சென்ற கட்டுரையின் தொடர்ச்சி....

''மதம் என்பது , இம்மை , மறுமை , கடவுள் என்னும் மூன்றையும் பற்றி , ஒருவன் மதித்துக்கொள்ளும் கருத்தேயன்றி வேறன்று '' (1) என்கிறார் பாவாணர் . '' பலர் தீய ஒழுக்கத்தை விட்டு நல்ல ஒழுக்கத்தை மேற்கொண்டிருந்ததற்கும் மறுமையில் இறைவன் எரி நரகிலிட்டு தண்டிப்பான் எனும் அச்சமே கரணியமாகும் . பண்பாடின்றி மக்கள் முன்னேற முடியாது. ஆதலால் , மதம் மக்கள் முன்னேற்றத்திற்கு அடிபடையாகும் '' என்று தொடருகிறார் பாவாணர் . ( 2 ) பாவாணர் மேலோட்டமாக இப்படிச் சொல்லிச் செல்கிறார் . ஆனால் , ''சமயத்தையும் மதத்தையும் நுட்பமாக வேறுபடுத்திய மரபு தமிழருக்குண்டு''. ( 3 ) இயற்கை , அதற்கு புறம்பான புற ஆற்றல்கள் பற்றிய இறையியல் விளக்கம் , மக்களின் அன்றாட வாழ்க்கை வழிமுறைகளையும் , வழிபாட்டு முறைமைகளையும் இணைத்திடும் ஒரு கருத்தியலே சமயம் . அக்கருத்தியலை அல்லது கோட்பாட்டை தற்காத்துகொள்ளும் அமைப்பியல் கட்டுமானமே மதம் என தெளிவு படுத்துகிறார் குணா . ( 4 ) ஆக , பாவாணர் மேலோட்டமாக மதம் என்று குறிப்பிடுவது உண்மையில் சமயத்தையே குறிக்கும் .

கருத்தியல் எல்லோருக்கும் பொதுவானதாக அல்லது ஒன்றாக இருக்கமுடியாது . சமயம் என்பது குமுக , அரசியல் சூழலை உள்வாங்கி வெளிபடுத்தும் கருத்தியல் என்றால் , அது பல்வேறு சூழலுக்கு தகுந்தாற்போல் மாறுவதும் , வேறுபடுவதும் இயற்கையே . முகமது நபியின் சமயம் இயேசுவின் கோட்பாடுகளுக்கு வேறுபட்டது. வானில் வேர்கள் தோன்றாது. மண்ணிலேய அவை வளரும் . இயேசு வாழ்ந்த சூழலில்தான் அவர் கொண்ட கருத்தியல் விளைந்தது . பல எதார்த்தங்களோடு ஏற்பட்ட உராய்வினாலும் பட்டறிவாலுமே அது உருவாகி இருக்ககூடும் . கருத்தியலை காப்பாற்ற அமைப்பியல் வளர்ந்தது. திருச்சவை உருவானது. பின்பு அக்கருத்தியல் பல தேசங்களுக்கு பரவியபோது அந்தந்த சூழலுக்கேற்ப அக்கருத்தியல் பொலிவு பெற்று வளர்ந்திருக்கவேண்டும் . ஆனால் கருத்தைவிட அமைப்பே அழுத்தம் பெற ஆரம்பித்தது. யூத மதத்தின் இருக்கதிற்கெதிராக உரோமை வல்லாட்சியலர்களுக்கு எதிராக உருவெடுத்த கிறித்துவ கருத்தியல் , ஒடுக்கப்பட்ட யூத இனத்தின் விடுதலையை கனவு கண்டது. இன்று பல இடங்களில் ஒடுக்குகிறவர்களின் சார்பாகவே கிறித்துவம் திசை மாறி கிடக்கிறது.

தமிழகத்தில் செயல்பட்டுவரும் உழைக்கும் மக்கள் விடுதலை இயக்கம் , வடபகுதியில் செயல்பட்டு வந்த மண்ணின் மைந்தர் இயக்கம், தொல் தமிழ் ( தலித் ) கிறித்துவர் விடுதலை இயக்கம் , தமிழ் இறையியல் மன்றம் போன்ற அமைப்புகளும் இயக்கங்களும் தமிழ் மண்ணில் கிறித்துவ கருத்தியலுக்கு உண்மையான உரு கொடுக்க அரும்பாடு பட்டு வருகின்றன . ஆனால் கிறித்துவ அமைப்பியலை கட்டிபாதுகாக்கும் பொறுப்பை தங்கள் சிரமேற்கொண்டு அலையும் ஆதிக்க திருச்சவை , அடக்குவதும், எதிர்பதுமாய் செயல்பட்டு வந்திருக்கின்றன . ( ஆதிக்க திருச்சவை என்று நாம் குறிப்பிடும்போது ஆயர்கள் என்று மட்டும் கணக்கில் எடுக்ககூடாது . 'கனமான' பொதுநிலையினர் , துறவற சபையின் தலைமைகள் , திருச்சவையின் பல ஏடுகள் , என்கின்ற அவ்வதிகார இனத்தையே ஒட்டுமொத்தமாக கணக்கிலெடுக்க வேண்டும்.)

