இந்தியாவுக்குத் தெற்கே இன்று பரந்து விரிந்திருக்கும் இந்தியப் பெருங்கடல் பகுதியில், ஒரு சமயம் மக்கள் வாழ்ந்தனர் என்று தமிழ் நூல்கள் சொல்கின்றன.
அதை வால்மீகி ராமாயணமும் உறுதிப்படுத்துகிறது.
ராமாயணம் நடந்த காலக்கட்டத்தில் கடல் மட்டத்துக்கு மேலே தெரிந்த இடங்களை நாம் சென்ற இரு பகுதிகளில் கண்டோம்.
அந்தப் பகுதிகளைப் பாண்டிய வம்சத்தினர் ஆண்டனர் என்றும்,
அந்த வம்சத்தில் உமையவளே மீனாட்சியாகப் பிறந்ததையும்,
அவளது மகனான உக்கிர குமார பாண்டியன் காலத்தில் நடந்த
முதல் ஊழியைப் பற்றியும்
திருவிளையாடல் புராணம் விரிவாகக் கூறுவதையும் கண்டோம்.
அந்த முதல் ஊழியின் போது கடல் பொங்கி மதுரையை அழிக்கும் வண்ணம் வந்தது.
அப்பொழுது தன் தந்தையான சோம சுந்தரரிடம் இருந்து பெற்ற வேலின் உதவியால் உக்கிரகுமாரன் கடல் பொங்கினதை நிறுத்தினான்.
அந்த சம்பவத்தின் காரணமாக அவனுக்குக்
‘கடல் வடிம்பலம்ப நின்ற பாண்டியன்’ என்ற பெயர் வந்தது.
இங்கு ஒரு கேள்வி வரலாம்.
ஒருவனால் பொங்கும் கடலை, வேலால் அடக்க முடியுமா?
முடியாது.
எனவே இது வெறும் கதைதான் என்று எண்ணலாம்.
இதற்கு இரண்டு விடைகள் இருக்கின்றன.
ஒன்று, அதே காலக்கட்டத்தில் கடல் பொங்கியது என்பதற்கு ஒரு ஆதாரம் இருக்கிறது.
அது என்ன காலக்கட்டம் என்பதை நிர்ணயம் செய்து,
அந்த ஆதாரத்தைப் பார்ப்போம்.
அந்த விளக்கங்கள் இந்தக் கட்டுரையின் கடைசியில் வருகின்றன.
இரண்டாவது, ராமாயணத்தில் வரும் ஒரு சம்பவம்.
ராமன் கடலைக் கடக்க சமுத்திரராஜனை வேண்டுகிறான்.
அவன் வராமல் போகவே கோபம் கொண்டு, பிரம்மாஸ்திரத்தை விடுத்து கடலை வற்றச் செய்ய முடிவு செய்கிறான்.
அதாவது அந்த நாளில் அவர்கள் பயன்படுத்திய அஸ்திரத்தால்
கடல் நீரை அகற்றி,
கடல் மட்டத்தைக் குறைக்க முடிந்தது.
இயற்கையில் இது எப்படி நடக்கும்?
