கொல்லம் பகுதி இருக்கும் மேற்குக் கரை ஓரமாக, கொல்லத்துக்குத் தெற்கே கவாடமும்,
கொல்லத்தை ஒட்டிச் செல்லும் நீண்ட மலைத் தொடர் குமரி மலையாகவும் இருக்க வேண்டும்.
ஆழ்கடலில் இந்த மலை செல்வதை இந்தப் படத்தில் நன்கு காணலாம்.
இந்த மலைத் தொடர் ராஜஸ்தானத்தில் உள்ள ஆரவல்லி மலையின் தொடர்ச்சியாகும்.
அது தற்போதைய இந்தியாவின் மேற்குக் கடலில் (அரபிக் கடல்) இந்தியாவை ஒட்டியும்,
இந்தியப் பெருங்கடலில் நீண்டும் செல்வதைக் காணலாம்.
இந்த மலைத் தொடர், ஆஃப்ரிக்காக் கண்டத்தின் கிழக்கில் உள்ள மடகாஸ்கர் தீவை ஒட்டிச் செல்கிறது.
இப்படி நீண்டிருக்கும் மலைத்தொடரின் அரேபியக் கடல் பகுதிகளில் கடல் மட்டத்துக்கு மேல் இருப்பதே லட்சத் தீவுகள் ஆகும். இந்தியாவின் தென் பகுதியில் இதே தொடரில் வெளியில் தெரியும் பகுதிகள் மாலத்தீவுகள் ஆகும்.
அதாவது இந்தத்தீவுகள் கடலில் மூழ்கியுள்ள மலைப்பாங்கான பகுதிகளில் அமைந்துள்ளன.
அதனால் இந்ததீவுகளை ஒட்டி ஆழம் அதிகம் இல்லை.
இது தெரியாமல் முன்னாளில் பல கப்பல்கள் தரை தட்டி மூழ்கி விட்டன என்பது
ஆழ் கடல் ஆராய்ச்சியின் மூலம் தெரிய வந்துள்ளது.
கடல் மட்டம் குறைவாக இருந்த காலத்தில்,
இந்ததிதீவுகள் அளவில் பெரிதாகவும், அல்லது
பெரும் நிலப்பரப்புகளாகவும் இருந்திருக்க வேண்டும்.
இந்தியாவின் மேற்கு, தென் மேற்கில் அமைந்துள்ள லட்சத்தீவுகளை ஒட்டி பிற மலைத்தொடர்களும் உள்ளன.
இந்தியாவின் மேற்குக் கரையோரத்தில் உள்ள மலய மலைத்தொடரும்,
அதற்கும் உள்ளடங்கி மஹேந்திர மலைத் தொடரும் உள்ளன.
இவை எல்லாம் தொடர்ச்சியான பக்கவாட்டு மலைகளாக இருந்தன.
ராமாயணத்தில் சுக்ரீவன் விவரித்துக் கொண்டு வருகையில்,
மஹேந்திர மலையின் அடிவாரத்தில் இலங்கை இருப்பதாகச் சொல்கிறான்.
ஆழ்கடல் அமைப்பில் மஹேந்திர மலை இலங்கை வரை செல்வதைக் காணலாம்.
மேலும் ஒரு விவரத்தை சுக்ரீவன் சொல்கிறான்.
இந்த மஹேந்திர மலையின் ஒரு பகுதியை,
ஒரு சமயம் அகஸ்திய முனிவர் கடலுக்குள் அழுத்தி விட்டார் என்கிறான்.
அவர் அழுத்தியது போக மீதித் தெரிவது மஹேந்திர மலை என்கிறான்.
அதாவது ராமாயணம் நடந்த 7000 ஆண்டுகளுக்கு முன் நிகழ்ந்த ஒரு சம்பவத்தை
மஹேந்திர மலைக்கும், அகஸ்தியருக்கும் தொடர்பு உண்டு.
இன்றைக்கும் மஹேந்திர மலை என்று சொல்லப்படும் மலையை ஒட்டியே
அகஸ்திய மலை என்னும் மலையும்,
பொதிகை மலையும் உள்ளன.