''பெர்மகோ'' எனும் ஒரு பாதிரியார் புனேயிலுள்ள குருதவக் கல்லூரியில் பாடம் கற்பித்து வந்தார். ரொம்ப கெடுபிடியான ஆள். தேர்வு நேரங்களில் மாணவர்களிடம் ஈவு இரக்கம் காட்டமாட்டார் . இவர் பல புத்தகங்களை எழுதியுள்ளார் . திருச்சவைகளுக்கு மத்தியில் ஒற்றுமை பற்றிய ஆய்வு அடங்கிய புத்தகம் ஒன்றையும் எழுதி வெளியிட்டார். அச்சிடலாம் என புனே மறைமாவட்ட ஆயர் அப்புத்தகத்திற்கு இசைவும் கொடுத்திருந்தார். இப்புத்தகத்தின் ஒரு பகுதியில் பாப்பனவருக்கு தவறாவரம் அளிக்கும் திரு அவை சட்டங்கள் எந்த அளவுக்கு சரியான மரபு சார்ந்தது அல்லது சட்ட பூர்வமாக இயற்றப்பட்டது என்பது பற்றிய வினாக்களை அப்புத்தகத்தில் எழுப்பி இருந்தார். இவரொன்றும் இவரது தனிப்பட்ட கருத்துகளை அதில் சொல்லவில்லை. திருச்சவையின் ஆவணங்களையே இதற்கு ஆதாரமாக்கி இருந்தார்.

உரோமே வெகுண்டு எழுந்தது . எடுத்த எடுப்பிலேயே , ''இவர் இனி கற்று கொடுக்க கூடாது '' என தடை போட்டது. உசாவல் , நடுநிலை நோக்கு , நேர்மையான பார்வை, நல்லது கெட்டதுகளை ஆராய்வது , உண்மைகளை மனத் துணிவோடு ஏற்கும் பொறுப்புணர்வு திருஅவைக்கு எள்ளளவும் இருந்தது கிடையாது என்பது மீண்டும் வெட்ட வெளிச்சமாகியது. கடந்த காலங்களில் பலியாக்கப்பட்ட பல நூறு ஆட்களுள் பெர்மகொவும் ஒருவர் .

சென்ற கட்டுரையின் தொடர்ச்சி ....


ரேரும் நொவரும் என்று திருச்சவை , ஒரு நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன் பெரிய மடல் ஒன்றினை தயாரித்து வெளியிட்டது. ( அறிக்கைகளை மட்டும் வைத்து திருச்சவையை எடை போட்டால் போராளி இயக்கங்களை விட புரட்சிகரமானது இத்திருச்சவை என்ற தவறான முடிவுக்கு வந்துவிடுவோம் கவனம் !) கூட்டுடமைக் (கம்யுனிசம்) கொள்கை உலகின் பல நாடுகளில் வேரூன்ற ஆரம்பித்துவிடும் .அதை கருத்தளவில் எதிர்கொள்ளவே ரேரும் நொவரும் எழுதப்பட்டது . அதன்பின்பு திருச்சவை அதுபோன்ற பல அறிக்கைகளை வெளியிட்டது . தொழிலாளர் நலன் பற்றியும் , தொழிலாளர் சங்கங்கள் பற்றியும் புரட்சிகரமாய் இவை உரையாற்றின . ஆனால் நடைமுறையில் , சங்கங்கள் என்றாலே திருச்சவைக்கு எட்டிகாயாயை போல கசக்கும் . தொழிலாளர் ஒற்றுமை , அவர்தம் உரிமைகள் என்ற சொற்களை கேட்டாலே கோபமும் , சோகமும் , திருச்சவை ' முதலாளிகளை ' கவ்விக் கொள்கிறது .

துணைவியாரை இழந்த பெரியவர் ஒருவருக்கு வயதுவந்த இரண்டு பெண் குழந்தைகள் . ஒருநாள் என்னிடம் வந்து , 'எதாவது வேலை பார்த்துக் கொடுங்கள் , வாழ்க்கையைத் தள்ளி விடுகிறேன் ' என்றார் . தமிழகத்தின் வடபகுதிகளில் வலுவாக காலுன்றி வளர்ந்திருக்கும் ஒரு அவையின் தலைவியை எனக்கு தெரியும். இவருக்காக அவர்களிடம் கேட்டேன் . ''மனமுவந்து'' சரிஎன்றனர். வெங்காலூரில் உள்ள ஒரு இல்லத்தை சொல்லி அவ்வில்லத்தின் தலைவியை போய் பார்க்கச் சொன்னார்கள் . நானும் போய் பார்த்தேன் . ஆளை வேலைக்கும் சேர்த்துவிட்டேன் . இரவுக் காவலர் பணி அவருக்கு . இரவில் கண் விழிப்பார். காலையில் சற்று ஓய்வு எடுப்பார் . ஒரு கிழமை கழித்துப் போய் அவரை பார்த்தேன். சோகமாய் இருந்தார் . பகலிலும் தோட்ட வேலை பார்க்கச் சொல்கின்றனர் என்றார் . நானும் செய்கிறேன் என்ன செய்வது ... என்றார் . எனக்கு தூக்கி வாரிபோட்டது . இல்லத்தலைவியை போய் பார்த்தேன் . அவர் நாளொன்றுக்கு பதினாறு மணி நேரம் உழைத்து மாதம் வெறும் ஐந்நூறு உருவா மட்டும் சம்பளம் கொடுகிறார்கள் . இம்மாதிரி லச்சகணக்கான தொழிலாளர்கள் கிருத்துவ நிறுவனங்களுக்குள் சிதறி கிடக்கிறார்கள் . ஒருங்கினைக்கபடாத தொழிலாளர்கள் என்று இவர்களுக்கு பெயர். குடும்ப சோகங்களை தாளாது இந்த வெம்மையை வாழ்நாளெல்லாம் சுமக்கும் வேதனை மனிதர்கள் , இல்லப் பணியாளர்கள் என்று எல்லா கிருத்துவ நிருவனங்களுக்குள்ளும் வைத்திருகிறார்கள் , சமைக்க , இல்லத்தை தூய்மை படுத்த , காவல் காக்க, என்று பல்வேறு பணிகளை கொடுகின்றனர் . இவர்களுக்கு ஒரு நாளில் குறிப்பிட்ட பணி நேரம் இதுதான் என்று கிடையாது. ஆண்டு விடுமுறை கிடையாது. உழைக்க வேண்டும் . மாடு மாதிரி உழைக்க வேண்டும் . தொழிலாளர்களுக்கு விடுப்பு நாட்கள் இருக்கிறது என்று கூட பலருக்கு தெரியாது . நடைமுறை இப்படியிருக்க ,

