SPT articles 1 Vaishnavam
1 வைணவ நெறி
2 சிலப்பதிகாரம் காட்டும் திருமால் பெருமை
3 பழந்தமிழ் இலக்கியத்தில் இராமன்
4 ஆழ்வார்கள் - ஓர் அறிமுகம்.
அ முதலாழ்வார் மூவர்
ஆ பெரியாழ்வார் பெருமை
இ ஆண்டாள் தமிழை ஆண்டாள்
ஈ குருவும் சீடரும்
உ தொண்டர் குலமே தொழுகுலம்
ஊ பெருநிலமன்னரும் குறுநில மன்னரும்
1 வைணவ நெறி.
தமிழர் கண்ட சமயங்களுள் தொன்மையானவை சைவமும் வைணவமும் ஆகும். சிவபெருமானை முழுமுதற் பொருளாகக்கொண்டு வழிபடுகின்ற சமயம் சைவ சமயமாகும். அதுபோலத் திருமால் எனப்படும் விஷ்ணுவை முழுமுதற் பொருளாகக் கொண்டுவழிபடும் சமய நெறியே வைணவ சமயமாகும். இவ்விரண்டு சமயக் கோட்பாடுகளையும் தத்துவச் செந்நெறிகளாக வகுத்துக் கண்டபெருமையும் தமிழினத்திற்குரியது. சைவ சமயக் கோட்பாட்டுச் சிந்தனைகள் திருமுறைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு“மெய்கண்டார்”சைவ சித்தாந்தம் என்னும் தத்துவ நெறியை வகுத்தார். அதுபோல “ராமானுஜர்” ஆழ்வார்களின் அருட்பாடல்களின்தொகுப்பாகிய நாலாயிரத் திவ்விய பிரபந்தத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு “விசிஷ்டாத்துவைதம்” என்னும் தத்துவ நெறியை வகுத்தார்.
விசிஷ்டாத்துவைதம் என்ற தொடர் விசிஷ்ட, அத்துவைத என்னும் இரு சொற்களின் இணைப்பாகும். அத்துவைதம் என்றால்இரண்டின்மை, உள்ளது ஒன்றே என்னும் பொருளாகும். விசிஷ்ட என்றால் குணங்கள் கூடியது, சிறப்பு மிக்கது என்னும் பொருளாகும். விசிஷ்டாத்துவைதம் என்பதற்குச் சிறப்புமிக்க அத்துவைத நெறி என்பது பொருளாகும். அதாவது திருந்திய அத்துவைதம் என்றும்இதற்குப் பெயர் உண்டு.
இந்த நன்னெறியைத் தத்துவம், ஹிதம், புருஷார்த்தம் என்ற மூன்று வகையாகக் காண்பர். தத்துவம்என்பது மெய்ப்பொருள்கோட்பாடாகும். ஹிதம் என்பது நற்பயன் விளைவிக்கும் மந்திரங்களைக் குறிக்கும். புருஷார்த்தம் என்பது இறுதியில் உயிர்கள் அடையும்இலக்கினைச் சுட்டும்.
தத்துவம் என்பது சித்து(உயிர்) ,அசித்து ( உடல்) ஈஸ்வரன் ( இறை) ஆகிய மூன்றினைக் குறிக்கும். “சித்த சித்தோடு ஈசன் என்றுசெப்புகின்ற மூவகைத் தத்துவத்தின் முடிவு கண்ட சதுர்மறைப் புரோகிதன்” என்று வில்லிபாரதம் நம்மாழ்வாரைப் போற்றுகின்றது. இவ்மூவகைத் தத்துவக் கூறுகளையும் தத்துவத்திரயம் என்று குறிப்பிடுவார்கள். உடல், உயிர், இறை இம்மூன்றும் பிரிக்க முடியாததத்துவங்களே.
இறை எனப்படுவது திருமாலையே குறிக்கும். இக் கண்களால் காணக்கூடிய கடவுளே - திருமாலே எங்கும் எல்லா உருவத்திலும்நிறைந்துள்ளான். இவனே உண்மையிலும் உண்மையானவன். இவனை நாம்காணும் இடமெல்லாம் காண்பதே எல்லையற்ற இன்பம். விஷ்ணு என்னும் சொல்லுக்கே எங்கும் நிறைந்தவர் என்பதுதான் பொருளாகும். “உண்ணும் சோறு, பருகும் நீர், தின்னும் வெற்றிலைஎல்லாம் கண்ணன் எம்பெருமான் என்று என்றே கண்ணீர் மல்கி” - என்பது நம்மாழ்வார் கூற்று. இறைவன் தூணிலும் இருப்பான்துரும்பிலும் இருப்பான்.
