இந்த ராஜா காலத்தில் மோசே சட்டம் தேடிக் கண்டுபிடித்தனராம்.

இந்த ராஜா காலத்தில் மோசே சட்டம் தேடிக் கண்டுபிடித்தனராம்.

2மக்கபேயர் 2:13 13“இந்நிகழ்ச்சிகளெல்லாம் அரசு ஆவணங்களிலும் நெகமியாவுடைய வாழ்க்கைக் குறிப்புகளிலும் எழுதப்பட்டுள்ளன. மேலும் நெகேமியா ஒரு நூல்நிலையம் நிறுவி மன்னர்கள், இறைவாக்கினர்கள்பற்றிய நூல்களையும் தாவீது எழுதியவற்றையும் நேர்ச்சைப் படையல்கள் தொடர்பான மன்னர்களின் மடல்களையும் அதில் சேகரித்து வைத்தார். 14அதுபோன்று யூதாவும் எங்களிடையே ஏற்பட்ட போரினால் சிதறிப்போன நூல்களையெல்லாம் சேகரித்து வைத்தார். அவை இன்றும் எங்களிடம் உள்ளன. 15உங்களுக்குத் தேவைப்படுமாயின், அவற்றை எடுத்துச்செல்ல ஆளனுப்புங்கள்.”16“நாங்கள் கோவில் தூய்மைப்பாட்டு விழாவைக் கொண்டாட விருப்பதால் நீங்களும் அவ்விழாவைக் கொண்டாடும்படி கேட்டுக்கொள்ளவே உங்களுக்கு எழுதுகிறோம்.17திருச்சட்டம் வழியாகக் கடவுள் உறுதி மொழிந்ததுபோல், அவரே தம் மக்களாகிய நம் அனைவரையும் மீட்டார்; உரிமைச்சொத்து, ஆட்சி, குருத்துவம், கோவில், தூய்மைப்பாடு ஆகியவற்றை நம் எல்லாருக்கும் மீண்டும் அளித்தார்.

2 மக்கபேயர் 6:1சிறிது காலத்துக்குப்பின், யூதர்கள் தங்கள் மூதாதையரின் சட்டங்களைக் கைவிடும்படியும், கடவுளுடைய சட்டங்களின்படி நடப்பதை விட்டுவிடும்படியும் அவர்களைக் கட்டாயப்படுத்துமாறு ஏதன்சு நகர ஆட்சிமன்றத்தைச் சேர்ந்த ஒருவனை அந்தியோக்கு மன்னன் அனுப்பி வைத்தான். 2மேலும் எருசலேமில் இருந்த கோவிலைத் தீட்டுப்படுத்தி அதற்கு “ஒலிம்பு மலைச் சேயுவின் கோவில்” எனப் பெயரிடவும், கெரிசிமில் வாழ்ந்த மக்கள் வேண்டிக் கொண்டதற்கு இணங்க அங்கு இருந்த கோவிலை, “அன்னியர்களின் நண்பர் ஜூபிடரின் கோவில்” என அழைக்கவும் அவனைப் பணித்தான்.

பொமு 410 வாக்கிலான எகிப்தின் எலிபென்டைன் கடித பாபிரசு, அங்கே இருந்த யாவே கர்த்தர் கோவில் - அதில் பஸ்கா பண்டிகை கொண்டாடுதல் பற்றிய கடிதம் -ஜெருசலேமிற்கு அனுப்பியதாக உள்ளது, இக்கடிதம் பெர்லினின் உள்ள எகிப்து ம்யூசியத்தில் உள்ளது.

The other, the Elephantine Papyri.

The Elephantine Papyri consist of approximately 80 papyri in Aramaic discovered at Aswan in Egypt and originating from the Jewish military colony at Yeb (Elephantine), at the second cataract of the Nile, guarding the Egyptian–Ethiopian border. Many of the Elephantine Papyri were dated in terms of the regnal years of the Persian kings who then ruled Egypt. The collection as a whole came from the period 494–ca. 400 BCE.

Most of these were letters, legal documents, supply accounts and the like, but

— one (no. 21) contained an order from Darius II in 419 BCE to the Jews at Elephantine enjoining them to observe the Days of Unleavened Bread,

— while a second series (nos. 27, 30-34) documented the Egyptian destruction of a Jewish temple at Yeb in 411 BCE and the fruitless efforts of the colonists during the years 410-407 BCE to secure permission to have it rebuilt. (p. 29, my formatting and bolding)

These papyri confirm

• the Jewish worship of the god Ya’u alongside the worship of ‘Anath, Bethel, Ishum and Herem;
• the Jewish observance of the Days of Unleavened Bread and probably the Passover;
• the religious authority of the Jewish high priest at Jerusalem: Jews in Egypt could appeal to him to have their temple at Yeb rebuilt.

The papyri are silent concerning

• the existence of the Pentateuch or any part of it;
• the priesthood being related in any way to Aaron or Levites;
• Jewish names found in the Pentateuch (there are over 160 Jews mentioned in the papyri, not one with a “Pentateuchal” name)
• any biblical history of the Jews, such as the Exodus, or of the tribes, or any prophets;
• any knowledge of the Laws of Moses or any other authoritative writing;

The observance of the Days of Unleavened Bread were

• allowed on the authority of Darius II and the Egyptian governor to whom Darius wrote, permitting the Jews to observe the festival,
• and to a Jewish official who added further instructions;
• without any reference to the authority of the Torah;
• and without reference to the Exodus.

The actual practices of this festival

• omitted any instruction to read the Torah;
• were not said to be in accordance with any Jewish law code.
• were governed by direct decree from the Jerusalem temple priests without any reference a written Law.

The temple at Yeb

• possessed altars for sacrifice and incense offerings
• was destroyed by Egyptians in a local uprising in 411 BCE (presumably over sacrifices of animals sacred to Egyptians)
• was clearly in violation of the Deuteronomic code that forbade any temple or sacrifice outside Jerusalem.

Yet the Elephantine Jews had no problem appealing to the Jewish high priest and his colleagues in Jerusalem to help them rebuild their temple. Their relations with Jerusalem priests were evidently cordial and mutually supportive.

The Elephantine papyri demonstrate

• the Jewish colonists in Egypt followed religious practices emanating from Jerusalem;
• the Jewish colonists recognized the authority of the Judean high priest and his colleagues;
• the Jewish colonists remained loyal to Jerusalem’s practices and remained on friendly terms with the Jerusalem Temple hierarchy;
• yet indicate that they and the Jerusalem priesthood had no knowledge of the contents of the Pentateuch, both following practices contrary to its injunctions.

That is, the Papyri show

• no knowledge of a written Torah or Pentateuch
• no knowledge of names of figures in the Pentateuch
• but clear knowledge of a Jerusalem priesthood with religious authority
• and knowledge of a Jerusalem Temple priesthood supporting another temple and altars of sacrifice as well as non-Levitcal priests.

Gmirkin opines that if the Elephantine Papyri had been discovered before the DH was developed it would never have taken off.

[There remains one more angle from which to work with any criticism of the DH. R. E. Friedman in The Bible With Sources Revealed complains that critics of the DH have not addressed the actual evidence presented by proponents for the DH. He writes of seven main arguments:

1. Linguistic
2. Terminology
3. Consistent Content
4. Continuity of Texts (Narrative Flow)
5. Connections with Other Parts of the Bible
6. Relationships Among the Sources: To Each Other and To History
7. Convergence

That task remains a future series of blog posts.]

.

P.S.