இந்த திருச்சவையின் புரட்சிகர அறிவிப்புகள் எல்லாம் இந்த உழைப்பு பற்றி , சம்பளம் பற்றி, எதாவது சொல்கிறது என்றால் 'ஆம் ' . வாய் கிழிய பேசுகிறது . ஒரு தொழிலாளியின் மாத சம்பளமானது , அவரது குடும்பத்தின் பொருளாதார தேவைகளுக்கு . குடும்பத் தலைவியும் வேலைக்கு போக வேண்டிய கட்டாயத்தை தவிர்க்கும் அளவிற்கு சம்பளம், ( வீட்டுத் தலைவி வீட்டிலிருந்து பிள்ளைகளை கவனிக்க வேண்டுமாம் ) , ஆண்டிலோருமுறை மகிழ்ச்சி பயணம் திருப்பயணம் செல்ல பணம், மருத்துவசெலவுக்கு பணம் , எதிர்கலத்திற்காக சேமித்து வைக்க பணம் , ஒரு இல்லம் அமைத்துக்கொள்ள பணம் , என்று நீண்டு கொண்டே போகிறது . துறவியர் பேரவை கூட்டங்கள் , மறை மாவட்ட அறிக்கைகள் சில நேரங்களில் இச்சம்பளம் பற்றி பேசும்போது மாதத்திற்கு 500 அல்லது 600 என்று குத்துமதிப்பாக சொல்லுவார்கள் . இதை உடனடியாக நிறைவேற்ற வேண்டும் என உத்தரவிடுவார்கள் . ( இந்த சம்பளத்தை வைத்து நாக்கு வழிக்கவா?) அதாவது பல இடங்களில் இது கூட கொடுப்பதில்லை என்று தானே அர்த்தம் . ஆகவே இந்த தொகையே பெரிய கருணை செய்து கொடுக்கும் தொகையாம். இதை செயல்படுத்கிற பெரிய பாக்கியவான்களும் புன்னியவதிகளும் என்ன செய்வார்கள் என்றால் , சம்பளத்தை கையில் கொடுத்துவிட்டு தங்கியிருக்கிற இடத்துக்கு வாடகையாக 150 கொடு , உனக்கு போடுகிற உணவுக்கு ஒரு 200 கொடு என்று பிடுங்கிவிட்டு மிச்ச மீதியை கையில் திணித்துவிட்டு போய்விடுவார்கள் . தொழிலாளர்கள் தங்குவதற்கு கோழிக்கூண்டு போல் சின்ன ஒரு குகையை கொடுப்பார்கள் . பழைய பொருட்கள் போட்டு வைத்திருந்த இருட்டறையை கொடுப்பார்கள் . செத்தொழிய வேண்டிய தலைமுறை இது.

கேரளாவில் தொழிற் சங்கங்கள் இருக்கின்றன , அங்கே இப்படி வாலாட்ட முடியாது . ஆகவே கேரளாவிலுள்ள துறவற இல்லங்களுக்கு தமிழக இளைஞர்களையும் , இளம் பெண்களையும் வேலைக்கு அனுப்பும் முகவர் வேலைகளை இங்குள்ள ''துறவற முதலாளிகள் '' இப்போது செய்கின்றனர்.

வறுமையும் , பசியும் , பிணியும் , வாட்டும் உலகமிது . தொழிலாளர்கள் , தங்கள் குடும்பத்தையும் , தங்களையும் எப்பாடு பட்டாவது இவற்றிலிருந்து காப்பாற்றி விட வேண்டும் .என்று இரவு பகல் பாராது உழைக்கிறார்கள் . நீதி , சமத்துவம், பற்றி ஊருக்கு கதை அளக்கிற கும்பல் இப்படி தங்களிடம் வந்து மாட்டிகொள்ளும் உழைப்பாளர்களை ஈவு இரக்கமின்றி கசக்கிப் பிழிவதும், அவர்களுக்கு சேர வேண்டிய சம்பளத்தை சுரண்டுவதும் கலப்படமற்ற மனித உரிமை மீறல்களே!

