பிள்ளை ‘தமிழ் இலக்கியம் – சங்க காலம்’ என்னும் நூலில் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு என்ற தலைப்பின்கீழ்க் கடைச்சங்க காலத்தில் அரங்கேறிய நூல்களாகப் பதினெண்கீழ்க்கணக்கைச் சுட்டுகின்றார். மேலும் கணக்கு என்ற சொல் மேல்கணக்கு, கீழ்க்கணக்கு என்னும் பொருளைத் தரும் என்ற பன்னிருபாட்டியலின் நூற்பாக்களையும், நாலடி … கீழ்க்கணக்கு என்னும் வெண்பாவில் உள்ள பாடவேறுபாடுகளையும் எடுத்துத் தருகின்றார். இவற்றோடு அனைவராலும் ஒப்புக் கொள்ளப்பட்ட கீழ்க்கணக்கைச் சார்ந்த நூல்கள் 12 என்று பட்டியலிட்டுள்ளார் (நாலடி, 2.நான்மணிக்கடிகை, 3.இனியவை நாற்பது, 4.இன்னா நாற்பது, 5.கார்நாற்பது, 6.களவழி நாற்பது, 7.திரிகடுகம், 8.ஆசாரக்கோவை, 9.பழமொழி, 10.சிறுபஞ்சமூலம், 11.முதுமொழிக் காஞ்சி, 12.ஏலாதி). பின்னர் ஏனைய ஆறு நூல்களைப் பற்றிப் பல்வேறு விதமாகக் கருத்துகள் உள்ளன என்று குறிப்பிட்டுவிட்டுச் செல்கின்றார்.

மேற்சுட்டிய கருத்துகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு பின்வரும் முடிவுகளைப் பெறமுடிகின்றது என்று சோமசுந்தர தேசிகர் பதிவு செய்கின்றார்.

• சி.வை.தாமோதரம் பிள்ளையின் கலித்தொகை பதிப்புரை படி நாலடி, 2.நான்மணிக்கடிகை, 3.இனியவை நாற்பது, 4.இன்னா நாற்பது, 5.கார்நாற்பது, 6.களவழி நாற்பது, 7.திரிகடுகம், 8.ஆசாரக்கோவை, 9.பழமொழி, 10.சிறுபஞ்சமூலம், 11.முதுமொழிக்காஞ்சி, 12.ஏலாதி ஆகிய நூல்களோடு 13.ஐந்திணை, 14, 15, 16.மூன்று சிறுதரும நூல்கள், 17.இன்னிலை, 18.இன்சொல் என்னும் ஆறு நூல்களைச் சேர்க்க 18 நூல்கள்.
• நால்நாற்பது போல் ஐந்திணை என்பதற்குத் திணைப் பொருளைக் குறிக்கும் 5 நூல்கள் என்றும் முப்பால் திருக்குறள் என்றும் மற்றொரு சாரார் கருத்து உரைக்கின்றனர். இதற்குரிய தக்கச் சான்றுகளையும் அவர்கள் முன்வைத்துள்ளனர். இதன்படி மேற்கூறிய 12 நூல்களோடு ஐந்திணையைம்பது, 14.திணமாலை நூற்றைம்பது, 15.திணைமொழியைம்பது, 16.ஐந்திணையெழுபது, 17.திணைமாலை, 18.திருக்குறள் என்னும் ஆறு நூல்களைச் சேர்க்க 18 நூல்கள்.
• ‘நானாற்பது தைந்திணை’ என்பதை நாற்பதோடு மட்டுமன்றி ஐந்திணையோடும் சேர்த்து பொருள் கொள்ளும் மரபு ஒன்று உண்டு. இதன்படி மேற்கூறிய 12 நூல்களோடு நான்கு ஐந்திணையாவன: ஐந்திணையைம்பது, 14.ஐந்திணை யெழுபது, 15.திணைமாலை நூற்றைம்பது, 16.திணை மொழியைம்பது என்பன. 17.முப்பாலாகிய திருக்குறள், 18.இன்னிலை ஆகியன பதினெட்டு நூல்களாகும்.

இதுவே பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களைப் பற்றிப் பலரும் கொண்டிருக்கக் கூடிய கருத்துகளாகும்.