கைலாச மலையில் பார்வதி- பரமசிவன் திருமணம் நடந்தபோது அந்தத் திருமணத்திற்காக வந்த கூட்டத்தினால்,
பாரதத்தின் வடக்குப் பகுதி தாழ்ந்தது, தெற்குப் பகுதி உயர்ந்தது.
இதைச் சமன் செய்ய அகஸ்தியர் பொதிகை மலைக்கு வந்தார்.
அவர் கொடுத்த அழுத்ததால் வடக்கிலும், தெற்கிலும் நிலப்பகுதி சமனாயிற்று என்று பல புராணங்களும் தெரிவிக்கின்றன.
இது ஒரு கட்டுக் கதை அல்ல என்று தெரிவிக்கும் வண்ணம்,
சுக்ரீவன் தரும் விவரமும், பாரதவர்ஷம் இருக்கும் டெக்டானிக் தட்டும் அமைந்துள்ளன.
இதைப் புரிந்து கொள்ள, நாம் டெக்டானிக் தட்டுகளைப் பற்றி சிறிது தெரிந்து கொள்வோம்..
நாம் காணும் நிலப்பகுதிகளும், அவற்றின் அருகில் உள்ள கடல்களும் வேறு வேறாகத் தெரிகின்றன.
ஆனால் உண்மையில் அவை பலவும் ஒரே அடிவாரத்தில் இருக்கின்றன.
நமது உலகம் முழுவதிலும், மொத்தம் 7 பெரும் அடிவாரங்கள் உள்ளன.
அவற்றை ‘டெக்டானிக் ப்ளேட்டுகள்’அல்லது ‘பூமித்தட்டுகள்’என்கின்றனர்.
நிலப் பகுதிகளும், கடல் பகுதிகளும் சேர்ந்து ஒரே பூமித்தட்டில் அமைந்துள்ளன.
இந்த பூமித்தட்டுகள் மெதுவாக நகர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன.
அவை ஒன்றன் மீது ஒன்று இடிக்கும் போதோ, அல்லது உராயும் போதோ, நில நடுக்கம் ஏற்படுகிறது.
சில சமயங்களில், ஒரு தட்டு மற்றொரு பூமித்தட்டின் கீழ் இறங்கிவிடவும் கூடும்.
அதனால் கடல் மட்டம் உயர்ந்து அருகிலுள்ள நிலப்பகுதிகள் மூழ்கி விடலாம்.
இந்தப் படத்தில் நாமிருக்கும் பூமித்தட்டில் இந்திய நாடும்,
இந்தியக் கடலின் பெரும் பகுதியும் உள்ளதைக் காணலாம்.
இந்த இந்திய பூமித்தட்டு இமயமலைப் பகுதியில் ஆசியத்தட்டை நோக்கிச் சென்று கொண்டிருக்கிறது.
இது ஆசியத்தட்டை இடிக்கவே இமய மலை உருவானது.
அதனால் உருவான இமய மலையை மடிப்பு மலை என்பார்கள்.
இதை இப்படி விளக்கலாம்:
ஒரு பக்கம் உறுதியாக ஒரு துணீயை வைத்துக் கொண்டு, அதன் மறு பக்கம் ஒரு துணியை நகர்த்திக் கொண்டே வந்து, முதல் துணியின் மீது நிதானமாக மோதிக் கொண்டே இருந்தால், மோதும் இடத்தில் துணி சுருங்கி, மடிப்பு மடிப்பாக எழும்பும்.
இரண்டு பூமித்தட்டுகள் மோதும் போதும் இப்படி நில பாகங்கள் உயரக்கூடும்.
அப்படி உயர்ந்ததுதான் இமயமலை.
7 கோடி வருடங்களுக்கு முன் இப்படி உருவாக ஆரம்பித்த இமய மலை இன்னும் எழும்பிக் கொண்டு இருக்கிறது.