திண்டிவனம் தொழிலாளர்கள் பிரச்சினை கடந்த சில ஆண்டுகளாக பேசப்பட்டுவரும் ஒரு பிரச்சினை . ( இன்று வரை தீர்கபடாத பிரச்சினை ) 32 தொழிலாளர்கள் திடுதிப்பென வேலை நீக்கம் செய்யபடுகின்றனர் . ஊதிய உயர்வு கேட்டார்கள், அதை அடைய தங்களுக்குள் சங்கம் அமைக்க முயன்றனர் , இதுதான் காரணம். போராட்டம் மூண்டது. திருச்சவையின் துறவிகளே சிலர் இந்த நியாயமான தொழிலாளர் போராட்டத்தை ஆதரித்து சிறை சென்றனர், ஆனால் வேலை நீக்கம் செய்த நிறுவனம் பொய் பிரச்சாரத்திற்கு , சுவரொட்டிகளுக்கு , காவல் துறையினருக்கு கையூட்டு , வன்முறைக்கு , என ஏராளமாய் செலவு செய்தது. ஒடுக்குவதற்கு செய்த செலவை ஒடுக்கப்பட்டவர்களுக்கு கொடுத்திருந்தால் தொழிலாளர்கள் கேட்ட தொகையை விட அதிகம் கொடுத்திருக்கலாம் .

அதே நேரத்தில் , ஆயர்களும் , துறவற அவைத்தலைவரும் நீதி , நியாயம், எங்கிருக்கிறது என்று பார்கவில்லை . திருச்சவையின் நிறுவனம் ஒன்றை தெருவுக்கு இழுக்கலாமா? என்று அழுகிய புண்ணை மூடி மறைத்தனர் . இவர்களுக்கு 32 தொழிலாளர்கள் குடும்பங்கள் பட்டினியால் செத்தாலும் பரவாயில்லை, அழுகி , நாறிப்போன நரகல் இருப்பது தெரியகூடாது .அவ்வளவுதான் , உள்ளே நரகல் இருக்கிறது என விளம்பரபலகை போட
தேவையில்லை . அதுவே தனது வாடையால் விளம்பரம் தேடிக்கொள்ளும் .

இயேசு புரட்சியாளராகவும் , நீதி உணர்வு நிறைந்தவராகவும் , ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் மீது நிலைப்பாடு எடுதவருமாய் இருந்தார் . அவர் அப்படியிருக்க அவரை மிக அருகில் பின் பற்றுவதாயும் அவராலேயே அழைக்கபட்டவராயும் கூறும் துறவிகள் மட்டும் என் இப்படி மனிதத்தன்மை இழந்தவர்களாக நடந்து கொள்கிறார்கள் ? எனும் வினா எழுகிறது. இயேசுவை விட்டுவிடுங்கள் துறவிகளாய் ஆகிறவர்கள் , நிறுவனங்களுக்குள் அதிகாரத்தை சுவைப்பவர்கள் எல்லாம் வனத்தில் இருந்து வந்தவர்களா? அவர்களும் ஏழை குடும்பத்தில் பிறந்து வளர்ந்து , மனிதர்கள் படும் துன்பங்களை கண்டு அறிந்தவர்கள்தானே. எப்படி இப்படி மாறிபோகிறார்கள்? எப்படி கடந்தவைகளை மறந்து விடுகிறார்கள் ? மறக்கடிக்கிற ஒரு உருவாக்கம் அவர்களுக்கு 'ஏற்படுகிறது '. அவ்வுருவாக்கத்தில் நடப்பதுதான் என்ன? .....

சென்ற கட்டுரை தொடர்ச்சி .....

துறவற அவைகள் ஏடுகளில் விதவிதமாக விளம்பரம் செய்து இளைஞர்களையும் , இளம் பெண்களையும் தத்தம் அவைகளில் சேர அழைக்கும் . இயேசுவை ஏழைகளில் காண .... சபை உன்னை உருக்கமாய் அழைக்கிறது. - ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கு உரிமை வாழ்வு வழங்கிட - நலிவுற்றோருக்கு நற்செய்தி அறிவித்திட ,- என நடைமுறையோடு தொடர்பில்லாத சொல்லடைகளை வைத்து மயக்குற அழைப்பார்கள் . ஒவ்வொரு அவையும் இம்மாதிரி ஆள்பிடிப்பதர்க்கு என்றே ஆட்களையும் , தொடர்பாளர்களையும் நிரம்ப வைத்திருப்பார்கள் . ஆதிக் கிறுத்துவரின் வாழ்வைக் கண்டு ஆண்டவன் அவர்களின் எண்ணிக்கையை உயர்த்தினானாம். சொல்லுக்கும் செயலுக்கும் தொடர்பில்லாத தூரம் வந்துவிட்ட இக்காலத்தில் கடவுளுக்கே இவர்களால் நெருக்கடிதனே !