சோமசுந்தர தேசிகர் இக்கட்டுரையில் சி.வை.தா., திருமணம் செல்வகேசவராய முதலியார், சிவபாதம், வ.உ.சிதம்பரம் பிள்ளை, ஞா.ச.துரைசாமிப் பிள்ளை ஆகியோரின் கொள்ளை படி பதினெட்டு நூல்களையும் தனித்தனியே அவரவர் கொண்ட கருத்துப்படி அட்டவணைப்படுத்தியுள்ளார். இதில் 18ஆவது நூல் எது என்ற முடிவில் மூன்று கருத்துகள் முன்னிறுத்தப்பட்டுள்ளன. சி.வை.தா. கைந்நிலையையும், திருமணம் செல்வகேசவராயர், வ.உ.சிதம்பரம் பிள்ளை, ஞா.ச.துரைசாமிப் பிள்ளை ஆகியோர் இன்னிலையையும், சிவபாதம் திணைமாலையையும் குறிப்பிட்டுள்ளனர். இவற்றில் சி.வை.தா.வின் இலக்கண விளக்கப்பதிப்புரையினை முழுமையாகப் பார்க்காத ஞா.ச.துரைசாமிப்பிள்ளை சி.வை.தா. கொண்ட பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்கள் வேறெனக் காட்டியுள்ளார்.

பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களின் காலத்தைப் பற்றிய சில கருத்துகளையும் சோமசுந்தர தேசிகர் தொகுத்துத் தருகின்றார். குறிப்பாகக் கீழ்க்கணக்கு நூல்கள் கடைச்சங்க காலத்தைச் சேர்ந்தது என்ற கருத்து பொதுவாக முன்வைக்கப்படுகின்றது. இதில் திருக்குறள் கடைச்சங்க காலத்திற்கு முற்பட்டது. நாலடி, களவழி நாற்பது போன்ற நூல்கள் கடைச்சங்க காலத்திற்குப் பிற்பட்டன என்று இந்நூல்களின் காலத்தைப் பற்றிய கருத்துகளை எடுத்துக்காட்டுகிறார். இறுதியாய்ப் பின்வரும் கருத்தைத் தருகின்றார்.

நாலடியைப் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களினின்று நீக்குவோமாயின், பதினெட்டு நூல்கள் தாம் யாவை யென்ற தடை யுண்டாகும். நானாற்பது என்பது நாற்பது பாக்களையுடைய நான்குநூல்களைக் கூறுவதுபோன்று ஐந்திணையென்பதற்கும் திணைகளைப்பற்றிக் கூறும் ஐந்துநூல்களென்றே கொள்ளுதல் சால அமைவுடைத்தாம். இவ்வாறு கொள்ளினும் பதினெட்டு நூல்களாகாது பதினேழு நூல்களேயாம். பதினெட்டாவது நூல் இன்னிலையா கைந்நிலையா வென்ற ஐயத்தைத் திருவாளர் வ.உ.சிதம்பரம் பிள்ளையவர்களும் திருவாளர் சிவபாதமும் அற நீக்கியுள்ளார்களென்றே கூறலாம். ஆயினும், ஐம்பது கீழெல்லையாக ஐந்நூறு மேலெல்லையாக வுடையதன்றோ கீழ்க்கணக்கின் பாற்படும்; இன்னிலையோ நாற்பத்தைந்து செய்யுட்களையுடையது; இதற்குமாறாகக் கைந்நிலை திணையொன்றுக்குப் பன்னிரண்டு செய்யுட்களையுடைய 60 பாக்கள்கொண்ட ஒரு     நூலாகும். எனின் இக்கூற்றுக்கு முரணாய் நிற்பன இரண்டு. அவற்றுள் ஒன்று ஏலாதியென்பவே என்னும் மூன்றாமடியின் நான்காஞ்சீரிலுள்ள ஏகாரம். பேராசிரியர் கார்நாற்பது களவழிநாற்பது முதலாயின வந்தவாறுங் கண்டுகொள்க என்பது மற்றொன்று. இவ்வேகாரத்தைப் பற்றித் திருவன் சிவபாதம் அதிகமெழுதியுள்ளபடியால் மேலுமெழுத வேண்டுவதில்லை. இக்கூற்றை யாவரும் ஒப்புவார்களென்பதில் ஐயமின்றாகலின் அடியேனும் அவ்வாறே கொள்வேன். ஆகவே, நூல்கள் பதினெட்டாயவாறு காண்க. அவையாவன: நான்கு அடிகளைப் பெரும்பான்மையாகவுடைய, நான்மணிக்கடிகை, நான்குநாற்பது, ஐந்திணை நூல்கள், முப்பால், கடுகம், கோவை, பழமொழி, மாமூலம், இன்னிலை, ஏலாதி என்பவே (பதினெண்கீழ்க்கணக்கு, செந்தமிழ் தொகுதி.24, பகுதி.3, சனவரி – பிப்ரவரி 1926, பக்.128, 129).