லட்சத்தீவின் பிற தீவுகளிலும், 3500 ஆண்டுகளுக்கு முன் மக்கள் வாழ்ந்த அடையாளங்கள் கண்டு பிடிக்கப்பட்டுள்ளன.
பல பெயர்களும், தமிழ்ப் பெயராக உள்ளன.
காலனி ஆதிக்கம் வந்தவுடன், பழைய பெயர்கள் மாறிவிட்டன.
ஆனால் முனைப்புடன் தேடினால், 3500 ஆண்டுகளுக்கு முன் லட்சத்தீவு இருக்கும் மலைப் பகுதி இன்று இருப்பதை விட பரந்து இருந்திருப்பதைக் காண முடியும்.
3500 என்பது நம் தொடரில் ஒரு முக்கிய காலக்கட்டம்.
போகப் போக அதை அறியலாம்.
லட்சத்தீவின் தலை நகரத்தின் பெயர் கவராட்டி.
இதை முற்காலத்தில் ‘காவடித்தீவு’ என்று அழைத்து வந்தனர்.
கோவா பகுதியை ஆண்ட கடம்ப அரசனான சாஸ்ததேவன் என்பவன் காவடித்தீவை வென்றான் என்ற கல்வெட்டு கிடைத்துள்ளது. காவடித் தீவு என்பது கவராட்டி என்று மருவியிருக்கிறது என்பது ஆராய்ச்சியாளர்கள் கருத்து.
காவடி என்பது முருகனுடன் தொடர்பு கொண்டது.
முருகனது திருவிளையாடல் பலவும் பாண்டிய நாட்டில் நடந்தது என்பதற்கு ஆற்றுப்படை நூல்கள் சான்றாக உள்ளன.
இந்தத் தீவுகள் எல்லாம் தமிழ் வளர்த்த பாண்டியனது நாட்டின் பகுதிகளாக ஒரு காலத்தில் இருந்தன என்று சொல்லத்தக்க வகையில், இந்தத் தீவுகளின் பெயர்கள் அமைந்துள்ளன.
பாண்டியன் ஆண்ட பகுதிகளில் முதலில் சிவபெருமான் குடி கொண்டிருந்ததாகவும்,
சிவனது மகனார் முருகன் அந்த நிலத்தைக் காத்தார் என்றும்,
அவரால் தமிழ் வளர்ந்தது என்றும் உரையாசிரியர்கள் பலரும் கூறியுள்ளனர்.
அங்கும் தேடச் சொல்லவே அந்த மலைப் பகுதியும் மக்கள் வசிக்கத்தக்கதாக இருந்திருக்கிறது என்று தெரிகிறது.
இந்த மலைகளை ஆழ் கடல் வரைபடத்தில் தேடுவோம்.
இந்தப் படத்தின் குறுக்கே செல்லும் சிவப்புக் கோடு பூமத்திய ரேகைஆகும்.
புஷ்பிதக மலை, மற்றும் சூர்யவான் மலைகளை, சூரியன் பெயரால் சுக்ரீவன் உயர்வாகச் சொல்கிறான்.
இலங்கையில் ஆரம்பித்து நாம் செல்லும் இந்த இடங்கள் பூமத்திய ரேகைக்கு அருகில் இருப்பது கவனிக்கத்தக்கது.
அந்தப் பகுதியில் என்றும் சூரியன் தன் கிரணங்களை அளித்துக் கொண்டிருப்பான்.
அதனால் சூர்யவான் என்னும் பெயர் ஏற்பட்டிருக்கலாம்.
அந்த மலையைத் தாண்டிச் சென்றால் வருவது வைத்யுத மலை. வைத்யுதம் என்றால் பளீறென்று மின்னல் போல ஒளி வீசுதல் என்று அர்த்தம்.