சின்ன அகவையிலேயே பிள்ளைகளைப் பிடிக்க அவைகளுக்குள் போட்டி நடக்கிறது . தமிழகச் சூழலில் வளரும் குழந்தைகள் பெரும்பாலும் பெற்றோரைச் சார்ந்து வாழப் பழக்கப்பட்டவர்கள் . தாங்களாக தங்களது வாழ்வு பற்றி முடிவு எடுக்க திராணியற்றவர்கள். ஆக இம்மாதிரி துறவற அவைகளில் சேருவது பெரும்பாலும் பெற்றோர்களின் விருப்பு வெறுப்பு எனும் அடிப்படியிலேயன்றி வேறொன்றுமில்லை . அவர் தற்சார்போடு முடிவெடுக்கும் ஆற்றல் உள்ளவரானால் ஒருவேளை நம்மோடு சேரமட்டாரோ என்கிற அச்சம் அவையருக்கு உண்டு . எட்டாம் வகுப்பு முடிந்தவுடன் கொத்திக்கொண்டு போகிற அவைகளும் உண்டு . கவர்சிகரமான விளம்பரங்களும் பசப்புச் சொற்களும் கூறி அழைத்துக்கொண்டு செல்வாரும் உண்டு.

உருவாக்கத்திற்கும் பயிற்சியளித்தலுக்கும் வேறுபாடு உண்டு. இயல்பும் , பட்டறிவும், துணைகொண்டு தங்களது வாழ்க்கைக்கும் , வளர்ச்சிக்கும் , பொறுப்பைத் தாங்களே எடுத்துக்கொண்டு பிறரின் வழிகாட்டுதலோடு வளர்வது உருவாக்கம். குதிரை, நாய், கிளி, போன்ற உயிரினங்களுக்கு அளிப்பது பயிற்சி . இதில் தனிச் சிந்தனைக்கு , பொறுப்பெடுத்து செய்தல் போன்றவற்றிற்கு இடம் கிடையாது . கட்டளைகளை நிறைவேற்ற வேண்டும் . சொன்னதை செய்ய வேண்டும் . செய்தால் பாராட்டு கிடைக்கும் . தட்டிக் கொடுப்பார்கள் . குருட்டுத்தனமாய் பணிந்து வாழ்ந்தால் துறவற வாழ்வில் கிடைப்பதும் அதுவே . சிந்திப்பது , வினா எழுப்புவது, எதார்த்தத்தில் பெரும் குற்றங்களாகும் . ஆகவே பெரும்பாலான துறவியருக்கு சொல்லிக் கொடுத்ததே தெரியுமேயன்றி, தற்சார்பு, தனிச்சிந்தனை என்பதெல்லாம் கிடையாது . வினாக்கள் கேட்டதற்காக துறவறச்சவையிலிருந்து , குருமடங்களில் இருந்தும் வெளியே வீசி எறியப்பட்டவர்களின் சோகக் கதைகள் ஏராளம் . தேவ அழைத்தல் உனக்கு இல்லையென்று காரணம் சொல்லுவார்கள் . ஏதோ கடவுளுக்கு சித்திரகுப்தன் வேலை பார்பதுபோல ! நல்லவர்களை, நேர்மையானவர்களை துறவறமும், கிறுதுவச்சமயமும் நிறையவே இழந்துள்ளன .

உருவாக்க நேரத்தில் நாள் அட்டவணை ஒன்று பின்பற்றப்பட வேண்டும் . பசித்தாலும் பசியாவிட்டலும் , மணியடித்தால் தீனியின் முன்னால் போய் நிற்க வேண்டும் . ஒர்மையில்லா ஒரு மன்றாட்டை படிப்பார். பின்பு தீவனம் போடப்படும். சட்டம் , ஒழுங்கு, எனும் பெயரில் ஒரு போலித்தனமான , மனித உணர்வற்ற கடமைகள் ஆற்றப்படும்.

ஒருநாள் அது மாலை நேரத்து வேலை நேரம். கையில் வாளியைத் தூக்கிக்கொண்டு செடிகளுக்கு தம்பியொருவன் தண்ணீர் ஊற்றிக்கொண்டிருந்தான், இடது கையில் குடையை விரித்துப் பிடித்துக்கொண்டு ! மழை கொட்டுகிறது. அவனோ கடமையைச் செய்துகொண்டிருந்தான் . அருகிலிருந்த பெரிய சாமியார் கேட்டார் . என்னடா முட்டாள்தனமான செயலென்று. அவனாக சிந்தித்து முடிவெடுக்கும் ஆற்றலை அவனுக்கு கொடுத்திருந்தால் அவன் அங்கு வாழவும் முடியாது.

விதவிதமான தியானங்களை அவர்களுக்கு நடத்துவார்கள் . கண்ணை மூடி நிலவைக் காண சொல்லுவார்கள் . கண்ணை மூடி மென்மையான உணர்வுகளை உணர அழைப்பார்கள். மெல்லிய ஒளியில் அமர்ந்து பாடல்களை இசைத்து கடவுளைக் காண முயலுவார்கள் . பின்பு சில நிமிடங்களில் கிடைத்த உணர்வுகளை மற்றவர்களோடு பகிரச் சொல்லுவார்கள் . இந்நேரத்தில் பெரும்பாலும் கதையளப்பார்கள் .தியானத்தின் போது தூங்கியவன் கூட கடவுளைக் கண்டதாக நாம் நம்பும்படி பகிர்ந்துகொள்வான். வயிறு புடைக்க உண்டு களித்துவிட்டு ஏழைகளுக்காக உருக்கமாக வேண்டுவர் . மழைக்காக செபிப்பர். அதே நாளில் மாலை நேர விளையாட்டைக் கெடுப்பதுபோல மழை வந்துவிட்டால் கடவுளைக் கரித்துக்கொட்டுவர்.