இக்கருத்தின் அடிப்படையில் நாலடியாரைப் பதினெண்கீழ்க் கணக்கில் ஒன்றாகச் சோமசுந்தர தேசிகர் கொள்ளவில்லை என்பது புலனாகின்றது. இதற்கு இவர் முன்வைக்கும் காரணங்கள் இரண்டு. நாலடியாரின் பாடல்களில் வரும் சரித்தரச் சான்று ஒன்று. மற்றொன்று இந்நூலின் ஆசிரியர்கள் புறச்சமயமான ஜைன சமயத்தைச் சேர்ந்திருப்பதுமாகும். ஐந்திணை நூல்களில் இவர் ஐந்தவதாகக் கொள்ளும் நூல் எதுவென்பதையும் அறியமுடியவில்லை. ஆனால் பதினெட்டாவது நூல் இன்னிலை என்று தெளிவாகப் பதிவுசெய்கின்றார். இதற்குரிய காரணம் கீழ்க்கணக்கின் பாடல்கள் 50ஐ கீழ் எல்லையாகவும் 500ஐ மேல் எல்லையாகவும் கொண்டு பாடப்பட வேண்டும். இக்கருத்தின் அடிப்படையில் பார்த்தால் இன்னிலையின் பாடல்கள் 45. ஆனால் கைந்நிலையின் பாடல்களோ திணைக்குப் பன்னிரண்டு பாடல்கள் வீதம் 60 பாடல்களைக் கொண்டிருக்கின்றது. எனவே முற்கூறிய வரையறைக்கு முரணாக இருக்கின்ற காரணத்தால் கைந்நிலையைக் கீழ்க்கணக்கைச் சேர்ந்ததாகக் கொள்ள முடியாது. மேலும் வ.உ.சிதம்பரம் பிள்ளை, சிவபாதம் இருவரும் பதினெட்டு நூல்களுள் ஒன்று இன்னிலைதான் என்று தெளிவுபடுத்தியுள்ளனர். எனவே பதினெட்டாவது நூல் இன்னிலையே என்ற முடிவுக்கு வரகின்றார் சோமசுந்தர தேசிகர். இக்கருத்து எல்லோராலும் ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டுள்ளது என்றும் இவர் குறிப்பிடுகின்றார்.

• ··

நாலடி நான்மணி…’என்னும் பழம் வெண்பாவில் வரும் ‘நால்’ என்பதற்கும் ‘ஐந்திணை’ என்பதற்கும் சரியான பொருள் கொள்ளும் அ.சிதம்பரனார் முப்பால் கடுகம் என்பதற்குச் சற்று மாறான பொருளைக் கொள்கின்றார். அதாவது ‘முப்பால் கடுகம்’ என்னும் தொடருக்கும் திருக்குறள், திரிகடுகம் என்று நோக்காமல், முப்பால் என்பதைக் கடுகத்திற்கு அடைமொழியாகக் கொள்ளும் வழக்கம் உண்டு. எனவே முப்பால் கடுகம் என்பது திரிகடுகம் என்று நிறுவுகின்றார். இக்கருத்தைப் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு குறித்து ஆராய்ந்த ஆய்வாளர்கள் யாரும் குறிப்பிடவில்லை என்பது இங்குக் கவனத்தில் கொள்ளத்தக்கது. மேலும் இவ்வாறு கொள்ளும்போது கைந்நிலையும் இன்னிலையும் பதினெட்டு என்ற எண்ணிக்கையில் சரியாகப் பொருந்தும் என்றும் இவர் குறிப்பிடுகின்றார்.

தொகுப்பாக …

இவ்வாறு பதினெண்கீழ்க்கணக்கு என்ற எண்ணிக்கை வரையறையில் உள்ள குழப்பமான முடிவுகளுக்குத் தெளிவுகள் காணப்பட்ட பின்பும், மீண்டும் தெளிவைத் தேடிக் குழப்பங்கள் உருப்பெற்று வருகின்றன. இவ்வகையான குழப்பங்களுக்கு வெகுசனத் தளத்தில் பதினெண்கீழ்க்கணக்கின் பதிப்புகளைக் கொண்டு சென்ற பதிப்பு நிறுவனங்களே காரணமாக அமைகின்றன. இவை தொடக்க காலத்தில் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களைத் தனித்தனியே பெரும் புலவர்களைக் கொண்டு உரையெழுதச் செய்து பதிப்பித்தன. பின்னர்ப் பொருண்மை வாரியாக இவற்றைத் தொகுத்துப் பதிப்பித்தன. அதன் பின்னர் ஒட்டுமொத்தமாக உரையோடு கூடிய பதிப்பு, மூலப் பதிப்பு எனப் பல நிலைப்பட்ட பதிப்பாக்க முயற்சியில் ஈடுபட்டன. இத்தகைய செயல்பாடுகளின் மூலம் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களை மக்களிடையே பரவலாகக் கொண்டு சேர்த்தன. இதுபோல் கல்வி நிறுவனங்களில் பயிலும் பாடமாகக் கீழ்க்கணக்கைச் சார்ந்த நூல்கள் தொடக்ககாலம் முதல் இடம்பெற்றிருந்தன. எளிய உரை நோக்கிய மாணவர்களின் செயல்களால் பதிப்பு நிறுவனங்கள் பலரையும் உரையெழுதச் செய்து அதை அச்சிட்டு வழங்கலாயின. இம்முயற்சிகளே பதினெண்கீழ்க்கணக்கைச் சார்ந்த நூல்கள் எவை என்பதை மறுவாசிப்பு செய்யக் காரணமாயின. இந்த வாசிப்பினால் தொடக்க காலப் பதிப்பாசிரியர்களும் ஆராய்ச்சியாளர்களும் முன்வைத்த கருத்துகளை இவர்கள் மீண்டும் புதியனவாகத் தாங்கள் முன்வைப்பதைப்போல் முன்வைத்து ஒரு மாயத் தோற்றத்தினைக் கட்டமைக்க முயன்றிருக்கின்றனர். இவ்வகையான முயற்சிகளில் கீழ்க்கணக்கைச் சார்ந்தது கைந்நிலையா? இன்னிலையா? திணைமாலையா? என்ற குழப்பம் மீண்டும் ஏற்பட்டுள்ளது.