இந்தத் தொடரின் பின் பகுதியில், இந்த மலைத் தொடரில் வைடூர்ய மலை என்ற பெயரில் ஒரு மலை இருந்தது என்று படிப்போம். ரத்தினங்கள் கிடைக்கும் மலையாக இருக்கலாம். ஒளி வீசும் ரத்தினங்கள் பாறைகளில் கலந்திருந்தால், சூரிய ஒளியில் பளீறென்று ஒளி வீசவே சமஸ்க்ருதத்தில் ‘வைத்யுத’ மலை என்ற பெயர் பெற்றிருக்கலாம்.
வைத்யுத மலைக்கு அப்பால் இருப்பது குஞ்சர மலை.
குஞ்சரம் என்றால் யானை என்பது பொருள்.
ஆனைமலை போல யானை வடிவில் அதன் சிகரம் இருந்திருக்கலாம்.
மலைகளாகவே சுக்ரீவன் விவரிப்பதால்,
இவை அனைத்தும், இந்தியப் பெருங்கடலின் கிழக்குப் புறத்தில் உள்ள் மலைத்தொடரில் இருக்க வேண்டும்.
குஞ்சர மலையைப் பற்றி சுக்ரீவன் சொல்லும் விவரம்தான் ஆச்சரியமானது.
அந்தக் குஞ்சர மலையில் அகஸ்தியரது இருப்பிடம் இருக்கிறது என்கிறான்!!
அவரது இருப்பிடத்தை விஸ்வகர்மா நிர்மாணித்தான் என்கிறான்.
அவரது இருப்பிடம் தங்கத்தாலும், ரத்தினங்களாலும் அலங்கரிக்கப்பட்டு,
ஒரு யோஜனை அகலமும், 10 யோஜனை உயரமும் கொண்டதாக இருந்தது என்கிறான்!!
//இராமாயனம் குறைந்தது 2.5 மில்லியன் ஆண்டுகள் பழமையானது. //
அப்படியா? அவ்வளவு காலத்துக்கு முன்னால் மனிதன் எப்படி இருந்தான் என்று ஊகிக்க கூட முடியாது. இத்தனை பெரிய எண்களைச் சொல்லும் போது, கொஞ்சம் கவனத்துடன் அணுக வேண்டும்.
உதாரணமாக, இப்படிப்பட்ட பெரிய எண்களுடன் இருப்பிடப் பெயர்கள் தமிழ் நாட்டுக் கல்வெட்டுகளில் காணப்படுகின்றன. ராஜராஜன் மெய்க்கீர்த்தியில் “இரட்டப்பாடி ஏழரையிலக்கமும்’, ‘முந்நீர்ப் பழந்தீவு பன்னீராயிரமும்’ என்று வருகிறதே, 12,000 பழந்தீவுகள் இருந்தன என்று அர்த்தமா?’
ஜெயங்கொண்ட சோழபுரம், நாற்பத்தெண்ணாயிரம் பூமி கொண்டது என்று கோலாரில் காணப்படும் ஒரு கல்வெட்டு கூறிகிறதே, அது என்ன 48,000 பூமி?
அது போல ‘கங்கபாடி தொண்ணூற்றாராயிரம் நுளம்பபாடி முப்பத்தீராயிரம் வனவாசி பன்னீராயிரம்.. “ என்று கல்வெட்டுகளில் காணப்படுகின்றனவே அத்தனை ஆயிரம் நாடுகள் இருந்தன என்று அர்த்தமாகுமா?
இவற்றை ஆராயும்போது, அந்த எண்களுக்கு, சில உட்பொருள்கள் தெரிய வந்துள்ளன. அப்படித்தான் ராமன் பல பட்சம் வருடங்களுக்கு முன்னால் வாழ்ந்தான் என்பதும்.
தமிழிலேயே அப்படிப் பல ஆண்டுகள் அரசர்களுக்குச் சொல்லப்பட்டுள்ளன. உதாரணமாக, தொல்காப்பியம் அரங்கேறிய போது இருந்த பாண்டிய மன்னன் மாகீர்த்தி என்பான் 24,000 ஆண்டுகள் அரசு வீற்றிருந்தான் என்று தொல்காப்பிய உரையில் நச்சினார்க்கினியர் கூறியுள்ளார்.