ஈராக்கின் மீது அமெரிக்க வல்லட்சிப் படைகள் குண்டுமாரி பொழிந்து வந்தநேரம். ஒவ்வொருநாளும் தொலைக் காட்சியின் மாலை செய்தியிலும் போர் பற்றிய செய்தித் தொகுப்பு காட்டப்பட்டது. அதை காண முண்டியடுத்துகொண்டு பலர் ஓடுவர். ஆர்வமாய் அதை காண்பர். பின்பு அந்த ஈராக்கிய மக்களுக்காக கண்ணீர் சிந்தி மன்றாடுவர். ஒரு நாள் போர் நிறுத்தம் செய்தியாக வாசிக்கப்பட்டது . - அய்யய்யோ போர் நின்னுடுச்சா ! - என மிக இயல்பாக அக்கநீர்த்துளி மகான்கள் உச் கொட்டி வருத்தப்பட்டுக் கொண்டனர்.

உருவாக்கத் தளங்களில் போய் பார்த்தால் வானுலகில் உள்ளது போன்ற காட்சியை காணலாம் . அமைதி! கண் மூடிச் செபிக்கும் இளைஞர்கள் , கடமைகளை இயந்திரம் போல ஆற்றும் உயிர்கள் ! இப்படி பலப் பல காட்சிகளை காணலாம். இது ஒரு சுடுகாட்டு அமைதி. வாழ்வோடு தொடர்பில்லாத செபங்கள். அன்னியபடுக்கிடக்கும் ஒரு வாழ்வு . உழைப்போடு தொடர்பில்லாத உணவு. மக்களின் அன்றாட பிரச்சினைகளை , வாழ்வை, பொழுது போக்குகளை , உறவுகளை , அறியாத குமுக ஆய்வாளர்களாம் இவர்கள் !

மனித ஒர்மயைதான் அம்மானாக்கரில் முதன்முதலாக மழுங்கடிக்கிறார்கள் . ஆகவே முதலில் பிற மனிதரிடமிருந்து அவர்களை அப்புறப் படுத்திவிடுவார்கள். மக்களோடு மக்களாக வாழ்கிறவனுக்கு இருக்கிற பட்டறிவு உள்ளே பயிற்சி பெற்று வருபவர்களுக்கு இருப்பதில்லை . நான்கு சுவற்றுக்குள் உலகமே இருப்பதாய் நினைக்கும் கிணற்றுத் தவளைகள் இவர்கள் . இதை நியாயப் படுத்துகிற ஒரு கருத்தியலையும் எண்ணத்தில் ஏற்றி வைத்திருப்பார்கள் . '' செபித்தால் எல்லாம் மாறிவிடும்'' என்று சொல்லுவார்கள் . செய்ய வேண்டியதை செய்ய மாட்டார்கள் . தங்களது சோம்பேறித்தனத்தை , ஈடுபாட்டை நோக்கிய அச்சத்தை , நம்பிக்கையற்ற தனத்தை இப்படி புனிதப்புனுகு போட்டு மறைப்பார்கள்.

சின்ன கயிறு பின்னி வைத்துகொண்டு வெள்ளிக் கிழமை இரவுகளில் விளக்கை அணைத்துவிட்டு தங்களுக்கு தாங்களே கசையடி கொடுத்துக் கொள்கிறார்கள் . இயேசுவின் கசயடியை தாங்களே பெற்றுக் கொள்கிறார்களாம் . இது ஒரு நாடகம் . நசுக்கப்பட்ட மக்களின் சார்பாக இயேசு எடுத்த உறுதியான சில நிலைபாடுகளுக்காக கிடைத்த தண்டனை அக்கசயடி . அவர் தான் யூத இன மக்களுக்காக போராடி மாண்ட ஒரு வீரப் போராளி. கோழைகள் எப்படி இதில் பங்கேற்க முடியும் ? ஏழைக்காக ஒரு நேர உணவை ஒதுக்க மாட்டார்கள் . ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கான போராட்டங்களில் இணைய மாட்டார்கள் . தவறை தவறு என சுட்டிக்காட்ட திராணியற்றவர்களாக இருப்பார்கள் . ஆயரை எதிர்த்தால் எதிர்காலம் கிடையாது என எண்ணுவார்கள். அதிபரை எதிர்த்தால் அழிந்தோம் என்பார்கள் . இவர்கள் இயேசுவின் மாணவர்களாம் !

உருவாக்க காலம் என்பது அவைக்கு அவை மாறுபடுகிறது . பெரும்பாலான அவைகள் பொன்னான இளமைக் காலத்தை நீண்ட கால பயிற்சி எனும் உருளையை ஏற்றி சிதறிடித்து விடுகிறார்கள் . 16 ஆண்டு கால பயிற்சி கொடுப்போரும் உண்டு. பலருக்கு பயிற்சியின் நிறைவில் அஞ்சலகம் சென்று ஒரு தொலைவரி ( தந்தி ) விண்ணப்ப படிவத்தை வாங்கி நிரப்பி அனுப்பத் தெரியாது. ஒரு மக்கள் கழகம் ( சங்கம் ) அமைப்பது எப்படி என்று தெரியாது. மக்கள் போராட்டத்தில் ஈடுபடவோ , வழிநடத்தவோ தெரியாது . தமிழ் பேச தெரியாது. ஆனால் கத்தி கரண்டி , முள் வைத்து உண்ணத் தெரியும் , பார்பதற்கு கொழுகொழுவென இருக்கும் பலருக்குள் ஆன்மா இருக்காது. மனித பண்புகள் இருக்காது. வெயிலில் நடக்க முடியாது. நகரப் பேருந்தில் பயணம் செய்ய முடியாது. மக்களுக்காக தெருவில் இறங்கி கூக்குரலிட முடியாது. புரட்சிக்குப் பூபாளம் பாடும் புத்துலகச் சிற்பிகலாம் இவர்கள்!