சித்து என்பது உயிர்களாகிய ஆன்மாவைக் குறிக்கும் . இந்த ஆன்மா உடல், இந்திriயங்கள், மனம், பிராணன், புத்திமுதலியவற்றிலிருந்து வேறுபட்டது. மூப்பு இறப்பற்றது. தன்னொளி உடையது. ஈஸ்வரனது ஆணைக்கு உட்பட்டது. பக்தர், நித்யர்,முக்தர் என்ற மூவகைப் பட்டது.
பக்தர் என்பது உலகத்தோடு தொடர்புடைய இல்லறத்தாரைக் குறிக்கும். முக்தர் என்பது பரமபதத்தில் இறைவனுக்குத் தொண்டுசெய்பவர்களைக் குறிக்கும். நித்தியர் என்பது இறைவனுடைய வடிவழகில் ஈடுபட்டுத் திளைத்திருக்கிறவர்களைக் குறிக்கும்.
அசித்து எனப்படும் இவ் உலகத்தைக் குறிப்பும். பந்தபாசங்களையும் உணர்த்தும்” சித் “தும் “அசித்” தும் இந்தச் சரீரத்தில்அடங்கியுள்ளன. ஈஸ்வரன் சித் அசித்தைத் தன் குணங்களாக ஏற்றுள்ளான். சஞ்சலமற்ற பக்தியுடன் ஆன்மா தன்னைத் தூய்மைப் படுத்திக்கொண்டு இறைவனை அடைக்கலம் அடைந்தால் அவனுக்குத் தொண்டு செய்யும் பெரும் பேற்றினை அடையலாம் என்பது வைணவத்தின்அடிப்படைக் கொள்கையாகும்.
ஹிதம் என்பது உயிர் இறைவனை அடைவதற்குரிய நெறிகளாகிய பக்திக்கும் பிரபக்திக்கும் (அடைக்கல நெறி) ஆதாரமான மூவகைமந்திரங்களைச் சுட்டி நிற்கும் “நிறை மொழி மாந்தர் ஆணையிற் கிளந்த, மறைமொழி தானே மந்திரம் என்ப” என்று தொல்காப்பியர்தொல்காப்பியத்தில் மந்திரத்திற்கு வரையறை கூறுவார். மந்திரம் என்பது மறைபொருள் ஆகும். வல்லார் வாயால் கேட்டு உருவேற்றிச்ஜபித்தால் அது பயன் தரும்.
வைணவ சமயத்தில் இம் மந்திரங்களை மூவகைப் படுத்துவர். அட்டாச்சரம் (எட்டெழுத்து)துவய மந்திரம் ( இருதலை மாணிக்கம்என்னும் சரணாகதி மந்திரம்) சரம ஸ்லோகம் என்பதே அந்த மூவகையாகும். எட்டடெழுத்து மந்திரம் என்பது இறைவனுடையதிருப்பெயராகிய நாராயணாய நமஹ என்னும் திருப்பெயரைக் குறிக்கும். இதுவே பெரிய திருமந்திரம் எனப்படும். இம்மந்திரம் பேராற்றல்உடையது.
“குலம் தரும் செல்வம் தந்திடும் அடியார் படுதுயரங்களை எல்லாம்
நிலம் தரஞ்செய்யும் நீள்விசும்பு அருளும் அருளொடு பெரும்
நிலம் அளிக்கும் வலந்தரும் பெற்றதாயினும் ஆயின செய்யும்
நலம்தரும் சொல்லை நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணாய நம”
என்பது திருமங்கையாழ்வார் கூற்று.
“தேனும் பாலும் அமுதுமாய திருமால் திருநாமம்
நானும் சொன்னேன் நமரும் உரைமின் நமோநாராயணமே”
என்று திருமங்கையாழ்வார் கூறியுள்ளார்.
“நாராயணா வென்னா நாவென்ன நாவே “
என்று இளங்கோவடிகள் நம்மை நோக்கி வினா எழுப்புகிறார்.
துவய மந்திரம்என்பது கடவல்லி உபநிடதத்தில் இருவேறு இடங்களிலுள்ள இரு வாக்கியங்களை ஒன்றாக இணைத்துமந்திரமாக்கிப் பக்தர்கள் நற்கதி அடைய வேண்டி இறைவன் பிராட்டிக்கு அருளிய ஒன்றாகும். இம்மந்திரம் வழி, அடையும் பொருள்என்னும் இரண்டு பொருள்களை உடையது. இம்மந்திரம்,
“ஸ்ரீமத் நாராயண சரணென சரணம் பிரபத்யே
ஸ்ரீமதே நாராணாய நம”
என்பதாகும். இதற்குச் சரணாகதி மந்திரம் என்றும் பெயர். இருமுறை இறைவனின் திருப்பெயரைக் கூறிச் சரணாகதி செய்வது என்பதுஇதன் அடிப்படைக் கருத்தாகும்.