இதை எப்படி ஒத்துக் கொள்வீர்கள்? மாறாக இந்த எண்ணுக்குப் பின் ஏதோ ஒரு கணக்கு இருக்கிறது என்றுதானே சொல்வீர்கள்?
அப்படித்தான் ராமன் விஷயமும். வேத மரபில் உயர் வாழ்வு வாழ்பவருக்கு, ஒரு நாள் என்பது ஒரு வருடத்துக்கு சமமாகும். இதைத் தன் தமையனான யுதிஷ்டிரனிடம் சொல்லி, வன வாசத்தின் 13 ஆவது நாளில் 13 ஆண்டுகள் முடிந்து விட்டன, எனவே கௌரவர்களை எதிர்க்கலாம் வாருங்கள் என்று பீமன் சொல்கிறான். இப்படி விளக்கங்கள் இருக்கின்றன.
ராமன் விஷயத்தில் யுகக் கணக்கும் தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்பட்டுள்ளது. இவை குறித்த விவரங்களையும், வான் மண்டல ஆராய்ச்சிகள் மூலம், ராமனது பிறந்த நேரத்தைக் கொண்டு அவன் 7000 ஆண்டுகளுக்கு முன்புதான் பிறந்தான் என்பதை ஆராய்ச்சியாளர்கள் கண்டு பிடித்த விவரங்களையும் கீழ்க்காணும் பதிவுகளில் படிக்கலாம். இந்தத் தொடரிலேயே 13 ஆவது கட்டுரையில் அதைப் பற்றி எழுதி இருக்கிறேன்.
மேலோட்டமாக பார்த்த பின்னர் நானும் அப்பட்த்தான் நினைத்தேன். இராமர் காலத்து ஶ்ரீரங்கம் கோவில் பலமுறை தூர்ந்து இப்பொழுது இருக்கும் நிலையில் உள்ளது. அங்கு அகழ்ந்து எடுக்கப்பட்ட பல புரதான பொருள்கள் ஆராயப்பட்டன - கோவிலுக்கு அருகில் சிதைந்த பல இடங்களில் இருந்து. அதிகார பூர்வமாக ஆராய பல மூய ற்ச்சிகள் நடந்தன. அவை அனைத்தையும் முடிவுக்கு வர முடியாதவை. In modern research they typcially classify them as anamalous objects without proper dating. The adam bridge is also pretty old and its timed close millions of years based on the corals. Bhagawadam clearly tells the celestial time frames and the age is Dwabara yuga - so it is not just 1000s. for certain. I have to search the right verse which says this and will give you an authentic explanation - probably in a day or two...
http://www.angelfire.com/mi/dinosaurs/carbondating.html Carbon dating is not accurate as it could be easily misleading as the half life of C14 is pretty short (5,730 years to be precise) If the sample is old - only Uranium based dating methods might work accurate.
Richard Thompson & Co has written a couple of books on human antiquity. http://www.mcremo.com/news.htm - You can check his site. These two guys are amazing. Our modern science does not stand up to Krishna's own Science which is just plain, the truth itself.
ஶ்ரீமத்பாகவதம் கூறும் காலக்கணக்கு: மூண்றாவது காண்டம் - 11வது அத்தியாயம் - 18வது சுலோகம் -
சதுர் யுகம் - 12000 (சத்ய:4800, திரேதா:3600, துவாபர: 2400, கலி: 1200) தேவ வருடம் - 4,320,000 பூமி ஆண்டுகள். (ஒரு தேவ வருடம் 360 பூமி ஆண்டுகள்). இராமர் பிறந்தது திரேதாயுகம் - கிட்டத்தட்ட அதன் பிற்பகுதியில். அதற்க்கு பின்னர் துவாபர யுகம் - 864,000 வருடம். நிச்சயமாக சொன்னால் 1~2.5 மில்லியன் வருடங்கள். இதற்க்கு முன்னுள்ள சுலோகங்கள் காலத்துக்கும் அணுவுக்கும் உள்ள உறவு கூட கூறப்பட்டுள்ளது.