குருமடத்திலோ, துறவற வாழ்விலோ ,நுழைந்துவிட்டால் , அது ஒரு புனிதமான வாழ்வு. போய்விட்டு திரும்பக்கூடாது என எளிய மக்கள் பலர் நினைக்கின்றனர். ஆகவே ஒன்றுமறியாமல் உள்ளே நுழைந்த இளையோருக்கு உள்ளே போனபின்தான் உள்ள நிலைமை புரிகிறது. வெளியேறிவிட வேண்டும் என நினைத்தால் குமுகாயம் ஏற்றுக்கொள்ளது எனும் பெருங்கவலை வாட்டுகிறது.
உள்ளேயோ அதைவிட பெருங்கொடுமை! ஆக மெல்லவும் முடியாமல் , விழுங்கவும் முடியாமல் வாழ்வில் பிடிப்பிழந்து நடைபிணங்களாக அலைவோரே பலர்.

இவ்வக்கட்டைச் சிறப்பாக பயன்படுத்தி கொள்வர் அவை உயர் அதிகாரிகள் . பிடித்த எலியை எப்படி பூனை அணு அணுவாகச் சாகடிக்குமோ அப்படி கொல்லுவர் . வெளியே அனுப்பி விடுவோம் என மிரட்டுவார். இளம் உள்ளங்கள் பயந்து நடுங்கி சாகும். இயேசு ஏழைகளை நேசித்தார் என்று தொண்டைகிழியப் பேசும் இவர்கள் ஏழை மாணவர்களை தம் அவைக்கு தேர்ந்தெடுக்க மாட்டார்கள் .
சாமானியரை நேசித்த இறைவன் என முழங்குவார்கள் . தொல் தமிழ் மாணவர்களை எப்படியாவது பயிற்சிக்காலத்தில் ஒழித்துக்கட்ட முயல்வார்கள். தாய் தகப்பனை அண்ட விடமாட்டார்கள். அதுவும் மலையாளிகள் வாழும் அவைஎன்றால் தமிழ் மாணவ, மாணவியருக்கு கொடுமையான வாழ்வு வேறெங்கும் அமையாது.

இப்பயிற்சிக்காலத்தில் ஒட்டு மொத்தத்தில் வழிநெடுக பொறிகள் வைத்திருப்பார். தப்பிப்பது மிக கடினம் . அதிபர்களுக்கு சிங்கி தட்டவேண்டும் . அப்போது தப்பிக்கலாம் . தப்பித் தவறி மனித உரிமை , வினா எழுப்புதல் , தற்சார்பு , என மனிதப் பண்பில் உயர்ந்தால் அந்தோ பரிதாபம் ! கோடரி அவர் வாழ்வைத் தாக்கும் , எனவே , பயிற்சிக்காலம் முடியும் வரை ஒரு போலி வேடம் தரிப்பார் மாணவர். கூழைக்கும்பிடு போடுவார். குருட்டுப் பணிவை வெளிச்சம் போட்டுக்காட்டுவார் . பயிற்சியின் இறுதியில் மனித பண்பு கொஞ்ச நஞ்சம் மீதமிருந்தால் அவருக்கு மேலும் சில ஆண்டுகள் பயிற்சியாக ( தண்டனையாக ) கொடுத்து முழுமையான மனிதபண்பு அவரில் மறைந்து ஒழிந்த பின்னரே இறுதி உறுதிப்பாடு. குருப்பட்டம் போன்ற நிலைகளை அவர்களுக்கு கொடுப்பர். நெருஞ்சி முல்லை விதைத்துவிட்டு நேந்திரம் பழத்தையா தேட முடியும் ? விதைத்ததை தானே அறுக்க முடியும்!

சென்ற கட்டுரை தொடர்ச்சி....

பாத்திமா மாதா கோயில் திருவிழா என்று வைத்துக் கொள்ளுங்கள் சுமார் இருநூறு பேர் தேர்பவனிக்கு வருவார்கள் . நகரத்தின் முக்கிய சாலைகள் வழியாக இக்கூட்டம் செல்ல வேண்டும் , பவனியில் இரண்டிரண்டு பேராக செல்வார்கள். மெதுவாக செபமாலை உருட்டிக்கொண்டு நத்தை போல் நகர்வார்கள் . நகரப் பேருந்துகள் , வெளியூர் பேருந்துகள் , நடுச் சாலையில் காத்துக் கிடக்க வேண்டும் . இதுதான் அநீதமான சாலை மறியல் . இருக்கிற உரிமைகளை அளவுக்கதிகமாக எடுத்துக்கொண்டு மனித மாண்புகளை காலில் இட்டு நசுக்குவது ! வெத்து வீராப்பை வெளிச்சம் போட்டு காட்டுவது!!