சான்றாதார நூல்கள்

1887 நல்லந்துவனார் கலித்தொகை, மதுரை பாரத்துவாசி நச்சினார்க்கினியர் உரை,         பதிப்பாசிரியர்:சி.வை.தாமோதரம் பிள்ளை, Printed at the Scottish Press, by Graves, Cookson And Co, Madras.

1893 அறுகால் சிறுபறவை பெருவாயின் முள்ளியார் அருளிச் செய்த ஆசாரக்கோவை,      தி.செல்வகேசவராய முதலியார், இரண்டாம் பதிப்பு, மதராஸ் ரிப்பன் பிரஸ்.

1903 எட்டுத்தொகையில் மூன்றாவதாகிய ஐங்குறுநூறும் பழையவுரையும், பதிப்பாசிரியர்:    உ.வே.சாமிநாதையர், வைஜயந்தி அச்சுக்கூடம், சென்னப்பட்டணம்.

1924 சுவாமிநாத தேசிகர். இலக்கணக்கொத்து மூலமும் உரையும், பதிப்பாசிரியர்: தி.வே.கோபாலையர், சரசுவதி மகால் நூல்நிலையம், நான்காம் பதிப்பு, தஞ்சாவூர்,    (முதல்பதிப்பு 1864).

1926 செந்தமிழ் தொகுதி.24, பகுதி.3, சனவரி – பிப்ரவரி.

1931 ஐந்திணையெழுபதும் கைந்நிலையும் பழையவுரையுடன், பிரயோக விளக்கமும் பதிப்பும்:        இ.வை.அனந்தராமையர், நோபில் அச்சுக்கூடம், சென்னை.

1944 திரிகடுகமும் சிறுபஞ்சமூலமும் (பழையவுரையுடன்), பதிப்பாசிரியர்:ச.வையாபுரிப்பிள்ளை,       சென்னைப் பல்கலைக்கழகம், சென்னை.

1944 செந்தமிழ்ச் செல்வி, சிலம்பு 21, பரல் -3.

1957 எஸ்.வையாபுரிப்பிள்ளை, இலக்கிய மணிமாலை, தமிழ்ப் புத்தகாலயம், சென்னை,     முதற்பதிப்பு (இரண்டாம் பதிப்பு 1957, (மூன்றாம் பதிப்பு 1964).

1982 வேம்பத்தூர் முத்துவேங்கடசுப்ப பாரதியார் (1849), பிரபந்த தீபிகை, பதிப்பாசிரியர்கள்:        ச.வே.சுப்பிரமணியன், அன்னிதாமசு, உலகத் தமிழாராய்ச்சி நிறுவனம், சென்னை.

1992 எஸ்.வையாபுரிப்பிள்ளை, இலக்கியச் சிந்தனைகள் (முதல் தொகுதி),         வையாபுரிப்பிள்ளை        நூற்களஞ்சியம், இன்ஸ்டிடியூட் ஆப் சவுத் இண்டியன் ஸ்டடீஸ், இரண்டாம் பதிப்பு, சென்னை (முதல் பதிப்பு 1989).

2012 மயிலை சீனி.வேங்கடசாமி, பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் தமிழ் இலக்கியம் (1800-1910),      பரிசல் புத்தக நிலையம், சென்னை, முதல் பதிப்பு 1969.

முனைவர் ப.திருஞான சம்பந்தம்

முதுமுனைவர் பட்ட ஆய்வாளர்

மதுரை காமராசர் பல்கலைக்கழகம்,

மதுரை – 21.