அதிகாலையில் மசூதியில் ஒலிபெருக்கி வழியாக ஓதுகிறார்கள் . ஒலி காதை கிழிக்கிறது. தூக்கம் கெடுகிறது. இரவு நெடுநேரம் உழைத்துவிட்டு தூங்குகிற உழைப்பாளியும் அச்சத்தம் கேட்டு அதிர்ச்சி கொண்டு எழ வேண்டும். மார்கழித் திங்களில் இனி அய்யப்பசாமிக்கு ஒலி பெருக்கிகள் அலறும் . தேவாலயங்களில் அவரவர் விருப்பம்போல் நள்ளிரவு வழிபாடுகள் என்றும் , அதிகாலை வழிபாடுகள் என்றும் ஒலிபெருக்கிகள் அலறும். மனிதத் தன்மை இல்லா இச்செயல்களை மதச் சகிப்புத் தன்மை எனும் அழுகிப்போன கொள்கையை மக்களிடையே திணிக்கிறார்கள் .

உசேன் இருவது ஆண்டுகளுக்கு முன் வரைந்த சரஸ்வதி ஓவியத்திற்காக அவரது ஓவியக் கூடத்தை தகர்த்து நொறுக்குகிறது பஜ்ராங்க்தல் எனும் பார்பனிய அமைப்பு . அருண் சவுரி போன்ற பார்பனிய பற்றாளர்கள் எரிகிற தீயில் என்னை விடுவது போல் மத உணர்சிகளை தூண்டிவிட்டு வேடிக்கை பார்கிறார்கள் . ஆக மதத்தின் பெயரால் மனிதபண்பை இழந்தால் , மனித உரிமைகளை மீறினால் , பொது நலனை காலில் இட்டு நசுக்கினால் அதற்கெல்லாம் மதவாதிகள் ( அவர்கள் கிருத்துவரானாலும் , இசுலாமியரனாலும் , பார்பனரனாலும் ) புனித புனுகு பூசிவிடுவர் .

இன்று தாழ்த்தப் பட்டோர் உரிமைக்காக ஆயர்கள் கண்ணீர் சிந்துகின்றனர் . சண்முகநாதன் போன்ற ஆர் .எஸ் .எஸ் தலைமையும் தாழ்த்தப் பட்டோர் நலனுக்காக விக்கி விக்கி அழுகிறது. அரசோடு சலுகைக்காக போராடும் திருச்சவை தான் வழங்கவேண்டிய உரிமைகளை தன் மக்களுக்காக வழங்கி இருக்கிறதா? தாழ்த்தபட்டோருக்கு தனி கல்லறைகள் உண்டா ? இல்லையா? சாமியார்கள் மத்தியில் சாதி சங்கங்கள் உண்டா? இல்லையா ? ஆயர்களில் சாதி வெறியர்களும் பற்றாளர்களும் உண்டா? இல்லையா? தாழ்த்தப்பட்ட தொல்குடியினர் திருச்சவைக்குள் போராடிய போதெல்லாம் வன்முறையும், வசைமொழியும் கிருத்துவத் தலைமைகளால் அள்ளித் தெளிக்கபட்டதா இல்லையா? பாண்டிச்சேரியை தலைமையிடமாக கொண்ட சில துறவற அவைகள் வெளிபடையாகவே சில சாதிக் காரர்களுக்கவும் , தாழ்த்தபட்டவர்களுக்ககவும் தனித் தனியாக நடத்தப் படுகிறதா இல்லையா? தொல்குடியினரின் போராட்டங்களை பிற பொது நிகழ்சிகளில் ஆயர்கள் கொச்சை படுத்தி பேசியதில்லையா? தெலுங்கர்கள் அதிகமாக வாழும் அவைகளில் தமிழர்களின் உரிமைகள் பறிக்கபடுவதும் நசுக்கபடுவதும் உண்டா இல்லையா? இதெற்கெல்லாம் கிருத்துவத் தலைமை என்ன செய்துகொண்டிருகிறது ? பூசை மந்திரத்தை திருத்துவது , பீடத்தில் பூ வைக்கதிருக்க சட்டம் போடுவது என்று நேரத்தையும் காலத்தையும் போக்குகிறார்கள்.

இன்று தாழ்த்தப்பட்டோர் உரிமைக்காக போராட சட்டபடியான உரிமை இன்றைய கிருத்துவத் தலைமைக்கு இருக்கலாம் .ஆனால் நன்னெறி அடிப்படையில் பலருக்கு அத்தகுதி கிடையாது . எப்படி ஆர் எஸ் எஸ் இன்று நீலிகண்ணீர் வடிக்கிறதோ அதற்கும் கிருத்துவ தலைமை தாழ்த்தப்பட்டோருக்கு இன்று வடிக்கும் கண்ணீருக்கும் வேறுபாடு இல்லை . பார்ப்பனீயம் அல்லது பாசிசம் என்பது பார்பனருக்குள் மட்டும் இல்லை . ஆர் எஸ் எஸ் போன்ற தீவிர அமைப்புக்குள் மட்டும் இல்லை கிருத்துவ , இசுலாமிய சாதியத் தலைமைக்குள்ளும் புதைந்து ஊறிக் கிடக்கிறது . மதங்களுக்குள்ளும் சாதிகளுக்குள்ளும் , மொழி அடிப்படையிலும் , பாலியல் அடிப்படையிலும் ஒடுக்கபடுகிற எல்லோரும் ஒன்றிணைந்து போரிட்டாலேயே கபடர்களின் வேடங்களைக் கிழிக்க முடியும் .